24.5.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 128/22 |
Skarga wniesiona w dniu 3 marca 2008 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii
(Sprawa C-100/08)
(2008/C 128/40)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: S. Pardo Quintillan i R. Troosters, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Belgii
Żądania strony skarżącej
1. |
Stwierdzenie, że
Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 28 WE. |
2. |
Obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Dekrety królewskie z dnia 9 września 1981 r. o ochronie ptaków w Regionie Flamandzkim i z dnia 26 października 2001 r. w sprawie środków dotyczących przywozu, wywozu i przewozu pewnych obcych gatunków dzikich ptaków zawierają uregulowania, które: 1) poddają przywóz, posiadanie i sprzedaż gatunków ptaków urodzonych i wychowanych w niewoli, legalnie wprowadzonych na rynek w innym państwie członkowskim, restrykcyjnym przesłankom nakładającym na zainteresowane podmioty gospodarcze działające na tym rynku obowiązek zmiany oznakowania gatunków w sposób odpowiadający szczególnym wymogom ustawodawstwa belgijskiego, 2) pozbawiają kupców możliwości uzyskania zwolnienia z zakazu posiadania rodzimych ptaków europejskich legalnie wprowadzonych na rynek w innych państwach członkowskich.
Komisja twierdzi, że ograniczenia te są środkami o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych w przywozie i jako takie są zakazane w świetle art. 28 WE. Po pierwsze bowiem wymogi przewidziane w prawie belgijskim prowadzą do obowiązku zmiany sposobu prezentacji gatunków ptaków legalnie wprowadzonych na rynek w innych państwach członkowskich a po drugie wymiana handlowa jest również utrudniona poprzez zakaz posiadania przez kupców pewnych ptaków legalnie wprowadzonych na rynek w innych państwach członkowskich.
Komisja nie wyklucza całkowicie, że pewne przeszkody w wymianie handlowej mogą być uzasadnione w tym zakresie, w świetle art. 30 WE, przez wzgląd na ochronę rzadkich gatunków o szczególnych cechach. Jednakże ustawodawstwo belgijskie nie czyni zadość tej podstawie uzasadnienia. Ponadto, w danym przypadku, belgijskie środki nie są ani niezbędne ani proporcjonalne dla realizacji takiego, zgodnego z prawem celu.