Sprawa C‑314/12

UPC Telekabel Wien GmbH

przeciwko

Constantin Film Verleih GmbH iWega Filmproduktionsgesellschaft mbH

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof)

„Odesłanie prejudycjalne — Zbliżanie ustawodawstw — Prawo autorskie i prawa pokrewne — Społeczeństwo informacyjne — Dyrektywa 2001/29/WE — Strona internetowa publicznie udostępniająca utwory filmowe bez zgody podmiotów praw pokrewnych względem praw autorskich — Artykuł 8 ust. 3 — Pojęcie „pośredników, których usługi są wykorzystywane przez stronę trzecią w celu naruszenia praw autorskich lub pokrewnych” — Dostawca dostępu do Internetu — Zarządzenie skierowane do dostawcy dostępu do Internetu zakazujące mu umożliwiania jego klientom dostępu do określonej strony internetowej — Wyważenie między prawami podstawowymi”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 27 marca 2014 r.

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź – Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym – Brak właściwości Trybunału

   (art. 267 TFUE)

2. Zbliżanie ustawodawstw – Prawo autorskie i prawa pokrewne – Dyrektywa 2001/29 – Harmonizacja niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym – Pośrednik w rozumieniu art. 8 ust. 3 dyrektywy – Dostawca dostępu do strony internetowej publicznie udostępniającej przedmioty objęte ochroną, bez zgody podmiotu praw pokrewnych względem praw autorskich – Włączenie

   (dyrektywa 2001/29 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 8 ust. 3)

3. Zbliżanie ustawodawstw – Prawo autorskie i prawa pokrewne – Dyrektywa 2001/29 – Harmonizacja niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym – Strona internetowa publicznie udostępniająca przedmioty objęte ochroną, bez zgody podmiotu praw pokrewnych względem praw autorskich – Zarządzenie skierowane do dostawcy dostępu do Internetu zakazujące mu umożliwiania jego klientom dostępu do takiej strony internetowej – Warunki i zasady – Wyważenie między prawami podstawowymi – Ocena przez sąd krajowy

   (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 11, 16, art. 17 ust. 2, art. 51; dyrektywa 2001/29 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 8 ust. 3)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 19–21)

2.  Artykuł 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29 w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym należy interpretować w ten sposób, że osoba, która bez zgody podmiotów praw autorskich w rozumieniu art. 3 ust. 2 tej dyrektywy publicznie udostępnia na stronie internetowej przedmioty objęte ochroną, wykorzystuje usługi dostawcy dostępu do Internetu osób szukających dostępu do tych przedmiotów objętych ochroną, którego należy uznać za pośrednika w rozumieniu art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29.

   W istocie dostawca dostępu do Internetu, który umożliwia swoim klientom dostęp do przedmiotów objętych ochroną publicznie udostępnionych w Internecie przez osoby trzecie, jest pośrednikiem, którego usługi są wykorzystywane w celu naruszenia praw autorskich lub pokrewnych w rozumieniu art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29. Wniosek taki znajduje potwierdzenie w celu, do którego osiągnięcia dąży dyrektywa 2001/29. Wykluczenie dostawców dostępu do Internetu z zakresu zastosowania art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29 w sposób istotny ograniczyłoby ochronę podmiotów praw autorskich, którą miała ustanowić ta dyrektywa.

   (por. pkt 32, 33, 40; pkt 1 sentencji)

3.  Prawa podstawowe uznane przez prawo Unii należy intepretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie zakazaniu dostawcy dostępu do Internetu – za pośrednictwem sądowego nakazu – umożliwiania swoim klientom dostępu do określonej strony internetowej udostępniającej przedmioty objęte ochroną bez zgody podmiotów praw autorskich, jeżeli nakaz ten nie precyzuje, jakie środki ma podjąć dostawca dostępu do Internetu, i jeżeli może on uniknąć grzywny za naruszenie tego zakazu, o ile przedstawi on dowód, że podjął wszelkie rozsądne kroki, pod warunkiem jednakże, że podjęte środki, po pierwsze, nie pozbawiają użytkowników Internetu niepotrzebnie możliwości legalnego dostępu do dostępnych informacji, i po drugie, mają skutek w postaci zapobiegania szukaniu dostępu do przedmiotów objętych ochroną, na który nie udzielono zgody, bądź przynajmniej uczynienia tego trudno wykonalnym, i poważnie zniechęcają użytkowników Internetu korzystających z usług adresata tego nakazu do szukania dostępu do przedmiotów udostępnionych im z naruszeniem prawa własności intelektualnej, czego zweryfikowanie spoczywa na władzach i sądach krajowych.

   (por. pkt 64; pkt 2 sentencji)