Sprawa C‑196/10

Paderborner Brauerei Haus Cramer KG

przeciwko

Hauptzollamt Bielefeld

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Finanzgericht Düsseldorf]

Wspólna Taryfa Celna – Nomenklatura scalona – Klasyfikacja taryfowa – Pozycje 2203 i 2208 – „Malt beer base” przeznaczony do produkcji napoju mieszanego

Streszczenie wyroku

Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – „Malt beer base”, o zawartości alkoholu 14% obj., otrzymany z piwa warzonego, które poddano klarowaniu, a następnie ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia składników charakterystycznych dla piwa

(rozporządzenie Rady nr 2658/87, załącznik I)

Rozporządzenie nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienione rozporządzeniem nr 2587/91, powinno być interpretowane w ten sposób, że płyn zwany „malt beer base”, o zawartości alkoholu 14% obj., otrzymany z piwa warzonego, które poddano klarowaniu, a następnie ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia takich składników jak substancje goryczkowe i białko, należy zaklasyfikować do pozycji 2208 Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do wskazanego rozporządzenia w zmienionym brzmieniu.

Z jednej strony ponieważ „malt beer base” nie stanowi produktu końcowego przeznaczonego do konsumpcji, lecz produkt pośredni używany do wytwarzania napoju mieszanego nie powinien on być uważany za napój alkoholowy. Z drugiej strony, „malt beer base” nie jest otrzymywany wyłącznie i bezpośrednio w wyniku fermentacji, lecz po fermentacji następuje ultrafiltracja. Wskutek owego dodatkowego procesu, omawiany produkt, uzyskiwany z warzonego piwa, traci szczególne, obiektywne cechy i właściwości piwa objętego pozycją 2203 nomenklatury. Obiektywne cechy i właściwości „malt beer base” odpowiadają natomiast tym alkoholu objętego pozycją 2208, a w każdym razie im odpowiadają.

(por. pkt 34, 37, 41; sentencja)

WYROK TRYBUNAŁU (ósma izba)

z dnia 14 lipca 2011 r.(*)

Wspólna Taryfa Celna – Nomenklatura scalona – Klasyfikacja taryfowa – Pozycje 2203 i 2208 – „Malt beer base” przeznaczony do produkcji napoju mieszanego

W sprawie C‑196/10

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Finanzgericht Düsseldorf (Niemcy) postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2010 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 19 kwietnia 2010 r., w postępowaniu:

Paderborner Brauerei Haus Cramer KG

przeciwko

Hauptzollamt Bielefeld,

TRYBUNAŁ (ósma izba),

w składzie: K. Schiemann, prezes izby, C. Toader i A. Prechal (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: Y. Bot,

sekretarz: B. Fülöp, administrator,

uwzględniając procedurę pisemną po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 24 marca 2011 r.,

rozważywszy uwagi przedstawione:

– w imieniu Paderborner Brauerei Haus Cramer KG przez Th. Röddera, Wirtschaftsprüfer/Steuerberater, J. Schönfelda oraz J. Bahnsa, Rechtsanwälte,

– w imieniu rządu greckiego przez G. Papadaki, Z. Chatzipavlou oraz M. Tassopoulou, działające w charakterze pełnomocników,

– w imieniu rządu niderlandzkiego przez C. Wissels oraz B. Koopman, działające w charakterze pełnomocników,

– w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Bouyon oraz B.R. Killmanna, działających w charakterze pełnomocników.

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy Nomenklatury scalonej Wspólnej taryfy celnej (zwanej dalej „CN”), zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256, s. 1), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2587/91 z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U. L 259, s. 1) (zwanego dalej „rozporządzeniem 2658/87”).

2 Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy spółką Paderborner Brauerei Haus Cramer KG (zwaną dalej „Paderborner Brauerei”) a Hauptzollamt Bielefeld w przedmiocie czterech decyzji podatkowych wydanych przez ów organ względem Paderborner Brauerei, nakładających podatek od alkoholi od produktu określonego jako „malt beer base”, nabywanego przez Paderborner Brauerei w latach 2002 i 2003.

