Sprawa C-367/11

Déborah Prete

przeciwko

Office national de l’emploi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Belgia)]

„Swobodny przepływ osób — Artykuł 39 WE — Obywatel państwa członkowskiego poszukujący pracy w innym państwie członkowskim — Równość traktowania — Zasiłek absolwencki na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy — Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w państwie przyjmującym”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 października 2012 r.

  1. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową – Artykuł 39 ust. 2 WE – Zastosowanie tego przepisu do osób poszukujących zatrudnienia

    (art. 12 WE, 39 WE)

  2. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Zasiłki absolwenckie na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy – Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w przyjmującym państwie członkowskim – Niedopuszczalność – Względy uzasadniające – Brak

    (art. 18 WE, 39 WE)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 21–28)

  2.  Artykuł 39 WE sprzeciwia się przepisowi krajowemu, uzależniającemu prawo do zasiłku absolwenckiego przysługującego młodym osobom poszukującym pierwszej pracy od warunku odbycia przez zainteresowanego co najmniej sześcioletniej nauki w placówce oświatowej przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie, w jakim wspomniany warunek stoi na przeszkodzie uwzględnieniu innych reprezentatywnych elementów właściwych dla ustalenia istnienia rzeczywistego związku między osobą ubiegającą się o zasiłek absolwencki a danym geograficznie określonym rynkiem pracy i wykracza z tego względu poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego przez wspomniany przepis celu polegającego na zagwarantowaniu istnienia takiego związku.

    W istocie takie uregulowanie uzależnia wspomniane prawo od warunku, który może łatwiej zostać spełniony przez obywateli krajowych i może z tego względu działać przede wszystkim na szkodę obywateli innych państw członkowskich.

    Uregulowanie to mogłoby być uzasadnione jedynie w wypadku gdy poprzez nałożenie tego warunku ustawodawca krajowy chciałby dążyć do zapewnienia, że istnieje rzeczywisty związek między osobą ubiegającą się o wspomniany zasiłek a geograficznie określonym rynkiem pracy.

    Nie jest tak w wypadku regulowania, które, celem oceny istnienia wspomnianego związku, nie pozwala na uwzględnienie, okoliczności wnioskodawca korzystając ze swobody przemieszczania się zagwarantowanej obywatelom Unii przez art. 18 WE, przeniósł się do przyjmującego państwa członkowskiego w celu ustanowienia tam wspólnego miejsca zamieszkania po zawarciu związku małżeńskiego z obywatelem wspomnianego państwa członkowskiego oraz, że,zamieszkiwał tam przez pewien czas i jest zarejestrowany jako osoba poszukująca pracy w urzędzie zatrudnienia tegoż państwa członkowskiego, przy czym wykazuje się on rzeczywistą aktywnością w poszukiwaniu pracy. W istocie te liczne okoliczności mogą wykazać istnienie takiego związku.

    (por. pkt 31, 33, 40, 46–48, 50, 52; sentencja)


Sprawa C-367/11

Déborah Prete

przeciwko

Office national de l’emploi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation (Belgia)]

„Swobodny przepływ osób — Artykuł 39 WE — Obywatel państwa członkowskiego poszukujący pracy w innym państwie członkowskim — Równość traktowania — Zasiłek absolwencki na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy — Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w państwie przyjmującym”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 25 października 2012 r.

  1. Swobodny przepływ osób — Pracownicy — Równość traktowania — Zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową — Artykuł 39 ust. 2 WE — Zastosowanie tego przepisu do osób poszukujących zatrudnienia

    (art. 12 WE, 39 WE)

  2. Swobodny przepływ osób — Pracownicy — Równość traktowania — Zasiłki absolwenckie na rzecz młodych osób poszukujących pierwszej pracy — Przyznanie zasiłku uzależnione od warunku odbycia co najmniej sześcioletniej nauki w przyjmującym państwie członkowskim — Niedopuszczalność — Względy uzasadniające — Brak

    (art. 18 WE, 39 WE)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 21–28)

  2.  Artykuł 39 WE sprzeciwia się przepisowi krajowemu, uzależniającemu prawo do zasiłku absolwenckiego przysługującego młodym osobom poszukującym pierwszej pracy od warunku odbycia przez zainteresowanego co najmniej sześcioletniej nauki w placówce oświatowej przyjmującego państwa członkowskiego w zakresie, w jakim wspomniany warunek stoi na przeszkodzie uwzględnieniu innych reprezentatywnych elementów właściwych dla ustalenia istnienia rzeczywistego związku między osobą ubiegającą się o zasiłek absolwencki a danym geograficznie określonym rynkiem pracy i wykracza z tego względu poza to, co jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego przez wspomniany przepis celu polegającego na zagwarantowaniu istnienia takiego związku.

    W istocie takie uregulowanie uzależnia wspomniane prawo od warunku, który może łatwiej zostać spełniony przez obywateli krajowych i może z tego względu działać przede wszystkim na szkodę obywateli innych państw członkowskich.

    Uregulowanie to mogłoby być uzasadnione jedynie w wypadku gdy poprzez nałożenie tego warunku ustawodawca krajowy chciałby dążyć do zapewnienia, że istnieje rzeczywisty związek między osobą ubiegającą się o wspomniany zasiłek a geograficznie określonym rynkiem pracy.

    Nie jest tak w wypadku regulowania, które, celem oceny istnienia wspomnianego związku, nie pozwala na uwzględnienie, okoliczności wnioskodawca korzystając ze swobody przemieszczania się zagwarantowanej obywatelom Unii przez art. 18 WE, przeniósł się do przyjmującego państwa członkowskiego w celu ustanowienia tam wspólnego miejsca zamieszkania po zawarciu związku małżeńskiego z obywatelem wspomnianego państwa członkowskiego oraz, że,zamieszkiwał tam przez pewien czas i jest zarejestrowany jako osoba poszukująca pracy w urzędzie zatrudnienia tegoż państwa członkowskiego, przy czym wykazuje się on rzeczywistą aktywnością w poszukiwaniu pracy. W istocie te liczne okoliczności mogą wykazać istnienie takiego związku.

    (por. pkt 31, 33, 40, 46–48, 50, 52; sentencja)