Sprawa C‑80/12

Felixstowe Dock and Railway Company Ltd i in.

przeciwko

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber)]

„Odesłanie prejudycjalne — Swoboda przedsiębiorczości — Podatki dochodowe od osób prawnych — Ulga podatkowa — Grupy spółek i konsorcja — Przepisy krajowe umożliwiające przeniesienie strat między spółką należącą do konsorcjum a spółką należącą do grupy, które są powiązane poprzez „spółkę łącznik” będącą jednocześnie członkiem grupy i konsorcjum — Warunek siedziby „spółki łącznika” — Dyskryminacja ze względu na miejsce siedziby — Ostateczna spółka dominująca grupy, która ma siedzibę w państwie trzecim i posiada spółki zamierzające dokonać przeniesienia strat za pośrednictwem spółek mających siedzibę w państwach trzecich”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Przepisy podatkowe – Podatek dochodowy od osób prawnych – Ulga podatkowa – Przepisy krajowe wykluczające przeniesienie strat między spółką będącą rezydentem należącą do konsorcjum a inną spółką będącą rezydentem należącą do grupy, które są powiązane poprzez „spółkę łącznik” będącą jednocześnie członkiem grupy i konsorcjum mającą siedzibę w innym państwie członkowskim – Niedopuszczalność – Względy uzasadniające – Zrównoważony podział władztwa podatkowego pomiędzy państwa członkowskie – Zwalczanie praktyk stanowiących nadużycie i unikania opodatkowania – Brak

(art. 49 TFUE, 54 TFUE)

Artykuły 49 TFUE i 54 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom państwa członkowskiego, które dopuszczają, aby spółka będąca rezydentem należąca do grupy mogła uzyskać przeniesienie strat poniesionych przez inną spółkę będącą rezydentem należącą do konsorcjum, jeżeli „spółka łącznik” należąca jednocześnie do tej grupy i do tego konsorcjum ma siedzibę także w rzeczonym państwie członkowskim, i to niezależnie od siedziby spółek posiadających bezpośrednio lub poprzez spółki pośrednie kapitał spółki łącznika oraz innych spółek, których dotyczy przeniesienie strat, podczas gdy wykluczają one taką możliwość, jeżeli spółka łącznik ma siedzibę w innym państwie członkowskim.

W istocie to odmienne traktowanie pod względem podatkowym czyni mniej atrakcyjnym założenie spółki łącznika w innym państwie członkowskim, ponieważ mające zastosowanie przepisy krajowe przyznają wskazaną korzyść podatkową wyłącznie wtedy, gdy spółka łącznik jest spółką będącą rezydentem.

Aby takie odmienne traktowanie było zgodne z postanowieniami traktatu FUE dotyczącymi swobody przedsiębiorczości, musi ono dotyczyć sytuacji, które nie są obiektywnie porównywalne – a zatem porównywalność sytuacji transgranicznej i sytuacji krajowej należy badać z uwzględnieniem celu realizowanego przez rozpatrywane przepisy krajowe – lub być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego.

W odniesieniu do porównywalności bezsporne jest, że spółki będące podatnikami powiązane przez spółkę łącznik będącej rezydentem jednego państwa członkowskiego i spółki powiązane przez spółkę łącznik z siedzibą w innym państwie członkowskim w świetle celu danych przepisów podatkowych znajdują się w sytuacjach obiektywnie porównywalnych, jeśli chodzi o możliwość przenoszenia między nimi, za pośrednictwem ulgi grupowej w ramach konsorcjum, strat poniesionych w pierwszym państwie członkowskim.

Ponadto ograniczenie swobody przedsiębiorczości nie może być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego opartymi na celu zachowania zrównoważonego podziału kompetencji podatkowych między państwami członkowskimi ani zwalczaniem czysto sztucznych struktur, których celem jest uniknięcie stosowania przepisów danego państwa członkowskiego, ani też zwalczaniem rajów podatkowych.

Ponadto z żadnego przepisu prawa Unii nie wynika, aby pochodzenie wspólników – osób fizycznych lub prawnych – spółek mających siedzibę w Unii miało wpływ na prawo tych spółek do powoływania się na swobodę przedsiębiorczości. Na mocy art. 54 TFUE status spółki Unii oparty jest na lokalizacji jej siedziby i tworzącym ją porządku prawnym, a nie na przynależności państwowej jej wspólników.

