26.11.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 347/2

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 4 października 2011 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division, High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Zjednoczone Królestwo) — Football Association Premier League Ltd, NetMed Hellas SA, Multichoice Hellas SA przeciwko QC Leisure, Davidowi Richardsonowi, AV Station plc, Malcolmowi Chamberlainowi, Michaelowi Maddenowi, SR Leisure Ltd, Philipowi George’owi Charlesowi Houghtonowi, Derekowi Owenowi (C-403/08), Karen Murphy przeciwko Media Protection Services Ltd (C-429/08)

(Sprawy połączone C-403/08 i C-429/08) (1)

(Przekaz satelitarny - Transmisja spotkań piłkarskich - Odbiór przekazu przy użyciu kart do dekoderów satelitarnych - Karty do dekoderów satelitarnych zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu w państwie członkowskim i używane w innym państwie członkowskim - Zakaz sprzedaży i używania w państwie członkowskim - Wyświetlanie programów z naruszeniem przyznanych praw wyłącznych - Prawo autorskie - Prawo do transmisji telewizyjnej - Licencje wyłączne na nadawanie na terytorium jednego państwa członkowskiego - Swoboda świadczenia usług - Artykuł 56 TFUE - Konkurencja - Artykuł 101 TFUE - Ograniczenie konkurencji ze względu na cel - Ochrona usług warunkowego dostępu - Nielegalne urządzenie - Dyrektywa 98/84/WE - