22.10.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 311/21

Odwołanie wniesione w dniu 10 sierpnia 2011 r. przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od postanowienia Sądu (Siódma izba) dnia 23 maja 2011 r. w sprawie T-226/10, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przeciwko Komisji

(Sprawa C-422/11 P)

2011/C 311/37

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (Przedstawiciele: D. Dziedzic-Chojnacka, D. Pawłowska)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

—	uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozpoznania;

—	obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Przesłanką odrzucenia skargi był stosunek pracy łączący radców prawnych reprezentujących Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z tym Urzędem, który zdaniem Sądu wyklucza możliwość reprezentowania przez nich strony skarżącej przed Sądem.

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej podnosi przeciwko zaskarżonemu postanowieniu następujące zarzuty:

Po pierwsze, zarzut naruszenia art. 19 akapit 3 i 4 w związku z art. 53 akapit 1 Statutu oraz w związku z art. 254 akapit 6 TFUE i art. 113 Regulaminu postępowania przed Sądem (zwany dalej „Regulaminem”) poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że przepis ten nie dotyczy radców prawnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę zawartej ze stroną postępowania przed Sądem.

Po drugie, zarzut naruszenia art. 67 ustęp 1 TFUE w związku z art. 113 Regulaminu poprzez brak poszanowania odmiennego systemu prawa 1 tradycji prawnej Państwa Członkowskiego i odrzucenie skargi na skutek uznania, że radcom prawnym pozostającym w stosunku pracy przysługuje mniejszy stopień niezależności niż ten, z jakiego korzysta radca prawny prowadzący działalność w ramach niezależnej od klienta kancelarii.

Po trzecie, zarzut naruszenia art. 5 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej („TUE”) w związku z art. 4 ust 1 TUE oraz w związku z art. 113 Regulaminu poprzez uznanie, że przepisy Traktatów umożliwiają różnicowanie zakresu uprawnień radców prawnych w zakresie reprezentacji przed Sądem w sytuacji, gdy prawo Państwa Członkowskiego takiego różnicowania nie przewiduje, a kompetencje w tym zakresie nie zostały przyznane Unii w Traktatach.

Po czwarte, zarzut naruszenia art. 5 ust. 4 TUE w związku z art. 113 Regulaminu poprzez przyjęcie, że odmówienie radcom prawnym pozostającym w stosunku pracy prawa do reprezentowania strony postępowania przed Sądem jest konieczne dla osiągnięcia celów Traktatów.

Po piąte, zarzut naruszenia procedury poprzez brak wystarczającego uzasadnienia zaskarżonego postanowienia.