Sprawa C-233/08

Milan Kyrian

przeciwko

Celní úřad Tábor

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud)

„Wzajemna pomoc przy windykacji roszczeń — Dyrektywa 76/308/EWG — Uprawnienie do dokonania kontroli przez sądy państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę organ współpracujący — Wykonalność dokumentu umożliwiającego egzekucję — Zgodne z prawem doręczenie dokumentu dłużnikowi — Doręczenie dokumentu w języku niezrozumiałym dla adresata”

Opinia rzecznika generalnego J. Mazáka przedstawiona w dniu 15 września 2009 r.   I ‐ 180

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 stycznia 2010 r.   I ‐ 193

Streszczenie wyroku

1. Zbliżanie ustawodawstw – Wzajemna pomoc przy windykacji roszczeń podatkowych – Dyrektywa 76/308

   (dyrektywa Rady 76/308, zmieniona dyrektywą 2001/44, art. 12 ust. 3)

2. Zbliżanie ustawodawstw – Wzajemna pomoc przy windykacji roszczeń podatkowych – Dyrektywa 76/308

   (dyrektywa Rady 76/308, zmieniona dyrektywą 2001/44)

1.  Artykuł 12 ust. 3 dyrektywy 76/308 w sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń dotyczących niektórych opłat, ceł, podatków i innych obciążeń, zmienionej dyrektywą 2001/44, należy interpretować w ten sposób, że sądy państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma organ współpracujący, zasadniczo nie mają kompetencji w zakresie badania wykonalności dokumentu umożliwiającego egzekucję. Jednak, w przypadku gdy sąd tego państwa członkowskiego rozpatruje skargę skierowaną przeciwko ważności lub prawidłowości środków dochodzenia roszczenia, takich jak doręczenie tytułu wykonawczego, sąd ten jest uprawniony do zbadania, czy środki te zostały przeprowadzone prawidłowo, zgodnie z przepisami tego państwa członkowskiego.

   W istocie o ile rozstrzyganie o zasadności środków odwoławczych skierowanych przeciwko roszczeniu lub tytułowi wykonawczemu należy zasadniczo do wyłącznej kompetencji państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma organ wnioskujący, to nie można wykluczyć, że wyjątkowo, organy państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma organ współpracujący, mogą być uprawnione do zbadania, czy wykonanie tego tytułu może stanowić zagrożenie, w szczególności dla porządku publicznego tego państwa, i w danym przypadku mogą one odmówić zgody na pomoc w całości lub w części lub uzależnić ją od spełnienia określonych przesłanek.

   (por. pkt 42, 50; pkt 1 sentencji)

2.  W ramach wzajemnej pomocy ustanowionej na mocy dyrektywy 76/308 w sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń dotyczących niektórych opłat, ceł, podatków i innych obciążeń, zmienionej dyrektywą 2001/44, celem umożliwienia wykonania praw adresatowi dokumentu umożliwiającego egzekucję doręczenie mu tego dokumentu powinno zostać dokonane w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma organ współpracujący. Celem zapewnienia poszanowania tego prawa do sądu krajowego należy zastosowanie prawa krajowego, biorąc pod uwagę zapewnienie pełnej skuteczności prawa wspólnotowego.

   W istocie w braku wyraźnych przepisów wspólnotowych, w wewnętrznym porządku prawnym każdego państwa członkowskiego powinny być ustalone zasady proceduralne dotyczące środków prawnych, które mają zapewnić podmiotom prawa ochronę praw wywodzących się z bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego, przy czym zasady te nie mogą być mniej korzystne od zasad proceduralnych odnoszących się do środków prawnych dotyczących wyłącznie prawa krajowego (zasada równoważności) oraz nie mogą czynić wykonywania praw przyznanych przez wspólnotowy porządek prawny praktycznie niemożliwym lub nadmiernie utrudnionym (zasada skuteczności).

   (por. pkt 62, 63; pkt 2 sentencji)