(por. pkt 21, 25, 26, 31, 32, 35, 40, 42; sentencja)

Sprawa C‑80/12

Felixstowe Dock and Railway Company Ltd i in.

przeciwko

The Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber)]

„Odesłanie prejudycjalne — Swoboda przedsiębiorczości — Podatki dochodowe od osób prawnych — Ulga podatkowa — Grupy spółek i konsorcja — Przepisy krajowe umożliwiające przeniesienie strat między spółką należącą do konsorcjum a spółką należącą do grupy, które są powiązane poprzez „spółkę łącznik” będącą jednocześnie członkiem grupy i konsorcjum — Warunek siedziby „spółki łącznika” — Dyskryminacja ze względu na miejsce siedziby — Ostateczna spółka dominująca grupy, która ma siedzibę w państwie trzecim i posiada spółki zamierzające dokonać przeniesienia strat za pośrednictwem spółek mających siedzibę w państwach trzecich”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 1 kwietnia 2014 r.

Swobodny przepływ osób — Swoboda przedsiębiorczości — Przepisy podatkowe — Podatek dochodowy od osób prawnych — Ulga podatkowa — Przepisy krajowe wykluczające przeniesienie strat między spółką będącą rezydentem należącą do konsorcjum a inną spółką będącą rezydentem należącą do grupy, które są powiązane poprzez „spółkę łącznik” będącą jednocześnie członkiem grupy i konsorcjum mającą siedzibę w innym państwie członkowskim — Niedopuszczalność — Względy uzasadniające — Zrównoważony podział władztwa podatkowego pomiędzy państwa członkowskie — Zwalczanie praktyk stanowiących nadużycie i unikania opodatkowania — Brak

(art. 49 TFUE, 54 TFUE)

Artykuły 49 TFUE i 54 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom państwa członkowskiego, które dopuszczają, aby spółka będąca rezydentem należąca do grupy mogła uzyskać przeniesienie strat poniesionych przez inną spółkę będącą rezydentem należącą do konsorcjum, jeżeli „spółka łącznik” należąca jednocześnie do tej grupy i do tego konsorcjum ma siedzibę także w rzeczonym państwie członkowskim, i to niezależnie od siedziby spółek posiadających bezpośrednio lub poprzez spółki pośrednie kapitał spółki łącznika oraz innych spółek, których dotyczy przeniesienie strat, podczas gdy wykluczają one taką możliwość, jeżeli spółka łącznik ma siedzibę w innym państwie członkowskim.

W istocie to odmienne traktowanie pod względem podatkowym czyni mniej atrakcyjnym założenie spółki łącznika w innym państwie członkowskim, ponieważ mające zastosowanie przepisy krajowe przyznają wskazaną korzyść podatkową wyłącznie wtedy, gdy spółka łącznik jest spółką będącą rezydentem.

Aby takie odmienne traktowanie było zgodne z postanowieniami traktatu FUE dotyczącymi swobody przedsiębiorczości, musi ono dotyczyć sytuacji, które nie są obiektywnie porównywalne – a zatem porównywalność sytuacji transgranicznej i sytuacji krajowej należy badać z uwzględnieniem celu realizowanego przez rozpatrywane przepisy krajowe – lub być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego.

W odniesieniu do porównywalności bezsporne jest, że spółki będące podatnikami powiązane przez spółkę łącznik będącej rezydentem jednego państwa członkowskiego i spółki powiązane przez spółkę łącznik z siedzibą w innym państwie członkowskim w świetle celu danych przepisów podatkowych znajdują się w sytuacjach obiektywnie porównywalnych, jeśli chodzi o możliwość przenoszenia między nimi, za pośrednictwem ulgi grupowej w ramach konsorcjum, strat poniesionych w pierwszym państwie członkowskim.

Ponadto ograniczenie swobody przedsiębiorczości nie może być uzasadnione nadrzędnymi względami interesu ogólnego opartymi na celu zachowania zrównoważonego podziału kompetencji podatkowych między państwami członkowskimi ani zwalczaniem czysto sztucznych struktur, których celem jest uniknięcie stosowania przepisów danego państwa członkowskiego, ani też zwalczaniem rajów podatkowych.

Ponadto z żadnego przepisu prawa Unii nie wynika, aby pochodzenie wspólników – osób fizycznych lub prawnych – spółek mających siedzibę w Unii miało wpływ na prawo tych spółek do powoływania się na swobodę przedsiębiorczości. Na mocy art. 54 TFUE status spółki Unii oparty jest na lokalizacji jej siedziby i tworzącym ją porządku prawnym, a nie na przynależności państwowej jej wspólników.

(por. pkt 21, 25, 26, 31, 32, 35, 40, 42; sentencja)