13.2.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 37/5

—

Stwierdzenie dopuszczalności i zasadności odwołania;

—

Uchylenie zaskarżonego wyroku;

—

Uwzględnienie skargi złożonej w pierwszej instancji;

—

Pomocniczo, przekazanie sprawy Sadowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpoznania i, w razie potrzeby, nakazanie przeprowadzenia odrzuconego środka dowodowego;

—

Obciążenie Komisji kosztami postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego.

1)

Błąd co do prawa w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dotyczący tego, iż sprawa T-32/01 stała się bezprzedmiotowa.

2)

Błąd co do prawa w stwierdzeniu Sądu Pierwszej Instancji, iż zamknięcie wstępnej fazy dochodzenia w odniesieniu do spornego przepisu podatkowego przed wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 659/1999 (1) wymagało istnienia wyraźnej decyzji Komisji w tym znaczeniu (skierowanej do państwa członkowskiego).

3)

Wypaczenie przez Sąd Pierwszej Instancji decyzji z dnia 28 listopada 2000 r. poprzez stwierdzenie, że decyzja ta stanowiła zakończenie wstępnej fazy dochodzenia spornego przepisu podatkowego, która to faza zapoczątkowana została skargą zarejestrowaną w kwietniu 1994 r. Naruszenie prawa przez Sąd Pierwszej Instancji poprzez brak stwierdzenia, iż ponowna ocena spornego przepisu podatkowego w 2000 r. powinna zostać dokonana w ramach postępowania przewidzianego dla pomocy istniejącej.

4)

Naruszenie prawa przez Sąd Pierwszej Instancji poprzez naruszenie zasad procesowych dotyczących ciężaru i oceny dowodu, w szczególności w odniesieniu do dowodu z dokumentu, jaki stanowi decyzja z dnia 28 listopada 2000 r. (jej wiarygodność i moc dowodowa). Naruszenie prawa do sprawiedliwego procesu.

5)

Naruszenie prawa przez Sąd Pierwszej Instancji uchybienie zasadom procesowym dotyczącym oceny i ciężaru dowodu w związku z obiektywnymi, mającymi znaczenie dla sprawy, spójnymi i logicznymi wskazówkami znajdującymi się w aktach, które świadczą o tym, że przed wydaniem decyzji z dnia 28 listopada 2000 r. Komisja wstępnie dokonała oceny spornego przepisu podatkowego i zamknęła dochodzenie. Naruszenie prawa przez Sąd Pierwszej Instancji poprzez brak przyjęcia, że ponowna ocena spornego środka podatkowego w roku 2000 powinna zostać dokonana w ramach postępowania przewidzianego dla pomocy istniejącej.

6)

Naruszenie prawa przez Sąd Pierwszej Instancji poprzez uchybienie zasadom procesowym w dziedzinie przeprowadzania dowodów oraz poprzez podjęcie decyzji o nie przeprowadzaniu dowodu wnioskowanego przez wnoszącą odwołanie dotyczącego ujawnienia określonych dokumentów Komisji, który w świetle argumentów, jakimi posłużył się Sad Pierwszej Instancji w celu oddalenia skargi wnoszącej odwołanie, okazuje się istotny dla obrony jej interesów. Naruszenie prawa do sprawiedliwego procesu, zasady równego prawa do obrony i prawa do obrony.