21.3.2009 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 69/27 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Högsta domstolen (Szwecja) w dniu 19 stycznia 2009 r. — Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening przeciwko AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad
(Sprawa C-24/09)
(2009/C 69/50)
Język postępowania: szwedzki
Sąd krajowy
Högsta domstolen
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening
Strona pozwana: AB Fortum Värme samägt med Stockholms stad
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 10a dyrektywy 85/337 (1), zgodnie z którym zainteresowana społeczność na określonych warunkach musi mieć dostęp do procedury odwoławczej przed sądem lub innym niezależnym i bezstronnym organem ustanowionym przez prawo, by zakwestionować materialną lub proceduralną legalność decyzji, aktów lub zaniechań — wymaga także, aby zainteresowana społeczność była uprawniona do zaskarżenia rozstrzygnięcia sądu w sprawie udzielenia zezwolenia w przypadku, w którym zainteresowana społeczność miała możliwość wzięcia udziału w postępowaniu sądowym w sprawie udzielenia zezwolenia i wyrażenia swojego stanowiska? |
2) |
Jeżeli na pytania pierwsze zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy art. 1 ust. 2, art. 6 ust. 4 i art. 10a dyrektywy 85/337 należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może ustanowić różne wymogi w odniesieniu do zainteresowanej społeczności w rozumieniu art. 6 ust. 4 lub art. 10a z tym skutkiem, że małe, zorganizowane na płaszczyźnie lokalnej stowarzyszenia ochrony środowiska są uprawnione do udziału w postępowaniu w sprawie decyzji przewidzianym na podstawie art. 6 ust. 4 dla przedsięwzięć, które mogą mieć znaczący wpływ na środowisko, w dziedzinie, w jakiej działa stowarzyszenie, ale nie mają prawa do zaskarżenia w rozumieniu art. 10a dyrektywy 85/337, ponieważ liczą sobie mniej członków niż minimum wymagane prawem krajowym? |
3) |
Czy art. 15a dyrektywy 96/61 (2), zgodnie z którym zainteresowana społeczność na określonych warunkach musi mieć dostęp do procedury odwoławczej przed sądem lub innym niezależnym i bezstronnym organem ustanowionym przez prawo, by zakwestionować materialną lub proceduralną legalność decyzji, aktów lub zaniechań — wymaga także, aby zainteresowana społeczność była uprawniona do zaskarżenia rozstrzygnięcia sądu w sprawie udzielenia zezwolenia w przypadku, w którym zainteresowana społeczność miała możliwość wzięcia udziału w postępowaniu sądowym w sprawie udzielenia zezwolenia i wyrażenia swojego stanowiska? |
1) |
Jeżeli na pytanie trzecie zostanie udzielona odpowiedź twierdząca: czy art. 2 ust. 14 i art. 15a dyrektywy 96/61 należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie może ustanowić różne wymogi w odniesieniu do prawa do kontroli sądowej z tym skutkiem, że małe, zorganizowane na płaszczyźnie lokalnej stowarzyszenia ochrony środowiska uprawnione do udziału w postępowaniu w sprawie decyzji dla przedsięwzięć, które mogą mieć znaczący wpływ na środowisko, w dziedzinie, w jakiej działa stowarzyszenie nie mają prawa do wniesienia odwołania w rozumieniu art. 15a dyrektywy 96/61, ponieważ liczą sobie mniej członków niż minimum wymagane prawem krajowym? |
(1) Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. 1985 L 175, s. 40).
(2) Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącej zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U.1996 L 257, s. 26).