28.7.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 227/13

1)

Jeżeli przedsiębiorca jest właścicielem dwóch różnych zarejestrowanych wspólnotowych znaków towarowych w odniesieniu do

i obu tych znaków używa łącznie, to czy takie używanie może stanowić używanie graficznego znaku logo w rozumieniu art. 15 i 51 rozporządzenia 207/2009 (1)? Jeśli tak, to w jaki sposób należy ocenić kwestię używania znaku graficznego?

2)

Czy jakiekolwiek znaczenie ma to, że:

3)

Czy odpowiedź na pytanie pierwsze lub drugie zależy od tego, czy przeciętny konsument postrzega znak graficzny i znak słowny jako, po pierwsze, odrębne znaki bądź, po drugie, przypisuje im niezależną funkcję odróżniającą? Jeśli tak, to w jaki sposób?

4)

Jeżeli wspólnotowy znak towarowy nie został zarejestrowany dla jednego koloru, zaś jego właściciel powszechnie używa go w konkretnym kolorze lub kombinacji kolorów w taki sposób, że znaczna część odbiorców (na części, lecz nie na całym terytorium Wspólnoty) kojarzy ów znak z tym kolorem lub kombinacją kolorów, to czy kolor lub kolory użyte przez pozwaną w spornym znaku są istotne dla całościowej oceny, po pierwsze, prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na gruncie art. 9 ust. 1 lit b) lub, po drugie, czerpania nienależnej korzyści na gruncie art. 9 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 207/2009? Jeśli tak, to w jaki sposób?

5)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy dla całościowej oceny istotne jest to, że dla znacznej części odbiorców pozwana kojarzy się z kolorem lub konkretną kombinacją kolorów, których użyła w spornym znaku?