Sprawa C‑387/12
Hi Hotel HCF SARL
przeciwko
Uwemu Spoeringowi
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)
„Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Jurysdykcja krajowa w sprawach, których przedmiotem jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu — Czyn popełniony w pierwszym państwie członkowskim polegający na udziale w popełnieniu czynu niedozwolonego, popełnionego na terytorium drugiego państwa członkowskiego — Określenie miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę”
Streszczenie – Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 kwietnia 2014 r.
Pytania prejudycjalne – Właściwość sądu krajowego – Ocena niezbędności oraz znaczenia zadanych pytań
(art. 267 TFUE)
Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź – Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym
(art. 267 TFUE)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Pojęcia zastosowane w tym rozporządzeniu – Wykładnia autonomiczna
(rozporządzenie Rady nr 44/2001)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Jurysdykcja szczególna – Ścisła wykładnia
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Jurysdykcja szczególna – Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego – Miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała i miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody – Szkoda wyrządzona w zakresie majątkowych praw autorskich chronionych w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma sąd, przed którym zawisł spór – Wielość domniemanych sprawców działających w różnych państwach członkowskich – Jurysdykcja ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody, wobec innego domniemanego sprawcy tej szkody niedziałającego na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór – Niedopuszczalność – Jurysdykcja sądu, przed którym zawisł spór, ze względu na miejsce materializacji szkody – Dopuszczalność – Przesłanki
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 17)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 18)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 24)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 26)
Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, iż w przypadku gdy kilku domniemanych sprawców spowodowało podnoszoną szkodę w zakresie majątkowych praw autorskich chronionych w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma sąd, przed którym zawisł spór, przepis ten nie umożliwia ustalenia – ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody – jurysdykcji sądu, na którego obszarze właściwości pozwany przed tym sądem sprawca nie działał, lecz umożliwia ustalenie jurysdykcji tego sądu ze względu na miejsce materializacji szkody, pod warunkiem że podnoszona szkoda może się zmaterializować na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór. W tej ostatniej sytuacji sąd ten jest właściwy jedynie do rozpoznania powództwa dotyczącego szkody wyrządzonej na terytorium państwa członkowskiego, w którym sąd ten ma swoją siedzibę.
W istocie wyrażenie „miejsce, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę”, występujące w art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001, obejmuje zarówno miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała, jak i miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody, wobec czego pozwany może zostać pozwany, według wyboru powoda, przed sądem mającym siedzibę w jednym z tych miejsc.
W związku z tym art. 5 pkt 3 tego rozporządzenia nie zezwala na ustalenie jurysdykcji – ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody – wobec jednego z domniemanych sprawców tej szkody, który nie działał na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór.
Natomiast możliwe jest ustalenie jurysdykcji sądu, przed który wytoczono powództwo dotyczące czynu niedozwolonego lub czynu podobnego ze względu na miejsce, materializacji szkody w odniesieniu do zarzutu naruszenia majątkowych praw autorskich, jeżeli państwo członkowskie, na którego terytorium działa ten sąd, chroni prawa majątkowe, których poszanowania powód dochodzi, a zarzucana szkoda może się urzeczywistnić na obszarze właściwości miejscowej owego sądu.
Jednakże jeżeli ochrona udzielona przez państwo członkowskie sądu, przed którym wytoczono powództwo, obejmuje jedynie terytorium tego państwa, sąd, przed którym zawisł spór, jest właściwy – ze względu na miejsce, materializacji szkody – tylko w zakresie szkody wyrządzonej na terytorium tego państwa członkowskiego.
(por. pkt 27, 31, 35, 38, 40; sentencja)
Sprawa C‑387/12
Hi Hotel HCF SARL
przeciwko
Uwemu Spoeringowi
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)
„Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Jurysdykcja krajowa w sprawach, których przedmiotem jest czyn niedozwolony lub czyn podobny do czynu niedozwolonego albo roszczenia wynikające z takiego czynu — Czyn popełniony w pierwszym państwie członkowskim polegający na udziale w popełnieniu czynu niedozwolonego, popełnionego na terytorium drugiego państwa członkowskiego — Określenie miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę”
Streszczenie – Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 kwietnia 2014 r.
Pytania prejudycjalne — Właściwość sądu krajowego — Ocena niezbędności oraz znaczenia zadanych pytań
(art. 267 TFUE)
Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Granice — Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź — Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym
(art. 267 TFUE)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie nr 44/2001 — Pojęcia zastosowane w tym rozporządzeniu — Wykładnia autonomiczna
(rozporządzenie Rady nr 44/2001)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie nr 44/2001 — Jurysdykcja szczególna — Ścisła wykładnia
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie nr 44/2001 — Jurysdykcja szczególna — Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego — Miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała i miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody — Szkoda wyrządzona w zakresie majątkowych praw autorskich chronionych w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma sąd, przed którym zawisł spór — Wielość domniemanych sprawców działających w różnych państwach członkowskich — Jurysdykcja ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody, wobec innego domniemanego sprawcy tej szkody niedziałającego na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór — Niedopuszczalność — Jurysdykcja sądu, przed którym zawisł spór, ze względu na miejsce materializacji szkody — Dopuszczalność — Przesłanki
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 17)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 18)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 24)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 26)
Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, iż w przypadku gdy kilku domniemanych sprawców spowodowało podnoszoną szkodę w zakresie majątkowych praw autorskich chronionych w państwie członkowskim, w którym siedzibę ma sąd, przed którym zawisł spór, przepis ten nie umożliwia ustalenia – ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody – jurysdykcji sądu, na którego obszarze właściwości pozwany przed tym sądem sprawca nie działał, lecz umożliwia ustalenie jurysdykcji tego sądu ze względu na miejsce materializacji szkody, pod warunkiem że podnoszona szkoda może się zmaterializować na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór. W tej ostatniej sytuacji sąd ten jest właściwy jedynie do rozpoznania powództwa dotyczącego szkody wyrządzonej na terytorium państwa członkowskiego, w którym sąd ten ma swoją siedzibę.
W istocie wyrażenie „miejsce, gdzie nastąpiło lub może nastąpić zdarzenie wywołujące szkodę”, występujące w art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001, obejmuje zarówno miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała, jak i miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody, wobec czego pozwany może zostać pozwany, według wyboru powoda, przed sądem mającym siedzibę w jednym z tych miejsc.
W związku z tym art. 5 pkt 3 tego rozporządzenia nie zezwala na ustalenie jurysdykcji – ze względu na miejsce wystąpienia zdarzenia powodującego powstanie szkody – wobec jednego z domniemanych sprawców tej szkody, który nie działał na obszarze właściwości sądu, przed którym zawisł spór.
Natomiast możliwe jest ustalenie jurysdykcji sądu, przed który wytoczono powództwo dotyczące czynu niedozwolonego lub czynu podobnego ze względu na miejsce, materializacji szkody w odniesieniu do zarzutu naruszenia majątkowych praw autorskich, jeżeli państwo członkowskie, na którego terytorium działa ten sąd, chroni prawa majątkowe, których poszanowania powód dochodzi, a zarzucana szkoda może się urzeczywistnić na obszarze właściwości miejscowej owego sądu.
Jednakże jeżeli ochrona udzielona przez państwo członkowskie sądu, przed którym wytoczono powództwo, obejmuje jedynie terytorium tego państwa, sąd, przed którym zawisł spór, jest właściwy – ze względu na miejsce, materializacji szkody – tylko w zakresie szkody wyrządzonej na terytorium tego państwa członkowskiego.
(por. pkt 27, 31, 35, 38, 40; sentencja)