Sprawa C-545/11
Agrargenossenschaft Neuzelle eG
przeciwko
Landrat des Landkreises Oder-Spree
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt (Oder)]
„Wspólna polityka rolna — Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 — Artykuł 7 ust. 1 i 2 — Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom — Dodatkowe zmniejszenie kwot płatności bezpośrednich — Ważność — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada niedyskryminacji”
Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 14 marca 2013 r.
Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Ochrona uzasadnionych oczekiwań – Warunki – Szczegółowe zapewnienia udzielone przez administrację
Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – System wsparcia bezpośredniego – Wspólne zasady – Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom – Dodatkowe zmniejszenie tych płatności w stosunku do początkowo zaplanowanych kwot – Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań – Brak
(rozporządzenia Rady: nr 1782/2003, motyw 22, art. 10 ust. 1, art. 30; nr 73/2009, art. 7 ust. 1)
Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Niedyskryminacja – Stosowanie w dziedzinie wspólnej polityki rolnej – Uprawnienia dyskrecjonalne prawodawcy Unii – Kontrola sądowa – Granice
(art. 40–43 TFUE)
Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – System wsparcia bezpośredniego – Wspólne zasady – Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom – Dodatkowe zmniejszenie tych płatności w stosunku do początkowo zaplanowanych kwot – Zwiększenie o cztery punkty procentowe w wypadku kwot wyższych niż 300000 EUR – Naruszenie zasady niedyskryminacji – Brak
(rozporządzenie Rady nr 73/2009, art. 7 ust. 2)
Prawo Unii – Wykładnia – Oświadczenie Komisji na etapie przyjmowania aktu prawa wtórnego – Brak wpływu
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 23–26)
Nie istnieje, w świetle zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, żaden element tego rodzaju, że mógłby naruszać ważność art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, przepisu, który przewiduje dodatkowe zmniejszenie płatności bezpośrednich względem kwot ustalonych w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników.
W istocie, chociaż ten ostatni przepis zawierał wartości procentowe zmniejszenia płatności bezpośrednich w latach 2009–2012 niższe od przewidzianych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009, to rolnicy w Unii nie mogą jednak powoływać się na naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań co do utrzymania we wskazanych latach wielkości procentowych zmniejszeń płatności bezpośrednich ustalonych w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/200, ponieważ w świetle motywu 22 i art. 30 wspomnianego rozporządzenia rozsądny i przezorny podmiot gospodarczy był w stanie przewidzieć, że płatności bezpośrednie z tytułu systemów wsparcia dochodów mogą zostać zmniejszone w następstwie przeglądu w świetle rozwoju sytuacji na rynku oraz sytuacji budżetowej.
(por. pkt 30–33, 38, 39; pkt 1 sentencji)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 41–43)
Nie istnieje, w świetle zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, żaden element tego rodzaju, że mógłby naruszać ważność art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, przepisu, zgodnie z którym dodatkowe zmniejszenia płatności bezpośrednich przewidziane w ust. 1 zwiększają się o cztery punkty procentowe w przypadku kwot wyższych niż 300000 EUR.
Po pierwsze, o ile przepis ten prowadzi do różnicy w traktowaniu rolników w zależności od wielkości uprawianej powierzchni użytków rolnych, o tyle różnica ta może być uzasadniona obiektywnymi względami, które nie są rażąco niewłaściwe i które wynikają ze specyficznych cech większych beneficjentów, a to pozwala uznać, że znajdują się oni w sytuacji odmiennej od sytuacji innych rolników.
Po drugie, wspomniany przepis nie czyni rozróżnienia według formy prawnej prowadzenia działalności rolniczej.
