22.9.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 287/11 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 12 lipca 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof — Austria) — Compass-Datenbank GmbH przeciwko Republice Austrii
(Sprawa C-138/11) (1)
(Konkurencja - Artykuł 102 TFUE - Pojęcie przedsiębiorstwa - Dane rejestru handlowego przechowywane w bazie danych - Działalność polegająca na zbieraniu i udostępnianiu tych danych za wynagrodzeniem - Wpływ odmowy udzielenia przez władze publiczne zgody na ponowne wykorzystanie wspomnianych danych - Prawo „sui generis” przewidziane w art. 7 dyrektywy 96/9/WE)
2012/C 287/17
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Oberster Gerichtshof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Compass-Datenbank GmbH
Strona pozwana: Republika Austrii
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Oberster Gerichtshof — Wykładnia art. 102 TFUE — Uregulowanie krajowe przewidujące opłatę za wgląd do publicznego rejestru handlowego i spółek (Firmenbuch) i zakazujące wszelkiego innego gospodarczego wykorzystywania tego rejestru — Pojęcie działalności gospodarczej — Nadużycie pozycji dominującej — Znaczenie doktryny kluczowej infrastruktury (doktryna „essential facilities”)
Sentencja
Podmiot władzy publicznej, który przechowuje w bazie danych dane przekazane przez przedsiębiorstwa na podstawie ustawowych obowiązków informacyjnych, udziela zainteresowanym osobom wglądu do tych danych lub sporządza wydruki takich danych, nie prowadzi działalności gospodarczej, a zatem nie może być on w zakresie tej działalności uznawany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 102 TFUE. Okoliczność, że owo udzielanie wglądu lub wydawanie wydruków ma miejsce w zamian za wynagrodzenie, które nie jest ustalane bezpośrednio lub pośrednio przez zainteresowaną jednostkę, lecz jest przewidziane w ustawie, nie może spowodować zmiany kwalifikacji prawnej wspomnianej działalności. Ponadto taki podmiot władzy publicznej nie prowadzi także działalności gospodarczej w zakresie, w jakim, powołując się na ochronę sui generis przysługującą mu jako producentowi omawianej bazy danych na podstawie art. 7 dyrektywy 96/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 1996 r. w sprawie ochrony prawnej baz danych lub na jakiekolwiek inne prawo własności intelektualnej, zakazuje on wykorzystywania w jakikolwiek inny sposób zebranych tak i oddanych do dyspozycji opinii publicznej danych, a zatem podmiot ów nie może być w zakresie tej działalności uznawany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 102 TFUE.