5.5.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 133/14

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 20 września 2011 r. w sprawie T-99/10 Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 28 listopada 2011 r. przez TofuTown.com GmbH

(Sprawa C-599/11 P)

2012/C 133/25

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: TofuTown.com GmbH (przedstawiciel: B. Krause, Rechtsanwältin)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG

Żądania wnoszącej odwołanie

—	uchylenie zaskarżonego wyroku;

—	obciążenie Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG kosztami postępowania w obu instancjach albo w razie oddalenia odwołania podział kosztów między stronami.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie dotyczy wyroku Sądu, którym stwierdzono nieważność decyzji Czwartej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 7 stycznia 2010 r. dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Meica Ammerländische Fleischwarenfabrik Fritz Meinen GmbH & Co. KG a TofuTown.com GmbH.

Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok należy uchylić z następujących powodów:

Po pierwsze, Sąd naruszył prawo stwierdzając w kontekście art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 (1), przy zastosowaniu nowych kryteriów, że zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd. Zgodnie z zaskarżonym wyrokiem dla ustalenia, że istnieje pojęciowe podobieństwo wystarczy, że oba pojęcia wynikają ze wspólnego nadrzędnego pojęcia oraz że, pomimo tego, iż są pojęciowo odmienne nie stanowią względem siebie przeciwieństwa, czego nie da się pogodzić z dotychczasowym orzecznictwem.

Po drugie, Sąd naruszył prawo stwierdzając, że zachodzi prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd nie biorąc w tym względzie pod uwagę wszystkich istotnych i uznanych kryteriów dotyczących oceny podobieństwa znaków towarowych. W niniejszym przypadku, jedyny wspólny składnik znajduje się w końcowej części znaku, na który powołano się w sprzeciwie. Według utrwalonego orzecznictwa znajduje zastosowanie zasada, że zasadniczo konsument poświęca większą uwagę początkowi znaku towarowego niż jego końcowi.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 78, s. 1).