(por. pkt 44–46, 49, 53; pkt 2 sentencji)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 52)
Sprawa C-545/11
Agrargenossenschaft Neuzelle eG
przeciwko
Landrat des Landkreises Oder-Spree
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt (Oder)]
„Wspólna polityka rolna — Rozporządzenie (WE) nr 73/2009 — Artykuł 7 ust. 1 i 2 — Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom — Dodatkowe zmniejszenie kwot płatności bezpośrednich — Ważność — Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań — Zasada niedyskryminacji”
Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 14 marca 2013 r.
Prawo Unii Europejskiej — Zasady — Ochrona uzasadnionych oczekiwań — Warunki — Szczegółowe zapewnienia udzielone przez administrację
Rolnictwo — Wspólna polityka rolna — System wsparcia bezpośredniego — Wspólne zasady — Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom — Dodatkowe zmniejszenie tych płatności w stosunku do początkowo zaplanowanych kwot — Naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań — Brak
(rozporządzenia Rady: nr 1782/2003, motyw 22, art. 10 ust. 1, art. 30; nr 73/2009, art. 7 ust. 1)
Prawo Unii Europejskiej — Zasady — Niedyskryminacja — Stosowanie w dziedzinie wspólnej polityki rolnej — Uprawnienia dyskrecjonalne prawodawcy Unii — Kontrola sądowa — Granice
(art. 40–43 TFUE)
Rolnictwo — Wspólna polityka rolna — System wsparcia bezpośredniego — Wspólne zasady — Modulacja płatności bezpośrednich przyznawanych rolnikom — Dodatkowe zmniejszenie tych płatności w stosunku do początkowo zaplanowanych kwot — Zwiększenie o cztery punkty procentowe w wypadku kwot wyższych niż 300000 EUR — Naruszenie zasady niedyskryminacji — Brak
(rozporządzenie Rady nr 73/2009, art. 7 ust. 2)
Prawo Unii — Wykładnia — Oświadczenie Komisji na etapie przyjmowania aktu prawa wtórnego — Brak wpływu
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 23–26)
Nie istnieje, w świetle zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, żaden element tego rodzaju, że mógłby naruszać ważność art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, przepisu, który przewiduje dodatkowe zmniejszenie płatności bezpośrednich względem kwot ustalonych w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników.
W istocie, chociaż ten ostatni przepis zawierał wartości procentowe zmniejszenia płatności bezpośrednich w latach 2009–2012 niższe od przewidzianych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009, to rolnicy w Unii nie mogą jednak powoływać się na naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań co do utrzymania we wskazanych latach wielkości procentowych zmniejszeń płatności bezpośrednich ustalonych w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1782/200, ponieważ w świetle motywu 22 i art. 30 wspomnianego rozporządzenia rozsądny i przezorny podmiot gospodarczy był w stanie przewidzieć, że płatności bezpośrednie z tytułu systemów wsparcia dochodów mogą zostać zmniejszone w następstwie przeglądu w świetle rozwoju sytuacji na rynku oraz sytuacji budżetowej.
(por. pkt 30–33, 38, 39; pkt 1 sentencji)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 41–43)
Nie istnieje, w świetle zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań, żaden element tego rodzaju, że mógłby naruszać ważność art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, przepisu, zgodnie z którym dodatkowe zmniejszenia płatności bezpośrednich przewidziane w ust. 1 zwiększają się o cztery punkty procentowe w przypadku kwot wyższych niż 300000 EUR.
Po pierwsze, o ile przepis ten prowadzi do różnicy w traktowaniu rolników w zależności od wielkości uprawianej powierzchni użytków rolnych, o tyle różnica ta może być uzasadniona obiektywnymi względami, które nie są rażąco niewłaściwe i które wynikają ze specyficznych cech większych beneficjentów, a to pozwala uznać, że znajdują się oni w sytuacji odmiennej od sytuacji innych rolników.
Po drugie, wspomniany przepis nie czyni rozróżnienia według formy prawnej prowadzenia działalności rolniczej.
(por. pkt 44–46, 49, 53; pkt 2 sentencji)
Zobacz tekst orzeczenia.
(por. pkt 52)