Zbliżanie ustawodawstw – Środki mające na celu ustanowienie i zapewnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej – Dyrektywa 2003/54 – Dostęp stron trzecich do systemów przesyłowych i dystrybucyjnych energii elektrycznej
(art. 307 WE; dyrektywa 2003/54 Parlamentu Europejskiego i Rady)
Nie uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy dyrektywy 2003/54 dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 96/92 państwo członkowskie, którego operator systemu przesyłowego– przed przystąpieniem owego państwa do Wspólnoty – zawarł z przedsiębiorstwem mającym siedzibę w państwie trzecim umowę gwarantującą owemu przedsiębiorstwu preferencyjne prawa przesyłania w ramach krajowej sieci wysokiego napięcia, w zamian udziału finansowego w budowie linii przesyłowej, na której korzysta ona z tego prawa, ponieważ przyznany rowem przedsiębiorstwu preferencyjny dostęp może zostać uznany za inwestycję chronioną na mocy umowy w sprawie wspierania i wzajemnej ochrony inwestycji zawartej przez wspomniane państwo trzecie i dane państwo członkowskie przed przystąpieniem tego ostatniego do Wspólnoty, a ewentualne rozwiązanie spornej umowy pociągnęłoby za sobą, w świetle zobowiązań międzynarodowych państwa członkowskiego, naruszenie tej umowy przez to państwo członkowskie.
Zgodnie z art. 307 akapit pierwszy WE ma bowiem na celu sprecyzowanie zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego, wynikającymi w szczególności z art. 30 ust. 4 lit. b) Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z dnia 23 maja 1969 r., że stosowanie traktatu WE nie narusza zobowiązań danego państwa członkowskiego do przestrzegania praw państw trzecich wynikających z wcześniejszej konwencji i dochowania odpowiadających im obowiązków.
W tym względzie celem stwierdzenia, czy wcześniejsza konwencja międzynarodowa może mieć pierwszeństwo przed normą prawa wspólnotowego, należy zbadać, czy nakłada ona na państwo członkowskie obowiązki, których wykonania mogą się nadal domagać państwa trzecie będące stronami konwencji.
Ponadto chociaż w ramach art. 307 WE państwo członkowskie ma swobodę wyboru środków, jakie zastosuje w celu wyeliminowania niezgodności pomiędzy konwencją ratyfikowaną przed przystąpieniem do Wspólnoty a traktatem WE, to jednak, jeśli państwo członkowskie napotka trudności, które uniemożliwią dostosowanie umowy, nie można wykluczyć konieczności jej wypowiedzenia. Niemniej jednak nie jest tak gdy umowa nie zawiera żadnej klauzuli dotyczącej możliwości jej wypowiedzenia a jej rozwiązanie skutkowałoby pozbawieniem przedsiębiorstwa wynagrodzenia, które umowa ta przewiduje jako świadczenie; tego rodzaju działanie naruszałoby prawa owego przedsiębiorstwa i miałoby w związku z tym taki sam skutek jak wywłaszczenie w rozumieniu umowy w sprawie wspierania i wzajemnej ochrony inwestycji.
W tych okolicznościach, nawet jeśli przyznany przedsiębiorstwu priorytetowy dostęp do systemu przesyłowego nie jest zgodny z dyrektywą 2003/54, korzysta on z ochrony na podstawie art. 307 akapit pierwszy WE.
(por. pkt 38, 41, 42, 44, 46, 48, 51, 52)