Ramy prawne

Dyrektywa 92/83/EWG

3 W dyrektywie Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316, s. 21) ustanowiona została wspólna definicja alkoholu i napojów alkoholowych celem zapewnienia prawidłowego stosowania, na rynku wewnętrznym, minimalnych stawek podatku akcyzowego obowiązujących dla tych produktów w państwach członkowskich.

4 Artykuł 2 wskazanej dyrektywy przewiduje:

„Do celów niniejszej dyrektywy przez pojęcie »piwo« rozumie się wszelkie produkty oznaczone kodem taryfowym CN 2203 lub wszelkie produkty zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, oznaczonymi kodem taryfowym CN 2206, o ile w każdym wypadku rzeczywista zawartość alkoholu w tych produktach przekracza 0,5% obj.”.

5 Artykuł 20 tiret pierwsze dyrektywy 92/83 stanowi:

„Dla celów niniejszej dyrektywy przez pojęcie »alkohol etylowy« rozumie się:

– wszelkie produkty o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% obj., oznaczone kodami taryfowymi CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to produkty stanowiące część produktu należącego do innego rozdziału Nomenklatury scalonej”.

6 Artykuł 26 wskazanej dyrektywy stanowi:

„Odniesienia w niniejszej dyrektywie do kodów CN dotyczą tej wersji Nomenklatury scalonej, która obowiązuje w chwili przyjęcia niniejszej dyrektywy”.

7 Dyrektywa 92/83 została transponowana w Niemczech na mocy Gesetz über das Branntweinmonopol (ustawy w sprawie monopolu w zakresie alkoholi) oraz na mocy Biersteuergesetz (ustawy w sprawie podatku od piwa). Paragraf 130 ust. 2 ustawy w sprawie monopolu w zakresie alkoholi stanowi, że podatkowi akcyzowemu od alkoholi podlegają w szczególności produkty alkoholowe objęte pozycją CN 2208, o zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% obj. Ustęp 5 wskazanego przepisu odsyła do CN w wersji obowiązującej w dniu 19 października 1992 r.

8 CN, wprowadzona rozporządzeniem nr 2658/87, oparta jest na światowym zharmonizowanym systemie oznaczania i kodowania towarów (zwanym dalej „HS”), opracowanym przez Radę Współpracy Celnej, obecnie Światową Organizację Celną (zwaną dalej „WCO”), i ustanowionym przez międzynarodową konwencję zawartą w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r., a następnie zatwierdzoną w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. dotyczącą zawarcia Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów oraz protokołu zmian do tej konwencji (Dz.U. L 198, s. 1) (zwaną dalej „konwencją HS”). CN przejęła z HS pozycje i sześciocyfrowe podpozycje, a jedynie siódma i ósma cyfra wprowadza dodatkowe podpodziały charakterystyczne dla CN.

9 Zgodnie z art. 12 rozporządzenia nr 2658/87 Komisja Europejska przyjmuje każdego roku w formie rozporządzenia pełną wersję CN wraz z odpowiadającymi autonomicznymi i umownymi stawkami celnymi Wspólnej taryfy celnej, wynikającą ze środków przyjętych przez Radę Unii Europejskiej lub przez Komisję.

10 Ogólne reguły interpretacji CN (zwane dalej „ogólnymi regułami”), zawarte w jej części pierwszej tytuł I sekcja A, przewidują między innymi:

„A. Ogólne reguły interpretacji [CN]

Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom.

1. Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami.

[…]

4. Towary, które nie mogą być klasyfikowane zgodnie z powyższymi regułami, powinny być klasyfikowane do pozycji odpowiednich dla towarów, do których są najbardziej zbliżone.

[…]

6. Klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z powyższych reguł, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej”.

11 Sekcja IV CN, w wersji obowiązującej w 1992 r., była zatytułowana „Gotowe artykuły spożywcze; napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu”. Sekcja ta zawierała między innymi dział 22 zatytułowany „Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet”. W dziale tym wymienione są między innymi pozycje 2203 („Piwo otrzymywane ze słodu”) i 2208 („Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe; preparaty alkoholowe składające się z alkoholi wykorzystywanych przy produkcji napojów”).

12 Na mocy art. 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie oraz art. 10 rozporządzenia nr 2658/87 Komisja Europejska przyjmuje noty wyjaśniające do CN, publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

13 W zakresie dotyczącym pozycji CN 2203 brak jest not wyjaśniających.

14 Nota wyjaśniająca do CN odnosząca się do pozycji 2208 ma następujące brzmienie:

„Wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe objęte pozycją 2208 są płynami zawierającymi alkohol, przeznaczonymi zazwyczaj do spożycia przez ludzi i które otrzymywane są:

– zarówno bezpośrednio w wyniku destylacji (ze środkami aromatyzującymi lub bez nich) przefermentowanych w sposób naturalny płynów takich jak wino lub cydr (cidr) lub wcześniej przefermentowanych owoców, wytłoczyn, ziaren lub innych roślinnych produktów,

– lub przez proste dodanie do alkoholu wyprodukowanego w wyniku destylacji różnych aromatycznych substancji i czasami cukru.

[…]

Pozycja ta nie obejmuje napojów alkoholowych otrzymanych w wyniku fermentacji (pozycje od 2203 00 do 2206 00)”.

15 Zgodnie z art. 3 ust. 1 konwencji w sprawie HS każda z umawiających się stron zobowiązuje się do tego, że jej taryfa celna i nomenklatury statystyczne będą zgodne z HS. Ten sam przepis przewiduje, że każda z umawiających się stron zobowiązuje się również do stosowania ogólnych reguł interpretacji HS, a także wszystkich uwag dotyczących sekcji, działów i podpozycji HS oraz zobowiązuje się także do tego, że nie będzie modyfikowała ich zakresu.

16 WCO opracowuje noty wyjaśniające do HS. Są one publikowane w dwóch językach urzędowych WCO, a mianowicie francuskim i angielskim.

17 Nota wyjaśniająca do HS odnosząca się do pozycji 2203 w wersji francuskiej ma następujące brzmienie:

„La bière est une boisson alcoolique qui s’obtient par la fermentation du moût préparé avec du malt d’orge ou de froment, qu’on a fait bouillir en présence d’eau avec généralement du houblon. […] L’addition de houblon a pour effet de développer des principes amers et aromatiques et de permettre une meilleure conservation du produit. […]

[…]”.

[„Piwo jest napojem alkoholowym otrzymywanym w wyniku fermentacji brzeczki przygotowanej ze słodowanego jęczmienia lub pszenicy, warzonych z wodą, zasadniczo z chmielem. (…) Dodatek chmielu nadaje gorzki i aromatyczny smak oraz poprawia trwałość produktu. (…)

(…)”.]

18 W wersji angielskiej nota wyjaśniająca do HS odnosząca się do pozycji 2203 ma następujące brzmienie:

„Beer is an alcoholic beverage obtained by fermenting a liquor (wort) prepared from malted barley or wheat, water and (usually) hops. […] The addition of hops imparts a bitter and aromatic flavour and improves the keeping qualities. […]

[…]”.

19 Nota wyjaśniająca do HS odnosząca się do pozycji 2208 przewiduje w wersji francuskiej, co następuje:

„La présente position couvre, d’une part, et quel que soit leur degré alcoolique:

A) Les eaux de vie […]

B) Les liqueurs […]

C) Toutes autres boissons spiritueuses […]

D’autre part, la position comprend l’alcool éthylique non dénaturé d’un titre alcoométrique volumique de moins de 80% vol, qu’il soit destiné à la consommation humaine ou à des usages industriels; même s’il est propre à la consommation, l’alcool éthylique se distingue des produits visés en A), B) et C) ci‑dessus, par le fait qu’il est dénué de tout principe aromatique.

[…]”.

[„Niniejsza pozycja obejmuje, bez względu na stężenie alkoholu:

A) wódki (…)

B) likiery (…)

C) wszystkie pozostałe napoje alkoholowe (…)

Niniejsza pozycja obejmuje również nieskażony alkohol etylowy o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., niezależnie od tego, czy jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, czy też do celów przemysłowych. W przypadku przeznaczenia do spożycia, alkohol etylowy różni się od napojów wyszczególnionych powyżej w punktach A), B) i C) tym, że nie zawiera składników nadających aromat.

(…)”.]

20 W wersji angielskiej wskazana nota wyjaśniająca ma następujące brzmienie:

„The heading covers, whatever their alcoholic strength:

(A) Spirits […]

(B) Liqueurs and cordials […]

Provided that their alcoholic strength by volume is less than 80% vol, the heading also covers undenatured spirits (ethyl alcohol and neutral spirits) which, contrary to those at (A), (B) and (C) above, are characterised by the absence of secondary constituents giving a flavour or aroma. These spirits remain in the heading whether intended for human consumption or for industrial purposes.

[…]”.

Postępowanie przed sądem krajowym i pytanie prejudycjalne

21 Paderborner Brauerei jest przedsiębiorstwem prowadzącym browar. W 2002 r. nabyła ona od Alko International BV z siedzibą w Niderlandach 99 847,33 l i w dniach 6 i 23 czerwca 2003 r. 74 745,41 l płynu zwanego „malt beer base”, którego używała do produkcji napoju mieszanego pod nazwą „Salitos Ice”.

22 Zgodnie ze wskazaniami Finanzgericht Düsseldorf „malt beer base” wytwarzany jest z piwa warzonego o zawartości alkoholu 14% obj., które jest klarowane, a następnie poddawane ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia takich składników jak substancje goryczkowe i białko. Zawartość alkoholu w „malt beer base” również wynosi 14% obj. Jest to bezbarwny, przeźroczysty płyn o zapachu alkoholu i lekko gorzkim smaku.

23 Hauptzollamt Bielefeld, stwierdzając, że „malt beer base” należy zaklasyfikować do pozycji CN 2208, zażądał od Paderborner Brauerei zapłaty podatku akcyzowego od alkoholi zgodnie z § 130 ust. 2 pkt 1 ustawy w sprawie monopolu w zakresie alkoholi. W konsekwencji, na mocy decyzji z dnia 1 sierpnia 2003 r., organ ten określił względem Paderborner Brauerei podatek od alkoholi w wysokości 182 141,49 EUR w związku z „malt beer base” zakupionym w 2002 r. oraz, na mocy trzech decyzji z dnia 14 lipca 2003 r., podatek w wysokości 136 350,74 EUR w związku z „malt beer base” zakupionym w dniach 6 i 23 czerwca 2003 r.

24 Decyzją z dnia 19 czerwca 2009 r. organ celny oddalił wniesione przez Paderborner Brauerei odwołanie od powyższych decyzji. Następnie Paderborner Brauerei wniosła skargę do Finanzgericht Düsseldorf.

25 W postępowaniu przed sądem krajowym Paderborner Brauerei podnosi, że „malt beer base” nie należy klasyfikować do pozycji CN 2208. Nie jest on otrzymywany w wyniku destylacji lub przez dodanie różnych aromatycznych substancji lub cukru. Stanowi on raczej produkt otrzymywany w wyniku fermentacji, który w innych państwach członkowskich zostałby zaklasyfikowany do pozycji CN 2203. Produkt ten jest wytwarzany ze słodu i jako produkt pośredni służy do produkcji lekkiego napoju mieszanego na bazie piwa. Klasyfikacja do pozycji CN 2203 nie wymaga, aby produkt stanowił napój przeznaczony do bezpośredniego spożycia.

26 Hauptzollamt Bielefeld sprzeciwił się skardze i podtrzymuje stanowisko, że „malt beer base” należy zaklasyfikować do pozycji CN 2208.

