Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (siódma izba) wydanego w dniu 10 grudnia 2008 r. w sprawie T-388/02 Kronoply GmbH & Co. KG i Kronotex GmbH & Co. KG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, popieranej przez Zellstoff Stendal GmbH, Republikę Federalną Niemiec i Land Sachsen-Anhalt, wniesione w dniu 25 lutego 2009 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-83/09 P)

2009/C 102/25

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: K. Gross i V. Kreuschitz, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Kronoply GmbH & Co. KG, Kronotex GmbH & Co. KG, Zellstoff Stendal GmbH, Republika Federalna Niemiec i Land Sachsen-Anhalt

Żądania wnoszącej odwołanie

Zarzuty i główne argumenty

Zdaniem Komisji wywiedzenie na rzecz zainteresowanych stron w rozumieniu art. 88 ust. 2 WE prawa do wniesienia skargi na decyzje w sprawie pomocy narusza wymogi ustanowione w art. 230 akapit czwarty WE w odniesieniu do dopuszczalności skarg. W jej opinii zainteresowanym stronom, które nie są stronami postępowania w sprawie pomocy, nie przysługują żadne własne prawa strony, których mogłyby dochodzić w drodze skargi. Zamiast tego w celu ustalenia, czy decyzja dotyczy indywidualnie danej osoby, należy zastosować formułę przyjętą przez Trybunał w wyroku w sprawie Plaumann. To, czy decyzja dotyczy indywidualnie danej osoby, może zatem – zdaniem Komisji – wynikać jedynie z gospodarczych skutków pomocy dla skarżącego.

Komisja twierdzi ponadto, że w zaskarżonym wyroku doszło do niedopuszczalnego nadania innej treści żądaniom, które zostały przedstawione w skardze. Zdaniem Komisji Sąd zbadał merytoryczne argumenty skarżącego, które przedstawił on w odniesieniu do innych aspektów aniżeli ochrona jego rzekomych praw procesowych, chociaż skarga była dopuszczalna wyłącznie w celu ochrony rzekomych praw procesowych.

Komisja utrzymuje wreszcie, że zaskarżony wyrok prowadzi do wprowadzenia nieznanej prawu wspólnotowemu skargi powszechnej na decyzje w sprawie pomocy.