Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 28 lipca 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Korkein hallinto-oikeus — Finlandia) — postępowanie wszczęte przez Lottę Gistö

(Sprawa C-270/10) (1)

(Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich - Artykuł 14 akapit pierwszy - Ustalanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych współmałżonka urzędnika Unii - Przepisy krajowe przewidujące zasadę, zgodnie z którą zainteresowany, który przez trzy lata mieszkał za granicą, nie jest już uważany za osobę zamieszkałą w kraju, a zatem nie podlega już nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu)

2011/C 298/13

Język postępowania: fiński

Sąd krajowy

Korkein hallinto-oikeus

Strona w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Lotta Gistö

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Korkein hallinto-oikeus — Wykładnia art.14 (obecnie art. 13) Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej — Ustalanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych urzędników Unii Europejskiej i ich małżonków nie wykonujących działalności zawodowej w państwie członkowskim pochodzenia — Przepisy krajowe ustanawiające mającą zastosowanie do obywateli przebywających za granicą regułę, zgodnie z którą po upływie trzech lat od końca roku, w trakcie którego obywatel opuścił kraj, nie jest on już uważany za osobę mającą miejsce zamieszkania w kraju, wobec czego nie podlega już nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w odniesieniu do uzyskiwanych przez niego dochodów

Sentencja

Artykuł 14 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, załączonego początkowo do Traktatu ustanawiającego jedną Radę i jedną Komisję Wspólnot Europejskich, a następnie, na podstawie traktatu amsterdamskiego, do traktatu WE, należy interpretować w ten sposób, że małżonek osoby, który tylko z tego powodu, iż wstąpiła ona w służbę Unii Europejskiej, ustanawia swoje miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, jakie posiadał w chwili wstąpienia owej osoby w służbę Unii, jest uznawany za zachowującego swoje miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w tym ostatnim państwie członkowskim, jeśli sam nie wykonuje działalności zawodowej.

(1)  Dz.U. C 221 z 14.8.2010.