27 W tych okolicznościach Finanzgericht Düsseldorf postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującym pytaniem prejudycjalnym:

„Czy [CN] w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2031/2001 z dnia 6 sierpnia 2001 r. [zmieniającym załącznik I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87] (Dz.U. L 279, s. 1) oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1832/2002 z dnia 1 sierpnia 2002 r. […] (Dz.U. L 290, s. 1) należy interpretować w ten sposób, że produkt określony jako „malt beer base” o zawartości alkoholu 14% obj., otrzymany z piwa warzonego, które poddano klarowaniu, a następnie ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia takich składników jak substancje goryczkowe i białko, należy zaklasyfikować do pozycji 2208?”.

W przedmiocie pytania prejudycjalnego

28 Na wstępie należy wskazać, że na podstawie art. 26 dyrektywy 92/83 wersja CN podlegająca zastosowaniu w sprawie przed sądem krajowym wynika z rozporządzenia nr 2587/91, które obowiązywało w dniu ustanowienia wskazanej dyrektywy, a nie z rozporządzeń nr 2031/2001 i 1832/2002, do których sąd krajowy odsyła w pytaniu prejudycjalnym.

29 Zdaniem Paderborner Brauerei „malt beer base” będący piwem uzyskanym w wyniku fermentacji, które poddano procesowi fizycznej filtracji, powinien zostać zaklasyfikowany do pozycji CN 2203, ponieważ proces fermentacji stanowi decydujące kryterium klasyfikacji taryfowej. Dla celów klasyfikacji do pozycji CN 2208 brak jest koniecznej destylacji jako procesu wytwórczego. Ponadto, aby można było mówić o alkoholu etylowym, nota wyjaśniająca do HS dotycząca pozycji CN 2208 wymaga, by produkt „nie zawierał składników nadających aromat”, podczas gdy „malt beer base” ma smak i w związku z tym zawiera składniki nadające aromat.

30 Rządy grecki i niderlandzki oraz Komisja uważają natomiast, że „malt beer base” powinien być klasyfikowany do pozycji CN 2208.

31 W tym względzie należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w interesie pewności prawa i ułatwienia kontroli, decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w pozycjach CN oraz uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki: z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie C‑142/06 Olicom, Zb.Orz. s. I‑6675, pkt 16; z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie C‑370/08 Data I/O, Zb.Orz. s. I‑4401, pkt 29).

32 Ustanowione przez Komisję noty wyjaśniające do CN, jak również noty wyjaśniające do HS, opracowane w ramach WCO, przyczyniają się w istotny sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych, nie są jednakże prawnie wiążące (ww. wyroki: w sprawie Olicom, pkt 17; w sprawie Data I/O, pkt 30).

33 W niniejszej sprawie z not wyjaśniających do HS dotyczących pozycji CN 2203 wynika, że piwo powinno być uważane za napój alkoholowy. Klasyfikacja produktu jako „napoju” w rozumieniu CN zależy od jego stanu ciekłego i jego przeznaczenia do spożycia przez ludzi (wyrok z dnia 26 marca 1981 r. w sprawie 114/80 Ritter, Rec. s. 895, pkt 9).

34 Tymczasem, zgodnie z wskazaniami sądu krajowego, „malt beer base” nie stanowi produktu końcowego przeznaczonego do konsumpcji, lecz produkt pośredni używany do wytwarzania napoju mieszanego zwanego „Salitos Ice”. W związku z tym, jakkolwiek „malt beer base” jest płynem zdatnym do spożycia przez ludzi w tym sensie, że jest pitny, jego pierwszorzędnym przeznaczeniem jako produktu pośredniego nie jest jednak spożycie przez ludzi. Ponieważ produkt ów nie jest sprzedawany konsumentom jako produkt końcowy, nie powinien on być uważany za napój alkoholowy.

35 Nota wyjaśniająca do HS dotycząca pozycji 2208 wskazuje natomiast wyraźnie, że obejmuje ona również alkohol etylowy, niezależnie od tego, czy jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, czy też do celów przemysłowych. Okoliczność, że „malt beer base” jest jedynie produktem pośrednim, nie prowadzi w związku z tym do jego wyłączenia z klasyfikacji do tej pozycji.

