14.5.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 145/12

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 16 grudnia 2010 r. w sprawie T-345/08 Helena Rubinstein SNC, L'Oréal SA przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) OHIM, Allergan, Inc. wniesione w dniu 2 marca 2011 r. przez Helena Rubinstein i L'Oréal

(Sprawa C-100/11 P)

2011/C 145/17

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszący odwołanie: Helena Rubinstein SNC, L'Oréal SA (przedstawiciel: mecenas A. Von Mühlendahl, Rechtsanwalt)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) OHIM, Allergan, Inc.

Żądania wnoszących odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

—	uchylenie wyroku wydanego w dniu 16 grudnia 2010 r. przez Sąd w sprawach połączonych T-345/08 i T-357/08;

—	oddalenie skarg wniesionych przez Allergan, Inc. na decyzje wydane przez Wydział Unieważnień OHIM w dniu 28 marca 2007 r. w sprawie 1118 C (Helena Rubinstein SNC, BOTOLIST) i w dniu 4 kwietnia 2007 r. w sprawie 1120 C (L’Oréal SA, BOTOCYL);

—	obciążenie OHIM kosztami postępowania przed Trybunałem i przed Sądem oraz kosztami postępowanie przed Izbą Odwoławczą OHIM.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie wnoszą o uchylenie zaskarżonego wyroku na następujących podstawach:

Sąd naruszył art. 52 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (1) w związku z art. 8 ust. 5 tego rozporządzenia orzekając, iż OHIM słusznie stwierdził, że wcześniejsze znaki towarowe, na które powołała się Allergan, Inc. cieszyły się renomą i że używanie zaskarżonych rejestracji powodowałoby czerpanie nienależnej korzyści z odróżniającego charakteru lub renomy wcześniejszych znaków towarowych lub działało na szkodę tego charakteru lub tejże renomy.

Sąd naruszył art. 115 rozporządzenia nr 40/94 w związku z art. 1 zasadą 38 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95 (2) z dnia 13 grudnia 1995 r. wykonującego rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, ze zmianami (zwane dalej: „zasadą 38” i „rozporządzeniem wykonującym rozporządzenie nr 40/94”) uwzględniając dowody, które nie zostały przedstawione w języku postępowania.

Sąd naruszył art. 63 rozporządzenia nr 40/94 opierając się na błędnych kryteriach prawnych w trakcie badania i przy utrzymaniu w mocy zaskarżonych decyzji.

Sąd naruszył art. 73 rozporządzenia nr 40/94 orzekając, iż zaskarżone decyzje nie były nieważne z uwagi na brak właściwego uzasadnienia.

(1) Dz.U. L 011, s. 1.

(2) Dz.U. L 303, s.1