Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 24 listopada 2011 r. – Komisja przeciwko Włochom

(sprawa C‑379/10)

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Ogólna zasada odpowiedzialności państw członkowskich z tytułu naruszenia prawa Unii Europejskiej przez sądy krajowe, od których orzeczeń nie przysługuje środek prawny – Całkowite wyłączenie odpowiedzialności państwa za szkody wynikające z wykładni przepisów prawa lub oceny okoliczności faktycznych i dowodów dokonanej przez sąd, od którego orzeczeń nie przysługuje środek prawny – Ograniczenie w prawie krajowym odpowiedzialności państwa do przypadków winy umyślnej lub poważnego uchybienia ze strony takiego sądu

Prawo Unii – Prawa przyznane jednostkom – Naruszenie przez państwo członkowskie – Obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej jednostkom – Przesłanki w wypadku naruszenia, które można przypisać sądowi najwyższemu – Oczywisty charakter naruszenia – Ustawodawstwo krajowe ograniczające odpowiedzialność do przypadków winy umyślnej lub poważnego uchybienia – Niedopuszczalność (por. pkt 40–42, 46, 48; sentencja)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego – Naruszenie ogólnej zasady odpowiedzialności państw członkowskich z tytułu naruszenia prawa Unii Europejskiej przez sądy krajowe, od których orzeczeń nie przysługuje środek prawny – Odpowiedzialność ograniczona do przypadków winy umyślnej lub poważnego uchybienia

Sentencja

1)

Republika Włoska,

–        wyłączając całkowicie odpowiedzialność państwa włoskiego za szkody wyrządzone jednostkom w związku z naruszeniem prawa Unii Europejskiej przez sąd, od którego orzeczeń nie przysługuje środek prawny, gdy naruszenie to wynika z wykładni przepisów prawa lub oceny okoliczności faktycznych i dowodów dokonanej przez ten sąd, oraz

–        ograniczając tę odpowiedzialność do przypadków winy umyślnej lub poważnego uchybienia,

na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 legge n. 117 (sul) risarcimento dei danni cagionati nell’ esercizio delle funzioni giudiziarie e responsabilità civile dei magistrati (ustawy nr 117 o sposobach naprawienia szkód wyrządzonych w ramach wykonywania wymiaru sprawiedliwości oraz o odpowiedzialności cywilnej sędziów) z dnia 13 kwietnia 1988 r., uchybiła zobowiązaniom, jakie ciążą na niej na mocy ogólnej zasady odpowiedzialności państw członkowskich z tytułu naruszenia prawa Unii Europejskiej przez sądy krajowe, od których orzeczeń nie przysługuje środek prawny.

2)

Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania.