19.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 161/13


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 29 kwietnia 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State — Niderlandy) — Smit Reizen BV przeciwko Minister van Verkeer en Waterstaat

(Sprawa C-124/09) (1)

(Odesłane prejudycjalne - Rozporządzenia (EWG) nr 3820/85 i 3821/85 - Transport drogowy - Obowiązek rejestracji - Okresy odpoczynku i pozostały czas pracy - Czas wykorzystany na udanie się do miejsca przejęcia pojazdu wyposażonego w urządzenie rejestrujące - Pojęcie „centrum operacyjne przedsiębiorstwa”)

(2010/C 161/19)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

Raad van State

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Smit Reizen BV

Strona pozwana: Minister van Verkeer en Waterstaat

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Raad van State — Wykładnia art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U. L 370, s. 1).oraz art. 15 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U. L 370, s. 8) — Przerwy w prowadzeniu pojazdu, okresy dziennego odpoczynku i czas pracy — Pojęcie — Obowiązek rejestracji — Czas udania się do miejsca przejęcia pojazdu poza centrum operacyjnym przedsiębiorstwa — Centrum operacyjne przedsiębiorstwa — Pojęcie — Odwiezienie kierowcy przez osobę trzecią

Sentencja

1)

Pojęcie „centrum operacyjne”, użyte w pkt 21 i nast. wyroku z dnia 18 stycznia 2001 r. w sprawie C 297/99 Skills Motor Coaches i in., należy definiować jako miejsce, z którym kierowca jest normalnie związany, mianowicie placówkę przedsiębiorstwa transportowego, w którym podejmuje on regularnie wykonywanie swoich obowiązków i do której powraca po ich wykonaniu w ramach normalnego świadczenia swojej pracy, nie realizując szczególnych wskazówek swojego pracodawcy.

2)

Okoliczność, iż odnośny kierowca samodzielnie udaje się do miejsca przejęcia pojazdu wyposażonego w urządzenie rejestrujące lub jest tam przez kogoś zawożony nie ma wpływu na kwalifikację czasu przebycia tej drogi w kontekście pojęcia „odpoczynek” w rozumieniu art. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego.


(1)  Dz.U. C 129 z 6.6.2009.