36 O ile prawdą jest, że noty wyjaśniające do CN dotyczące pozycji 2208 wyłączają z jej zakresu napoje alkoholowe otrzymane w wyniku fermentacji, to jednak wystarczy w niniejszej sprawie wskazać, że nie dotyczy to „malt beer base”, jako produktu pośredniego, ponieważ – jak wynika z pkt 34 niniejszego wyroku – nie stanowi on napoju alkoholowego.

37 W każdym razie „malt beer base” nie jest otrzymywany wyłącznie i bezpośrednio w wyniku fermentacji, lecz po fermentacji następuje ultrafiltracja. Wskutek owego dodatkowego procesu, omawiany produkt, uzyskiwany z warzonego piwa, traci szczególne, obiektywne cechy i właściwości piwa. Jego wygląd nie przypomina piwa i nie posiada on również jego specyficznego, gorzkiego smaku. Zgodnie z wskazaniami sądu krajowego, „malt beer base” jest bezbarwnym, przeźroczystym płynem o zapachu alkoholu i lekko gorzkim smaku, o zawartości alkoholu 14% obj., używanym do wytwarzania napoju mieszanego zwanego „Salitos Ice”. Opis ten nie wskazuje obiektywnych cech i właściwości piwa objętego pozycją 2203 CN, lecz obiektywne cechy i właściwości alkoholu etylowego objętego pozycją 2208, a w każdym razie im odpowiada.

38 Co się wreszcie tyczy argumentu Paderborner Brauerei, wedle którego nota wyjaśniająca do HS dotycząca pozycji 2208 wskazuje, że alkohol etylowy jest pozbawiony jakiegokolwiek aromatu, podczas gdy „malt beer base” ma zapach alkoholu i smak lekko gorzki, należy na wstępie wskazać, że istnieje w tym względzie pewna rozbieżność językowa pomiędzy wersją francuską a wersją angielską not wyjaśniających do HS, będącymi wersjami oficjalnymi.

39 Jednakże żadna z wskazanych dwóch wersji językowych omawianej noty wyjaśniającej nie wymaga całkowitego braku smaku lub aromatu, aby dany produkt mógł zostać zaklasyfikowany jako alkohol etylowy. W szczególności, zgodnie z obydwoma wersjami, wódki, likiery i wszystkie pozostałe napoje alkoholowe objęte pozycją 2208 CN odróżniają się od alkoholu etylowego tym, że zawierają składniki aromatyczne lub typowe właściwości smakowe (zob. podobnie wyrok z dnia 29 maja 1974 r. w sprawie 185/73 König, Rec. s. 607, pkt 19).

40 Z powyższego wynika, że w odróżnieniu od wskazanych produktów, smak i zapach alkoholu etylowego stanowią elementy neutralne przy dokonywaniu klasyfikacji danego produktu do pozycji CN 2208. W związku z tym okoliczność, że „malt beer base” posiada zapach alkoholu i lekko gorzki smak, nie stanowi przeszkody dla dokonania klasyfikacji w ramach tej pozycji.

41 Mając na uwadze całość powyższych rozważań, na pytanie prejudycjalne należy udzielić odpowiedzi, że rozporządzenie nr 2658/87 powinno być interpretowane w ten sposób, że płyn tego rodzaju, jak płyn będący przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, zwany „malt beer base”, o zawartości alkoholu 14% obj., otrzymany z piwa warzonego, które poddano klarowaniu, a następnie ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia takich składników jak substancje goryczkowe i białko, należy zaklasyfikować do pozycji CN 2208.

W przedmiocie kosztów

42 Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (ósma izba) orzeka, co następuje:

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej, zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2587/91 z dnia 26 lipca 1991 r., powinno być interpretowane w ten sposób, że płyn tego rodzaju, jak płyn będący przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, zwany „malt beer base”, o zawartości alkoholu 14% obj., otrzymany z piwa warzonego, które poddano klarowaniu, a następnie ultrafiltracji prowadzącej do rozcieńczenia takich składników jak substancje goryczkowe i białko, należy zaklasyfikować do pozycji 2208 Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do wskazanego rozporządzenia w zmienionym brzmieniu.

Podpisy

* Język postępowania: niemiecki.