1. Wspólnoty Europejskie – Instytucje – Prawo publicznego dostępu do dokumentów – Rozporządzenie nr 1049/2001
(art. 6 WE; rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 45/2001; nr 1049/2001, art. 4 ust. 1 lit. b))
2. Zbliżanie ustawodawstw – Ochrona osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych – Przetwarzanie tych danych przez instytucje i organy wspólnotowe – Rozporządzenie nr 45/2001
(rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 45/2001, art. 2 lit. a), art. 8 lit b); nr 1049/2001)
1. Artykuł 4 ust 1 lit. b) rozporządzenia nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, który przewiduje wyjątek od dostępu do dokumentu, jeśli ujawnienie go naruszyłoby ochronę prywatności i integralności osoby fizycznej, w szczególności w odniesieniu do ustawodawstwa Wspólnoty związanego z ochroną danych osobowych ustanawia szczególny i wzmocniony system ochrony osoby, której dane osobowe mogłyby zostać ewentualnie upublicznione. Przepis ten, który jest przepisem niepodzielnym i wymaga, by naruszenie prywatności i integralności osoby fizycznej było zawsze badane i oceniane w świetle zgodności z prawodawstwem Unii dotyczącym ochrony danych osobowych, w szczególności rozporządzenia nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych.
O ile zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 45/2001 celem tego rozporządzenia jest ochrona]podstawowych praw i wolności osób fizycznych, w szczególności ich prawa do prywatności w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych, o tyle przepis ten nie pozwala na rozdzielenie przypadków przetwarzania danych osobowych na dwie kategorie, tj. pierwszą, w której przetwarzanie danych byłoby badane jedynie na podstawie art. 8 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC) i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącego tego postanowienia oraz drugą, w której przetwarzanie to podlegałoby jedynie przepisom rozporządzenia nr 45/2001. W tym względzie, z pierwszego zdania motywu 15 owego rozporządzenia wynika, że prawodawca Unii powołał się na konieczność stosowania art. 6 UE i tym samym art. 8 EKPC jeżeli takie przetwarzanie jest przeprowadzane przez instytucje i organy wspólnotowe podczas wykonywania czynności wychodzących poza zakres niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych, do których odnoszą się tytuły V i VI Traktatu UE, w wersji poprzedzającej traktat z Lizbony. Odesłanie takie nie byłoby natomiast konieczne dla przetwarzania danych w ramach działań mieszczących się w zakresie zastosowania tego rozporządzenia, jako że w takich sytuacjach w sposób oczywisty znajduje zastosowanie samo rozporządzenie nr 45/2001.
W związku z powyższym, jeżeli wniosek sporządzony w oparciu o rozporządzenie nr 1049/2001 ma na celu uzyskanie dostępu do danych osobowych, przepisy rozporządzenia nr 45/2001 znajdują w pełni zastosowanie, w tym również jego art. 8 i 18, które mają zasadnicze znaczenie dla systemu ochrony ustanowionego w rozporządzeniu.
(por. pkt 57, 59, 64)
2. Wykaz uczestników spotkania, które odbyło się w ramach postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego znajdujący się w protokole z tego spotkania zawiera dane osobowe w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia nr 45/2001 o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych, ponieważ na jego podstawie można ustalić tożsamość uczestniczących w tym spotkaniu osób.
Wymagając, by w przypadku osób, które nie udzieliły wyraźnej zgody, na rozpowszechnienie - znajdujących się w owym protokole - danych ich dotyczących, wykazana została konieczność przekazania tych danych osobowych, Komisja działa zgodnie z art. 8 lit. b) owego rozporządzenia.
W istocie, gdy we wniosku o dostęp do owego protokołu, na podstawie rozporządzenia nr 45/2001, nie zostaje dostarczony żadne wyraźne i prawnie usankcjonowane uzasadnienie ani żaden przekonywający argument w celu wykazania konieczności przekazania tych danych osobowych, Komisja nie ma możliwości wyważenia różnych interesów zainteresowanych stron. Nie może ona też sprawdzić,, co nakazuje art. 8 lit. b) rozporządzenia nr 45/2001, czy istnieje jakikolwiek powód, by zakładać, że przez przekazanie danych uprawnione interesy podmiotów danych mogą zostać naruszone.
(por. pkt 70, 77, 78)