12.1.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 9/28

1)

Czy obowiązujące aktualnie prawo Unii, a w szczególności

sprzeciwia się regulacji krajowej — w części ustawowej, a w części wynikającej z układów zbiorowych — która za porozumieniem stron stała się integralną częścią indywidualnej umowy o pracę, zgodnie z którą to regulacją okresy zatrudnienia pracowników w sektorze transportu kolejowego, jeżeli miały miejsce przed 18 rokiem życia, nie są w ogóle zaliczane, a jeżeli miały miejsce po ukończeniu 18 roku życia, o ile nie zostały uzyskane w przedsiębiorstwie krajowym „parapublicznym” lub u samego pozwanego pracodawcy krajowego, zaliczane są tylko w połowie bez względu na uzyskane konkretnie kwalifikacje i wiedzę pracownika?

2)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: Czy przy obliczaniu zaległego wynagrodzenia z zaliczeniem zgodnie z prawem Unii nieuwzględnionych dotychczas okresów zatrudnienia (przed ukończeniem 18 roku życia w całości i od ukończenia 18 roku życia do chwili zatrudnienia skarżącego przez pozwaną w drugiej połowie) ma znaczenie, że wliczone okresy zatrudnienia miały miejsce od dnia 1 grudnia 1965 r. do dnia 24 listopada 1974 r., a więc na długo przed przystąpieniem Austrii do UE/EWG i przed pierwszym orzeczeniem dotyczącym zasady równego traktowania w prawie Unii?

3)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: Czy obowiązujące aktualnie prawo Unii, a w szczególności zasada skuteczności, sprzeciwia się krajowym przepisom o przedawnieniu, zgodnie z którymi byłoby przedawnione w całości roszczenie pracownika, a później emeryta, o wyrównanie wynagrodzenia, a później emerytury, przeciwko jego pracodawcy wynikające ze zgodnego z prawem Unii w rozumieniu pytania pierwszego zaliczenia okresów zatrudnienia zagranicą i przed ukończeniem 18 roku życia, które to roszczenie osobie tej nie przysługiwało na mocy prawa krajowego i obiektywnie mogła dochodzić go dopiero po ogłoszeniu wyroków w sprawie C-195/98 Österreichischer Gewerkschaftsbund — Gewerkschaft öffentlicher Dienst w dniu 30 listopada 2000 r. i w sprawie C-88/08 Hütter w dniu 18 czerwca 2009 r.?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: Czy na podstawie obowiązującego aktualnie prawa Unii, w szczególności na podstawie horyzontalnego działania zasady równego traktowania będącej ogólną zasadą prawa Unii lub zakazu dyskryminacji wynikającego ze swobody przepływu pracowników, pracodawca w sektorze transportu kolejowego, posiadający około 40 000 pracowników oraz wielostopniową strukturę hierarchiczną i organizację obejmującą cały obszar działania, ma obowiązek powiadomienia swoich pracowników i przedstawicieli pracowników o orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, opublikowanych również w prasie codziennej, które stwierdzają niezgodność dotychczasowej praktyki zaliczania przez pracodawcę okresów zatrudnienia z prawem Unii, a które mogą między innymi prowadzić do wyrównań wynagrodzenia?