22.5.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 134/7 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 25 marca 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf — Niemcy) — Helmut Müller GmbH przeciwko Bundesanstalt für Immobilienaufgaben
(Sprawa C-451/08) (1)
(Procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane - Zamówienia publiczne na roboty budowlane - Pojęcie - Sprzedaż przez podmiot publiczny terenu, na którym kupujący zamierza później wykonać roboty budowlane - Roboty budowlane zgodne z celami rozwoju urbanistycznego określonymi przez jednostkę samorządu terytorialnego)
2010/C 134/10
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Oberlandesgericht Düsseldorf
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Helmut Müller GmbH
Strona pozwana: Bundesanstalt für Immobilienaufgaben
Przy udziale: Gut Spascher Sand Immobilien GmbH, miasta Wildeshausen
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Oberlandesgericht Düsseldorf — Wykładnia art. 1 ust. 2 lit. b) i art. 1 ust. 3 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114) — Pojęcia „zamówienia publiczne na roboty budowlane” i „koncesja na roboty budowlane” — Obowiązek zastosowania procedury udzielania zamówień publicznych do sprzedaży terenu przez osobę trzecią, gdy nabywca ma na tym terenie wykonać roboty budowlane zgodne z celami rozwoju urbanistycznego określonymi przez jednostkę samorządu terytorialnego, których projekt został przez tę jednostkę zaakceptowany przed zawarciem umowy sprzedaży
Sentencja
1) |
Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, nie wymaga, by roboty będące przedmiotem zamówienia zostały wykonane materialnie lub fizycznie dla instytucji zamawiającej, jeżeli stanowią dla niej bezpośrednie przysporzenie w sensie gospodarczym. Dla spełnienia tej ostatniej przesłanki nie jest wystarczające wykonywanie przez instytucję zamawiającą kompetencji regulacyjnych w dziedzinie urbanizacji. |
2) |
Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 wymaga, by wykonawca bezpośrednio lub pośrednio zobowiązał się do wykonania robót będących przedmiotem zamówienia oraz, by istniała możliwość dochodzenia wykonania tego zobowiązania na drodze sądowej na zasadach określonych w prawie krajowym. |
3) |
„Wymogi określone przez instytucję zamawiającą” w rozumieniu trzeciego wariantu podanego w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 nie mogą oznaczać, że organ publiczny jedynie bada pewne przedkładane mu projekty budowlane lub wydaje decyzje należące do zakresu jego kompetencji w dziedzinie regulacji urbanistycznej. |
4) |
W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, wykluczona jest koncesja na roboty budowlane w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy 2004/18. |
5) |
W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym przepisy dyrektywy 2004/18 nie znajdują zastosowania do sytuacji, w której organ publiczny sprzedaje teren pewnemu przedsiębiorstwu, podczas gdy inny organ publiczny zamierza udzielić zamówienia publicznego na roboty budowlane na tym terenie, chociaż formalnie nie zdecydował jeszcze o udzieleniu tego zamówienia. |