Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Podatki obrotowe – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Uprawnienie państw członkowskich do zastosowania obniżonej stawki do niektórych dostaw towarów i świadczenia usług
(dyrektywa Rady 2006/112, art 96, art. 98 ust. 2; załącznik III pkt 15)
Państwo członkowskie, które stosuje obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej do usług świadczonych przez adwokatów, adwokatów przy Conseil d’État oraz przy Cour de cassation, a także przez zastępców sądowych, które są w całości lub częściowo opłacane przez państwo w ramach pomocy prawnej, uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 96 i art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
W istocie pkt 15 załącznika III do dyrektywy 2006/112, do którego odsyła art. 98 ust 2 owej dyrektywy, zezwala państwom członkowskim na stosowanie obniżonej stawki podatku od wartości dodanej nie do wszystkich świadczonych usług o charakterze społecznym, lecz tylko do tych, które są świadczone przez podmioty spełniające podwójny wymóg: posiadania przez nie same społecznego charakteru i działania w zakresie pomocy społecznej lub zabezpieczenia społecznego. Z powyższego wynika, że w celu przestrzegania postanowień wspomnianego pkt 15 państwo członkowskie nie może stosować obniżonej stawki podatku od wartości dodanej do usług świadczonych przez podmioty prywatne mające cel zarobkowy tylko na podstawie oceny charakteru tych usług, bez uwzględnienia wszystkich celów realizowanych przez te podmioty oraz trwałości ich działalności w zakresie pomocy społecznej.
Z uwagi na ogół celów i brak trwałości ewentualnej działalności w zakresie społecznym ogólna kategoria zawodowa adwokatów i zastępców sądowych, nie może zostać uznana za mającą społeczny charakter. W związku z tym, nawet jeżeliby przyjąć, że usługi świadczone przez tych adwokatów i zastępców sądowych w ramach pomocy prawnej mają charakter społeczny i mogą zostać zaklasyfikowane jako „działa[lność] w zakresie pomocy społecznej lub zabezpieczenia społecznego”, to jednak okoliczność ta nie wystarcza do stwierdzenia, że wspomniani adwokaci i zastępcy sądowi mogą zostać zaklasyfikowani jako „instytucje o charakterze społecznym i działające w zakresie pomocy społecznej lub zabezpieczenia społecznego” w rozumieniu pkt 15 załącznika III do dyrektywy 2006/112.
(por. pkt 43, 45, 47, 49; sentencja)