Sprawa C-494/09

Bolton Alimentari SpA

przeciwko

Agenzia delle Dogane – Ufficio delle Dogane di Alessandria

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Aleksandria)

„Odesłanie prejudycjalne — Dopuszczalność — Prawo celne — Kontyngent taryfowy — Kodeks celny — Artykuł 239 — Rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 — Artykuły 308a, 308b i 905 — Rozporządzenie (WE) nr 975/2003 — Tuńczyk — Wyczerpanie kontyngentu — Data otwarcia — Niedziela”

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 lutego 2011 r.   I - 651

Streszczenie wyroku

1. Środki własne Unii Europejskiej – Przeznaczenia celne – Dopuszczenie do swobodnego obrotu – Zarządzanie kontyngentami taryfowymi

   (rozporządzenie Komisji nr 2454/93, zmienione rozporządzeniem nr 214/2007, art. 308a–308c)

2. Środki własne Unii Europejskiej – Przeznaczenia celne – Dopuszczenie do swobodnego obrotu – Zarządzanie kontyngentami taryfowymi

   (rozporządzenie Komisji nr 2454/93, zmienione rozporządzeniem nr 214/2007, art. 308a–308c)

3. Środki własne Unii Europejskiej – Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych albo wywozowych – Skierowanie do krajowych organów celnych wniosku o przyznanie zwrotu

   (rozporządzenia: Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 1791/2006, art. 239 ust. 2; Komisji nr 2454/93, zmienione rozporządzeniem nr 214/2007, art. 899, 905 ust. 1)

4. Środki własne Unii Europejskiej – Zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych albo wywozowych – Klauzula oparta na zasadzie słuszności ustanowiona w art. 239 Wspólnotowego kodeksu celnego

   (rozporządzenie Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 1791/2006, art. 239)

1.  Wykładni art. od 308a do 308c rozporządzenia nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 214/2007, należy dokonywać w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by Komisja mogła podjąć decyzję wykluczającą przedsiębiorcę z kontyngentu taryfowego przez okoliczność, że kontyngent ten został wyczerpany w dniu jego otwarcia przypadającym na niedzielę, gdy zamknięte są urzędy celne w państwie członkowskim siedziby zainteresowanego przedsiębiorcy.

   W tym względzie Komisji nie można zarzucić zamknięcia w niedzielę urzędów celnych Włoszech danym państwie członkowskim i z tego tylko powodu nie ciąży na niej obowiązek zaradzenia odmiennemu traktowaniu przedsiębiorców mających siedzibę w danym pastwie członkowskim, które wynika z okoliczności, że dni otwarcia urzędów celnych w owym państwie są inne niż w innych państwach członkowskich.

   (por. pkt 36, 37; pkt 1 sentencji)

2.  Wykładni art. od 308a do 308c rozporządzenia nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 214/2007 należy dokonywać w ten sposób, że nie nakładają na państwa członkowskie obowiązku zwrócenia się do Komisji o zawieszenie kontyngentu taryfowego w celu zapewnienia sprawiedliwego i niedyskryminacyjnego traktowania importerów, gdy otwarcie tego kontyngentu przypada na niedzielę, dzień, w którym urzędy celne w danym państwie członkowskim są zamknięte, i gdy rzeczony kontyngent może zostać wyczerpany tego samego dnia, w którym następuje jego otwarcie, ponieważ urzędy celne w innych państwach członkowskich są otwarte w niedzielę.

   Takie zawieszenie nie może być dopuszczalne, ponieważ musiałoby oznaczać uzależnienie otwarcia takiego kontyngentu w całej Unii od szczególnych warunków istniejących w jednym państwie członkowskim.

   (por. pkt 41, 43; pkt 2 sentencji)

3.  W przypadkach innych niż wskazane w art. 899 ust. 1 rozporządzenia nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 214/2007 organ celny państwa członkowskiego jest właściwy do samodzielnego podjęcia decyzji w przedmiocie wniosku o zwrot, o którym mowa w art. 239 ust. 2 rozporządzenia nr 2913/92 w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 1791/2006, gdy organ ten uzna, że Komisji nie można zarzucić jakiejkolwiek nieprawidłowości i że rozpatrywany wniosek nie dotyczy żadnego z pozostałych przypadków, o których mowa w art. 905 ust. 1 rozporządzenia nr 2454/93.

   (por. pkt 47; pkt 3 sentencji)

4.  Wykładni art. 239 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 1791/2006 należy dokonywać w ten sposób, że może dotyczyć wykluczenia importera z Unii z kontyngentu taryfowego, którego data otwarcia przypada na niedzielę, z powodu zamknięcia w niedzielę urzędów celnych w państwie członkowskim, w którym ten importer ma siedzibę.

   W istocie ponieważ importerzy mający siedzibę w państwie członkowskim, w którym urzędy celne są zamknięte w dniu otwarcia kontyngentu taryfowego, nie mogą doprowadzić do przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu w tym samym dniu, co przedsiębiorcy mający siedziby w innych państwach członkowskich, jest słuszne, by zaradzić tej niekorzystnej sytuacji przez zastosowanie art. 239 Wspólnotowego Kodeksu Celnego.

   Co się tyczy przesłanek od spełnienia których uwarunkowane jest zastosowanie wspomnianego art. 239, zgodnie z jego ust. 1, w związku z art. 899 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia nr 2913/92 można dokonać zwrotu należności celnych przywozowych, jeżeli okoliczności sprawy stanowią szczególną sytuację wynikającą z okoliczności, w których zainteresowanej osobie nie można przypisać oszustwa lub oczywistego zaniedbania. Tego rodzaju szczególna sytuacja ma miejsce wówczas, gdy z okoliczności danego przypadku wynika, że dłużnik znajduje się w sytuacji wyjątkowej w porównaniu do innych podmiotów gospodarczych prowadzących tę samą działalność.

   (por. pkt 55, 58–60, 64; pkt 4 sentencji)