11.2.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 39/4


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 grudnia 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta förvaltningsdomstolen (dawniej Regeringsrätten) — Szwecja) — Försäkringskassan przeciwko Elisabeth Bergström

(Sprawa C-257/10) (1)

(Pracownicy migrujący - Zabezpieczenie społeczne - Umowa w sprawie swobodnego przepływu osób między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Konfederacją Szwajcarską z drugiej strony - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Obywatel państwa członkowskiego, który wykonywał działalność zawodową w Szwajcarii - Powrót do państwa pochodzenia)

(2012/C 39/05)

Język postępowania: szwedzki

Sąd krajowy

Högsta förvaltningsdomstolen (dawniej Regeringsrätten)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Försäkringskassan

Strona pozwana: Elisabeth Bergström

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Högsta förvaltningsdomstolen (dawniej Regeringsrätt) — Wykładnia art. 3 ust. 1 i art. 72 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. U. L 149, s. 2) w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3427/89 z dnia 30 października 1989 r. (Dz.U. L 331, s. 1), jak również wykładnia Umowy zawartej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób (Dz. U. L 114, s. 6) — Prawo do zasiłków rodzicielskich (föräldrapenning) — Prawo krajowe uzależniające prawo do wyższej kwoty zasiłku rodzinnego niż kwota gwarantowana od przynależności do systemu ubezpieczenia chorobowego przez dany okres — Kwota zasiłku rodzinnego ustalana na podstawie dochodów z tytułu działalności zawodowej uzyskiwanych w tym państwie członkowskim — Osoba zamieszkująca w jednym państwie członkowskim (Szwecja), która jednak przez cały okres odniesienia dla celów ustalenia wyższej kwoty zasiłku rodzinnego należała do systemu ubezpieczenia chorobowego w innym państwie (Szwajcaria)

Sentencja

1)

Wykładni art. 8 lit. c) Umowy w sprawie swobodnego przepływu osób zawartej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Konfederacją Szwajcarską z drugiej strony, podpisanej w Luksemburgu w dniu 21 czerwca 1999 r. oraz art. 72 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1386/2001 z dnia 5 czerwca 2001 r. należy dokonywać w ten sposób, że w sytuacji gdy ustawodawstwo państwa członkowskiego uzależnia przyznanie świadczenia rodzinnego, takiego jak rozpatrywane w sprawie w postępowaniu przed sądem krajowym, od ukończenia okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub prowadzenia działalności na własny rachunek, właściwa instytucja tego państwa członkowskiego powinna uwzględnić w celu przyznania takiego świadczenia okresy ukończone w całości na terytorium Konfederacji Szwajcarskiej.

2)

Wykładni art. 8 lit. a) wspomnianej umowy oraz art. 3 ust. 1, art. 23 ust. 1 i 2, art. 72 rozporządzenia nr 1408/71, zmienionego rozporządzeniem nr 1386/2001, jak również pkt 1 sekcji N załącznika VI do tego rozporządzenia należy dokonywać w ten sposób, że w wypadku, gdy wysokość świadczenia rodzinnego, takiego jak rozpatrywane w sprawie w postępowaniu przed sądem krajowym, musi zostać ustalona zgodnie z zasadami dotyczącymi świadczenia w razie choroby, należy obliczyć tę wysokość, przyznaną na rzecz osoby, która ukończyła okresy działalności zawodowej konieczne do nabycia tego prawa w całości na terytorium innej umawiającej się strony, z uwzględnieniem dochodów osoby, posiadającej porównywalne doświadczenie oraz kwalifikacje zawodowe i wykonującej porównywalną działalność na terytorium państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o to świadczenie.


(1)  Dz.U. C 195 z 17.7.2010.