21.2.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 44/29

Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej

(Sprawa C-512/08)

(2009/C 44/48)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: G. Rozet i E. Traversa, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Francuska

Żądania strony skarżącej

—

Stwierdzenie, że,

—

uzależniając, na podstawie art. R-332-4 kodeksu zabezpieczenia społecznego, zwrot kosztów świadczeń medycznych dostępnych w gabinecie lekarskim i wymagających użycia sprzętu ciężkiego, o którym mowa w załączniku II art. R-712-2 kodeksu zdrowia publicznego, od wydania uprzedniego zezwolenia,

—

nie przewidując w art. R-332-4 lub w treści jakiegokolwiek innego przepisu prawa francuskiego, możliwości przyznania pacjentowi, ubezpieczonemu w systemie francuskim, dodatkowego zwrotu kosztów na warunkach przewidzianych w pkt 53 wyroku z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-368/98 Vanbraekel i in.,

Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 49 traktatu WE;

—

obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi Komisja podnosi dwa zarzuty.

W swoim pierwszym zarzucie Komisja kwestionuje nałożony przez stronę pozwaną wymóg uzyskania uprzedniego zezwolenia dla zwrotu kosztów pewnych pozaszpitalnych usług medycznych świadczonych w innym państwie członkowskim. O ile taki wymóg może być uzasadniony w zakresie, w jakim dotyczy świadczeń medycznych udzielanych w placówce szpitalnej, z uwagi na potrzebę zapewnienia zarazem wystarczającej i stałej dostępności do zrównoważonej gamy usług szpitalnych wysokiej jakości jak i kontroli nad kosztami, jakie świadczenia te za sobą pociągają, o tyle wydaje się on nieproporcjonalny, jeśli chodzi o usługi pozaszpitalne. Pewne rozwiązania, takie jak możliwość określenia przez państwa członkowskie zakresu ubezpieczenia chorobowego, z którego korzystają ubezpieczeni lub krajowych warunków przyznawania świadczeń, o ile nie są one dyskryminujące ani nie stanowią przeszkody w swobodnym przepływie osób, mogą ograniczyć ewentualny finansowy wpływ uchylenia uprzedniego zezwolenia.

W swoim drugim zarzucie Komisja podnosi ponadto brak w prawie francuskim, przepisu zezwalającego na przyznanie pacjentowi, należącemu do francuskiego systemu zabezpieczenia społecznego, dodatkowego zwrotu kosztów na warunkach przewidzianych Trybunału pkt 53 wyroku z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie Vanbraekel i in., czyli zwrotu kosztów odpowiadających różnicy w porównaniu z kwotą, do jakiej pacjent byłby uprawniony, gdyby opieki szpitalnej udzielono mu w jego własnym państwie członkowskim. W rezultacie pacjenci należący do tego systemu zabezpieczenia społecznego nie korzystają w pełni z praw, jakie przyznane im są na mocy art. 49 WE, w świetle wykładni Trybunału.