14.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 145/32 |
Skarga wniesiona w dniu 11 marca 2011 r. — Telefónica de España i Telefónica Móviles España przeciwko Komisji
(Sprawa T-151/11)
2011/C 145/53
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Telefónica de España, SA (Madryt, Hiszpania), Telefónica Móviles España, SA (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: F. González Díaz, F. Salerno, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie, na podstawie art. 263 TFUE, nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 lipca 2010 r., oraz |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga dotyczy decyzji Komisji z dnia 20 lipca 2010 r. w sprawie programu pomocy państwa C 38/09 (ex NN 58/09), który Hiszpania zamierza wdrożyć na rzecz Corporación de Radio y Televisión Española (RTVE) (Dz.U. UE L 1, s. 9), w której instytucja ta uznała, opierając się na art. 106 ust. 2 TFUE, za zgodny ze wspólnym rynkiem nowy model finansowania nadawcy publicznego Corporación de Radio y Televisión Española, wprowadzony ustawą 8/2009 z dnia 28 sierpnia.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów:
1) |
Zarzut pierwszy, oparty na naruszeniu art. 108 ust. 2 TFUE ze względu na to, że Komisja nie wszczęła postępowania określonego w tym postanowieniu traktatowym w zakresie dotyczącym możliwości oddzielenia finansowania od rozpatrywanego środka pomocowego jako całości. |
2) |
Zarzut drugi, oparty na naruszeniu art. 108 ze względu na to, że Komisja stwierdza możliwość oddzielenia finansowania od środka pomocowego jako całości i błędnie określa jako nową pomoc tylko finansowanie dodatkowe. Działając w ten sposób Komisja nie uwzględnia ani orzecznictwa, ani swej dotychczasowej praktyki decyzyjnej. |
3) |
Zarzut trzeci, oparty na naruszeniu art. 256 TFUE ze względu na to, że Komisja nie wyjaśnia w żaden sposób tego, jak doszła do wniosku, że trzy środki o charakterze podatkowym, które zostały wprowadzone lub zmodyfikowane w drodze art. 4, 5 i 6 ustawy 8/2009 mogą zostać oddzielone od aktualnie obowiązującego systemu finansowania RTVE. |
4) |
Zarzut czwarty, oparty na naruszeniu prawa polegającym na oderwaniu źródła finansowania od środka pomocowego, a to ze względu na to, że niezgodność źródeł finansowania z prawem wspólnotowym zawsze pociąga za sobą jego niezgodność przepisami regulującymi kwestię pomocy państwa. Stwierdzić należy w tym względzie, że Komisja w zaskarżonej decyzji uznała za zgodną ze wspólnym rynkiem pomoc powiązaną z finansowaniem, które ta sama instytucja, w ramach toczącego się równocześnie postępowania, uznała za niezgodne z prawem Unii. |
5) |
Zarzut piąty, oparty na naruszeniu art. 106 ust. 2 TFUE czy też art. 256 TFUE ze względu na brak odpowiedniego uzasadnienia braku nadmiernej rekompensaty i wpływu rozpatrywanego środka na konkurencję na rynku wewnętrznym. Dokładnie rzecz ujmując, Komisja w zaskarżonej decyzji, z jednej strony, nie uwzględniła tego, że rzeczywiste koszty Corporación RTVE będą w przyszłości niższe od tych kosztów poniesionych w przeszłości, i, z drugiej strony, uznaje za zgodny ze wspólnym rynkiem środek, który zapewnia ochronę „przed wahaniami dochodów na rynku reklamy”, choć nie występuje już żadne ryzyko handlowe. |