16.6.2012 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 174/10 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 26 kwietnia 2012 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hoge Raad der Nederlanden — Niderlandy) — Staatssecretaris van Financiën przeciwko L.A.C. van Putten (C-578/10), P. Mookowi (C-579/10), G. Frank (C-580/10)
(Sprawy połączone od C-578/10 do C-580/10) (1)
(Artykuły 18 WE i 56 WE - Pojazdy samochodowe - Użytkowanie w państwie członkowskim pożyczonego pojazdu silnikowego, który jest zarejestrowany w innym państwie członkowskim - Opodatkowanie tego pojazdu w pierwszym państwie członkowskim przy rozpoczęciu użytkowania go na krajowych drogach publicznych)
2012/C 174/13
Język postępowania: niderlandzki
Sąd krajowy
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Staatssecretaris van Financiën
Strony pozwane: L.A.C. van Putten (C-578/10), P. Mook (C-579/10), G. Frank (C-580/10)
Przedmiot
Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Hoge Raad der Nederlanden — Wykładnia art. 18 WE (obecnie art. 21 TFUE) — Przepis krajowy nakładający podatek rejestracyjny przy rozpoczęciu użytkowania pojazdu na krajowych drogach publicznych — Opodatkowanie osoby zamieszkałej w danym państwie członkowskim, która pożyczyła pojazd zarejestrowany w innym państwie członkowskim od zamieszkałej w nim osoby, aby użytkować go przez krótki okres w celach prywatnych w tym pierwszym państwie członkowskim
Sentencja
Artykuł 56 WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on uregulowaniu państwa członkowskiego, które nakłada na zamieszkałe w nim osoby, które pożyczyły pojazd zarejestrowany w innym państwie członkowskim od osoby zamieszkałej w tym ostatnim państwie, przy rozpoczęciu użytkowania tego pojazdu na krajowych drogach publicznych, obowiązek zapłaty całości podatku, zwykle należnego przy rejestracji pojazdu w pierwszym państwie członkowskim, bez uwzględnienia okresu użytkowania rzeczonego pojazdu na tych drogach, a osoba ta nie może domagać się prawa do zwolnienia lub do zwrotu, jeżeli ów pojazd nie jest zasadniczo przeznaczony do stałego użytku w pierwszym państwie członkowskim ani w rzeczywistości użytkowany w ten sposób.