Sprawa C-394/11

Waleri Chariew Bełow

przeciwko

CEZ Elektro Byłgarija AD i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Komisija za zasztita ot diskriminacija)

„Odesłanie prejudycjalne — Artykuł 267 TFUE — Pojęcie „sądu krajowego” — Brak właściwości Trybunału”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 31 stycznia 2013 r.

Pytania prejudycjalne – Wystąpienie do Trybunału – Sąd krajowy w rozumieniu art. 267 TFUE – Pojęcie

(art. 267 TFUE)

Aby ustalić, czy organ krajowy, któremu w drodze ustawy powierzono funkcje o zróżnicowanym charakterze, powinien być uznany za „sąd” w rozumieniu art. 267 TFUE, należy zbadać, jaki jest szczególny charakter funkcji wykonywanych przezeń w konkretnym kontekście prawnym, w którym decyduje się zwrócić do Trybunału.

W tym względzie za sąd nie można uznać takiego organu, gdy w odniesieniu do postepowania, w którym zwraca się on do Trybunału, stwierdza się, że postepowanie to wszczynane jest na skargę strony, bądź z inicjatywy samego organu, gdy wyniki, których osiągnięcie mają na celu postępowania w ten sposób wszczęte w następstwie wniesienia skargi, zgłoszenia lub z urzędu, są podobne, gdy organ może wezwać z urzędu do udziału w postępowaniu inne osoby niż osoby wskazane przez stronę i wreszcie gdy w sytuacji gdy wnoszony jest środek odwoławczy od orzeczenia tego organu, ten ostatni ma status strony pozwanej i może uchylić swoje orzeczenie.

(por. pkt 41, 43, 47–50)

Sprawa C-394/11

Waleri Chariew Bełow

przeciwko

CEZ Elektro Byłgarija AD i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Komisija za zasztita ot diskriminacija)

„Odesłanie prejudycjalne — Artykuł 267 TFUE — Pojęcie „sądu krajowego” — Brak właściwości Trybunału”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 31 stycznia 2013 r.

Pytania prejudycjalne — Wystąpienie do Trybunału — Sąd krajowy w rozumieniu art. 267 TFUE — Pojęcie

(art. 267 TFUE)

Aby ustalić, czy organ krajowy, któremu w drodze ustawy powierzono funkcje o zróżnicowanym charakterze, powinien być uznany za „sąd” w rozumieniu art. 267 TFUE, należy zbadać, jaki jest szczególny charakter funkcji wykonywanych przezeń w konkretnym kontekście prawnym, w którym decyduje się zwrócić do Trybunału.

W tym względzie za sąd nie można uznać takiego organu, gdy w odniesieniu do postepowania, w którym zwraca się on do Trybunału, stwierdza się, że postepowanie to wszczynane jest na skargę strony, bądź z inicjatywy samego organu, gdy wyniki, których osiągnięcie mają na celu postępowania w ten sposób wszczęte w następstwie wniesienia skargi, zgłoszenia lub z urzędu, są podobne, gdy organ może wezwać z urzędu do udziału w postępowaniu inne osoby niż osoby wskazane przez stronę i wreszcie gdy w sytuacji gdy wnoszony jest środek odwoławczy od orzeczenia tego organu, ten ostatni ma status strony pozwanej i może uchylić swoje orzeczenie.

(por. pkt 41, 43, 47–50)