Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 lipca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d’appel de Bruxelles — Belgia) — Pie Optiek przeciwko Bureau Gevers, European Registry for Internet Domains

(Sprawa C-376/11) (1)

(Internet - Domena najwyższego poziomu.eu - Rozporządzenie (WE) nr 874/2004 - Nazwy domeny - Rejestracja stopniowa - Artykuł 12 ust. 2 - Pojęcie „licencjobiorca wcześniejszych praw” - Osoba upoważniona przez właściciela znaku towarowego do zarejestrowania we własnym imieniu, lecz na rzecz tego właściciela, nazwy domeny tożsamej ze znakiem towarowym lub podobnej do znaku towarowego - Brak zezwolenia na inne używanie oznaczenia jako znaku towarowego)

2012/C 295/24

Język postępowania: francuski

Sąd krajowy

Cour d’appel de Bruxelles

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Pie Optiek

Strona pozwana: Bureau Gevers, European Registry for Internet Domains

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Cour d’appel de Bruxelles — Wykładnia art. 12 ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiającego reguły porządku publicznego [polityki prowadzonej w interesie ogólnym] dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji domeny najwyższego poziomu.eu oraz zasady regulujące rejestrację (Dz.U. L 162, s. 40) — Wykładnia art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 733/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 kwietnia 2002 r. w sprawie wprowadzania w życie domeny najwyższego poziomu.eu (Dz.U. L 113, s. 1) — Rejestracje o charakterze spekulacyjnym i stanowiące nadużycie — Pojęcie „licencjobiorca wcześniejszych praw” — Osoba upoważniona przez właściciela znaku towarowego do zarejestrowania we własnym imieniu, lecz na rzecz licencjodawcy, nazwy domeny tożsamej ze znakiem towarowym lub podobnej do znaku towarowego, lecz nieupoważniona do innego używania tego oznaczenia jako znaku towarowego — Nazwa zarejestrowana pomimo braku „prawa lub uzasadnionego interesu”

Sentencja

Artykuł 12 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. ustanawiającego reguły porządku publicznego [polityki prowadzonej w interesie ogólnym] dotyczące wprowadzenia w życie i funkcji domeny najwyższego poziomu.eu oraz zasady regulujące rejestrację należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy dane wcześniejsze prawo jest prawem, którego przedmiotem jest znak towarowy, wyrażenie „licencjobiorcy wcześniejszych praw” nie obejmuje osoby, która została upoważniona przez właściciela znaku towarowego wyłącznie do dokonania rejestracji we własnym imieniu, lecz na rzecz tego właściciela, nazwy domeny tożsamej ze znakiem towarowym lub podobnej do tego znaku towarowego, nie będąc przy tym uprawnioną do jego komercyjnego wykorzystywania zgodnie z jego swoistymi funkcjami.

(1)  Dz.U. C 298 z 8.10.2011.