23.3.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 86/7

1)

Czy wykładni przepisów dyrektywy 1999/44/WE (1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji oraz dyrektywy Rady 85/374/EWG (2) z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe a także innych dyrektyw mających na celu ochronę konsumentów należy dokonywać w ten sposób, że osoby prawne korzystają z takiej samej ochrony co ochrona gwarantowana konsumentom jeżeli w ramach umów objętych rzeczonymi dyrektywami działają w celach nie mieszczących się w zakresie ich działalności handlowej lub zawodowej?

2)

Czy wykładni przepisów dyrektyw Unii Europejskiej takich jak dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji oraz dyrektywa Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe należy dokonywać w ten sposób, że przepisy te stoją na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego takiemu jak będący przedmiotem postępowania głównego, który w wypadku stwierdzenia wady dostarczonego towaru ogranicza uprawnienie do żądania zwrotu, takie jak powództwo ozwrot nienależnego świadczenia jedynie do okresu, jaki upłynął od ostatniego odczytu wskazań uszkodzonego wodomierza dokonanego przed złożeniem wniosku?