19.11.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 340/25


Skarga wniesiona w dniu 9 września 2011 r. — Francja przeciwko Komisji

(Sprawa T-478/11)

2011/C 340/53

Język postępowania: francuski

Strony

Skarżące: Republika Francuska (przedstawiciele: E. Belliard, G. de Bergues, J. Gstalter i J. Rossi, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

 

stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji;

 

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argument

W skardze storna skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2011) 4376 wersja ostateczna, z dnia 29 czerwca 2011 r., w sprawie pomocy państwa nr NN 10/2010 obejmującej działania prowadzone przez Interprofession nationale porcine (międzyzawodowy francuski związek producentów wieprzowiny), (zwany dalej „INAPORC”), finansowany z dobrowolnych składek, które stały się obowiązkowe (zwanych dalej „CVO”), pobieranych przez INAPORC od członków, których reprezentuje. Komisja uznała CVO za środek stanowiący pomoc państwa zgodną ze wspólnym rynkiem.

W uzasadnieniu skargi storna skarżąca powołuje się na jeden zarzut — błędnej interpretacji pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, ponieważ Komisja uznała, że działania prowadzone przez INAPORC ze środków uzyskanych z CVO należą do obowiązków państwa i są finansowe z wpływów budżetowych.

Strona skarżąca podnosi, że działania prowadzone przez INAPORC za pomocą środków uzyskanych z CVO, spełniają wymogi określone przez Trybunał w wyroku z dnia 15 lipca 2004 r. w sprawie C-345/02, Pearle i in., (Rec. I. s. 7139), aby obowiązkowe składki na rzecz organizacji reprezentującej przedsiębiorców danego sektora gospodarki nie były traktowane jako zasoby państwa, z których finansuje się działania należące do jego obowiązków, ponieważ:

działania prowadzane przez INAPORC były ustalane przez organizację zawodową reprezentującą przedsiębiorstwa sektora rolnego, którego działania dotyczyły, nie służąc jako instrument dla realizacji polityki państwa;

działania prowadzane przez INAPORC były finansowane z zasobów uzyskiwanych od przedsiębiorstw tego sektora;

szczegółowe sposoby finansowania oraz odsetek/ilość składek była wewnętrzną decyzją INAPORC, bez jakiejkolwiek interwencji ze strony państwa;

obowiązkowe składki były wykorzystywane na finansowanie określonego środka bez możliwości interwencji ze strony państwa.