15.1.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/22

—

zmiana zaskarżonego wyroku w części, w której utrzymuje grzywnę nałożoną na Deltafinę, poprzez uchylenie lub — posiłkowo — obniżenie tej grzywny;

—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w części, w której nakłada grzywnę na Delatfinę, lub — posiłkowo — obniżenie tej grzywny;

—

obciążenie Komisji kosztami, w tym kosztami postępowania przed Sądem.

1)

Zarzut pierwszy, jako zarzut główny, dotyczy tego, że Sąd nie uwzględnił zasady równego traktowania, nie rozpatrując odpowiednio zarzutu wnoszącej odwołanie dotyczącego naruszenia zasady równego traktowania przy obliczaniu nałożonej grzywny.

W uzasadnieniu tego zarzutu wnosząca odwołanie twierdzi, że Komisja przyjęła wobec Deltafiny wyższą kwotę wyjściową grzywny na podstawie okoliczności, że Deltafina była największym nabywcą tytoniu przetworzonego w Hiszpanii. Natomiast grzywna nałożona na inne przedsiębiorstwa uczestniczące w naruszeniu (w tym spółkę siostrzaną Deltafiny — Taes) została ustalona wyłącznie na podstawie ich pozycji na rynku surowca tytoniowego w Hiszpanii, to jest na rynku, na którym naruszenie miało miejsce. Grzywna nałożona na Deltafinę narusza zasadę równego traktowania, gdyż Cetarsa i przedsiębiorstwa Dimon/Agroexpansión i Standard/WWTE również były przedsiębiorstwami powiązanymi wertykalnie i posiadały istotne pozycje na rynku tytoniu przetworzonego w Hiszpanii. Okoliczność ta nie została uwzględniona przy ustalaniu ich grzywien. Tymczasem ustalając grzywnę nałożoną na Deltafinę, Komisja wzięła pod uwagę czynnik, którego nie zastosowano wobec innych przedsiębiorstw.

2)

Zarzut drugi, mający charakter posiłkowy wobec pierwszego, zgodnie z którym Sąd błędnie zastosował pojęcie „przedsiębiorstwo”, o którym mowa w art. 81 WE, odrzucając w sprzecznej i niezgodnej z prawem argumentacji zarzut wnoszącej odwołanie dotyczący braku przyznania Deltafinie tej samej obniżki grzywny co spółce siostrzanej Taes w następstwie wspólnego wniosku o uprzywilejowane traktowanie złożonego przez Taes i Deltafinę pod przewodnictwem ich spółki dominującej Universal.

W uzasadnieniu tego zarzutu wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd błędnie zastosował pojęcie „przedsiębiorstwo”, o którym mowa w art. 81 WE, odbiegając od orzecznictwa sądów europejskich w tej materii, w szczególności wynikającego z wyroku w sprawie C-97/08 P Akzo. Zawiadomienie Komisji z 1996 r. w sprawie nienakładania lub obniżania grzywien w sprawach kartelowych (Dz.U. C 207, s. 4) powinno było zostać zastosowane do przedsiębiorstwa Taes/Deltafina jako całości, a nie odrębnie do dwóch spółek, gdyż zawiadomienie to ma zastosowanie do „przedsiębiorstw”, a nie do pojedynczych osób prawnych. W końcu wnosząca odwołanie twierdzi, że argumenty podane przez Komisję w celu odmówienia Deltafinie obniżki grzywny przyznanej Taes są bezzasadne. Uważa ona, że w świetle takich argumentów Deltafina i Taes tworzyły jedno przedsiębiorstwo i z tego powodu Deltafina powinna była uzyskać taką sama obniżkę grzywny jak Taes.