5.2.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 38/5

Skarga wniesiona w dniu 26 listopada 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec

(Sprawa C-556/10)

2011/C 38/07

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braun i H. Støvlbæk, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że przy wdrażaniu pierwszego pakietu kolejowego Republika Federalna Niemiec uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z

—	art. 6 ust. 3 i załącznika II do dyrektywy 91/440/EWG (1) oraz art. 4 ust. 2 i art. 14 ust. 2 dyrektywy 2001/14/WE (2),

—	art. 6 ust. 2 dyrektywy 2001/14/WE

—	art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 1 dyrektywy 2001/14/WE oraz

—	art. 30 ust. 4 dyrektywy 2001/14/WE w związku z art. 10 ust. 7 dyrektywy 91/440/EWG.

—	Obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Celem dyrektyw 91/440/EWG i 2001/14/WE był równy i niedyskryminujący dostęp do infrastruktury kolejowej dla wszystkich przedsiębiorstw i wspieranie konkurencyjnego, dynamicznego i przejrzystego rynku kolejowego w Europie. Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 91/440/EWG stanowi, że „istotne funkcje” zarządcy infrastruktury należy powierzyć organom lub firmom, „które same nie świadczą żadnych kolejowych usług transportowych”.

Zdaniem Komisji zapisana w dyrektywie niezależność zarządcy infrastruktury przy wykonywaniu istotnych funkcji nie jest w Niemczech zagwarantowana, gdyż wiele z tych „istotnych funkcji” przeniesione zostało na spółkę, która wprawdzie prawnie jest niezależna, ale stanowi część holdingu, do którego należą między innymi przedsiębiorstwa świadczące kolejowe usługi transportowe.

Niezależność unormowana w dyrektywie 200l/14/WE powinna mieć swój wyraz w postaci nie tylko prawnej, lecz również organizacyjnej i decyzyjnej. Wynika z tego, że przedsiębiorstwo, któremu powierzono istotne funkcje, może być zorganizowane w tym samym holdingu z innymi przedsiębiorstwami świadczącymi kolejowe usługi transportowe tylko wtedy, gdy jest od nich oddzielone nie tylko prawnie, lecz w sposób udokumentowany nie tworzy z nimi gospodarczo jednej całości, czyli jest od nich również niezależne gospodarczo. Jeżeli więc w ramach holdingu „istotne funkcje” świadczone byłyby przez spółkę zależną, należy zapewnić poprzez działania ochronne, aby spółka dominująca i zależna nie mogły działać w jedności gospodarczej a tym samym nie jako jedno przedsiębiorstwo. Te odpowiednie i wystarczające działania ochronne, które mogłyby również zagwarantować gospodarczą niezależność zarządcy infrastruktury od przedsiębiorstw świadczących usługi transportu kolejowego, w Niemczech nie zostały jednak podjęte. Działania ochronne przedstawione przez Niemcy nie wystarczyły, aby zagwarantować niezależność istotnych funkcji, zapobiec konfliktom interesów i pozbawić holdingu kontroli nad jednostką, której powierzono istotne funkcje.

Z jednej strony spełnienie wymogów niezależności nie jest nadzorowane przez niezależny organ a konkurenci nie mają dostępu do środków zaskarżenia w przypadku naruszeń nakazu niezależności. Z drugiej strony nie zapewniono niezależności pracowników względnie gremiów kierowniczych i personelu kierowniczego jednostki, której powierzono istotne funkcje, od spółki holdingowej z następujących powodów:

—	nie ma przeszkód dla tego, aby członkowie zarządu holdingu lub innych spółek należących do holdingu posiadali również miejsce w zarządzie jednostki, której powierzono istotne funkcje;

—

nie przewidziano, by członkowie gremium kierowniczego jednostki, której powierzono istotne funkcje, oraz jej personel kierowniczy, któremu powierzono istotne funkcje, po zakończeniu ich działalności na rzecz tej jednostki przez odpowiednią liczbę lat nie mogli piastować żadnej pozycji kierowniczej w holdingu lub innych jednostkach kontrolowanych przez holding;

—	gremium kierownicze jednostki, której powierzono istotne funkcje, nie jest mianowane na jasno zdefiniowanych warunkach i związane odpowiednimi zobowiązaniami prawnymi, tak aby zapewnić pełną niezależność przy podejmowaniu decyzji;

—

jednostka, której powierzono istotne funkcje, nie posiada własnego personelu, umieszczonego w odrębnych pomieszczeniach względnie pomieszczeniach o zabezpieczonym dostępie, którego kontakty ze spółką holdingową i innymi kontrolowanymi przez nią przedsiębiorstwami należy ograniczyć do oficjalnych komunikatów, które związane są z wykonywaniem istotnych funkcji;

—	dostęp do systemów informatycznych nie został zabezpieczony, przez co nie jest wykluczone, iż holding może wejść w posiadanie informacji, które dotyczą wykonywania istotnych funkcji.

Obok opisanego powyżej naruszenia wymogu niezależności zarządcy infrastruktury przy wykonywaniu istotnych funkcji Republika Federalna Niemiec naruszyła też jej zobowiązania wynikające z dyrektyw 91/440 i 2001/14 w ten sposób, że

—	nie dokonała wystarczająco jasnej transpozycji przepisów dyrektywy 2001/14/WE dotyczących opłat za infrastrukturę i nie określiła warunków błędnego stosowania zasady pełnych kosztów;

—	nie przyjęła środków niezbędnych do tego, aby zarządców infrastruktury zobligować do obniżenia kosztów infrastruktury i opłat za dostęp do sieci klejowej;

—	nie dokonała upoważnienia organu kontrolnego do tego, aby jego żądanie informacji skierowane do zarządcy infrastruktury mógł zrealizować również poprzez odpowiednie możliwości nałożenia kar.

(1) Dyrektywa Rady 91/440/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych; Dz.U. L 237, s. 25.

(2) Dyrektywa 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawanie świadectw bezpieczeństwa; Dz.U. L 75, s. 29.