Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 16 lipca 2009 r. — Komisja przeciwko Włochom
(sprawa C-244/08)
„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 17 — Ósma dyrektywa 79/1072/EWG — Artykuł 1 — Trzynasta dyrektywa 86/560/EWG — Artykuł 1 — Zwrot lub odliczenie podatku VAT — Podatnik z siedzibą w innym państwie członkowskim, lecz posiadający stały zakład w zainteresowanym państwie członkowskim”
Postanowienia podatkowe — Harmonizacja ustawodawstw — Podatki obrotowe — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwrot podatku podatnikom niemającym siedziby na terytorium danego kraju lub na terytorium Wspólnoty (dyrektywy Rady: 79/1072, art. 1; 86/560, art. 1) (por. pkt 33–39; sentencja)
Przedmiot
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Naruszenie art. 1 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (Dz.U. L 331, s. 11) oraz art. 1 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty — Zwrot podatku VAT podatnikowi z siedzibą w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, który jednak posiada stały zakład we Włoszech.
Sentencja
|
1) |
Republika Włoska — w odniesieniu do zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikowi będącemu rezydentem w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, lecz mającemu stały zakład we Włoszech — uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 1 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju oraz art. 1 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty, zobowiązując podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, lecz mającego stały zakład, który w danym okresie dostarczał towary lub świadczył usługi we Włoszech, do uzyskiwania zwrotu podatku od wartości dodanej za pomocą mechanizmu przewidzianego w tych dyrektywach, a nie w drodze odliczenia, w przypadku gdy towary i usługi, z tytułu których zgłoszono żądanie odzyskania podatku, są nabywane nie za pośrednictwem stałego zakładu we Włoszech, lecz bezpośrednio przez główny zakład podatnika. |
|
2) |
Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania. |
Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 16 lipca 2009 r. — Komisja przeciwko Włochom
(sprawa C-244/08)
„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Szósta dyrektywa VAT — Artykuł 17 — Ósma dyrektywa 79/1072/EWG — Artykuł 1 — Trzynasta dyrektywa 86/560/EWG — Artykuł 1 — Zwrot lub odliczenie podatku VAT — Podatnik z siedzibą w innym państwie członkowskim, lecz posiadający stały zakład w zainteresowanym państwie członkowskim”
Postanowienia podatkowe — Harmonizacja ustawodawstw — Podatki obrotowe — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwrot podatku podatnikom niemającym siedziby na terytorium danego kraju lub na terytorium Wspólnoty (dyrektywy Rady: 79/1072, art. 1; 86/560, art. 1) (por. pkt 33–39; sentencja)
Przedmiot
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Naruszenie art. 1 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (Dz.U. L 331, s. 11) oraz art. 1 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty — Zwrot podatku VAT podatnikowi z siedzibą w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, który jednak posiada stały zakład we Włoszech.
Sentencja
|
1) |
Republika Włoska — w odniesieniu do zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikowi będącemu rezydentem w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, lecz mającemu stały zakład we Włoszech — uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 1 ósmej dyrektywy Rady 79/1072/EWG z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju oraz art. 1 trzynastej dyrektywy Rady 86/560/EWG z dnia w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych — warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium Wspólnoty, zobowiązując podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim, lecz mającego stały zakład, który w danym okresie dostarczał towary lub świadczył usługi we Włoszech, do uzyskiwania zwrotu podatku od wartości dodanej za pomocą mechanizmu przewidzianego w tych dyrektywach, a nie w drodze odliczenia, w przypadku gdy towary i usługi, z tytułu których zgłoszono żądanie odzyskania podatku, są nabywane nie za pośrednictwem stałego zakładu we Włoszech, lecz bezpośrednio przez główny zakład podatnika. |
|
2) |
Republika Włoska zostaje obciążona kosztami postępowania. |