1. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata – Dyrektywa 89/48 – Dostęp do zawodu regulowanego lub jego wykonywanie na tych samych warunkach, które są stosowane wobec własnych obywateli – Zawody zrównane z zawodami regulowanymi – Zastosowanie mechanizmu uznawania przewidzianego w art. 3 pierwszy akapit lit. b) dyrektywy, niezależnie od członkostwa zainteresowanego w stowarzyszeniu lub uznanej organizacji prywatnej
(dyrektywa Rady 89/48, art. 1 lit. d) akapit drugi, art. 3 akapit pierwszy lit. b))
2. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata – Dyrektywa 89/48 – Dostęp do zawodu regulowanego lub jego wykonywanie na tych samych warunkach, które są stosowane wobec własnych obywateli – Zawody zrównane z zawodami regulowanymi – Dostęp w oparciu o doświadczenie zawodowe – Warunki
(dyrektywa Rady 89/48, art. 3 akapit pierwszy lit. b))
1. Wykładni art. 3 akapit pierwszy lit. b) dyrektywy 89/48 w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata, zmienionej dyrektywą 2001/19 należy dokonywać w ten sposób, że przewidziany w nim mechanizm uznawania znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy w państwie członkowskim pochodzenia rozpatrywany zawód jest objęty zakresem art. 1 lit. d) akapit drugi tej samej dyrektywy, niezależnie od tego, czy zainteresowany jest pełnoprawnym członkiem danego stowarzyszenia bądź organizacji.
(por. pkt 26; pkt 1 sentencji)
2. Aby móc uwzględnić do celów art. 3 akapit pierwszy lit. b) dyrektywy 89/48 w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego trwających co najmniej trzy lata, zmienionej dyrektywą 2001/19, doświadczenie zawodowe, jakim wnioskodawca uzasadnia wniosek o uzyskanie zezwolenia na wykonywanie zawodu regulowanego w przyjmującym państwie członkowskim, powinno ono odpowiadać trzem następującym warunkom:
- przywołane doświadczenie powinno polegać na wykonywaniu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej dwóch lat w ciągu ostatnich dziesięciu lat;
- praca ta powinna polegać na stałym i systematycznym wykonywaniu zespołu czynności zawodowych charakteryzujących dany zawód w państwie członkowskim pochodzenia, przy czym nie jest konieczne, by ta praca obejmowała wszystkie te czynności, i
- zawód, w postaci w jakiej zwykle jest wykonywany w państwie członkowskim pochodzenia, powinien być równoważny jeśli chodzi o zawierające się w nim czynności z zawodem, o którego wykonywanie wnioskodawca ubiega się w przyjmującym państwie członkowskim.
(por. pkt 42; pkt 2 sentencji)