Sprawa C-7/08

Har Vaessen Douane Service BV

przeciwko

Staatssecretaris van Financiën

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

„Zwolnienie z należności celnych przywozowych — Rozporządzenie (EWG) nr 918/83 — Artykuł 27 — Towary o niewielkiej wartości pojedynczej wysyłane w przesyłce łącznej — Przesyłki wysyłane bezpośrednio z państwa trzeciego do odbiorcy we Wspólnocie”

Opinia rzecznika generalnego J. Kokott przedstawiona w dniu 23 kwietnia 2009 r.   I ‐ 5583

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 2 lipca 2009 r.   I ‐ 5596

Streszczenie wyroku

Wspólna Taryfa Celna – Zwolnienie z należności celnych przywozowych

(rozporządzenia Rady: nr 918/83, art. 27; nr 3357/91)

Przepis art. 27 rozporządzenia nr 918/83 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, zmienionego na mocy rozporządzenia nr 3357/91, nie sprzeciwia się objęciu zwolnieniem z należności celnych przywozowych przesyłek łącznych, obejmujących towary, których całkowita rzeczywista wartość przekracza pułap określony we wskazanym art. 27, ale z których każdy towar ujęty oddzielnie przedstawia niewielką wartość, pod warunkiem iż każda paczka wchodząca w skład przesyłki łącznej zaadresowana jest indywidualnie do odbiorcy znajdującego się we Wspólnocie Europejskiej.

W celu objęcia towarów zwolnieniem bez znaczenia jest okoliczność, iż paczki o wartości indywidualnej mniejszej niż przewidziana w art. 27 przedstawiane są organom celnym łącznie w celu ich wysyłki we Wspólnocie, jeżeli od chwili, gdy opuszczają one państwo trzecie nadania, tożsamość odbiorcy każdej z tych paczek jest znana. Bez znaczenia jest także okoliczność, że kontrahent tychże odbiorców sam ma siedzibę we Wspólnocie, jeżeli towary przesyłane są do wskazanych odbiorców bezpośrednio z państwa trzeciego. W tym względzie sama okoliczność, że kontrahent ma siedzibę we Wspólnocie Europejskiej, nie pozwala sama przez się na uznanie, by przesyłki towarów objęte zostały inną procedurą celną przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu we Wspólnocie, co pozwalałoby na ich nieobjęcie zwolnieniem z należności celnych przywozowych w celu zapobiegania nadużywaniu tego zwolnienia.

(por. pkt 38, 42, 43, 49; sentencja)