30.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 130/14

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2010 r. w sprawie T-513/09 José Manuel Baena Grupo, S.A. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) oraz Herbertowi Neumanowi i Andoniemu Galdeano del Sel, wniesione w dniu 2 marca 2011 r. przez Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

(Sprawa C-102/11 P)

2011/C 130/25

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciele: J. Crespo Carrillo i A. Folliard-Monguiral, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: José Manuel Baena Grupo, SA oraz Herbert Neuman i Andoni Galdeano del Sel

Żądania wnoszącego odwołanie

—	uchylenie zaskarżonego wyroku;

—	wydanie nowego wyroku co do istoty sprawy oddalającego skargę na zaskarżoną decyzję lub przekazanie sprawy Sądowi celem ponownego rozpoznania;

—	obciążenie strony skarżącej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Urząd twierdzi, że zaskarżony wyroku winien zostać uchylony w zakresie, w jakim Sąd naruszył art. 61 rozporządzenia (WE) nr 6/02 (1) z powodów szczegółowo opisanych poniżej, które można zreasumować następująco:

Zastępując ocenę okoliczności dokonaną przez Izbę Odwoławczą własną oceną, mimo braku „oczywistych błędów w ocenie”, Sąd wykroczył poza ramy wyznaczone w odniesieniu do wzorów wspólnotowych przez art. 61 rozporządzenia nr 6/2002. Zamiast dokonać kontroli sądowej, Sąd skorzystał z kompetencji, które art. 60 tego rozporządzenia zastrzega dla izb odwoławczych.

Naruszenie art. 25 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 6/2002 w związku z art. 6 tego rozporządzenia:

Sąd zastosował błędne kryterium przy dokonywaniu oceny, czy porównywane wzory wywołują na poinformowanym użytkowniku inne wrażenie całościowe. Naruszenie prawa wynika z faktu, że Sąd zbadał, czy podobieństwa i różnice zostaną „zachowane w pamięci” przez poinformowanego użytkownika (zob. pkt 22 i 23 zaskarżonego wyroku). Jednakże porównanie nie może opierać się na wspomnieniu użytkownika. Ponieważ mamy tu do czynienia ze wzorami — a nie znakami towarowymi — prawidłowym kryterium jest określenie, czy podobieństwa i różnice między danymi wzorami prowadzą do tego, że owe wzory przy bezpośrednim porównaniu ich przez użytkownika wywierają inne całościowe wrażenie.

b)	Sąd przeanalizował jedynie sposób postrzegania danych wzorów przez część właściwego kręgu odbiorców i w żaden sposób nie uzasadnił przyjętego przezeń sposobu, w jaki użytkownicy postrzegają część rozpatrywanych towarów, a mianowicie „druki, w tym publikacje reklamowe”.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (Dz.U. 2002, L 3, s. 1).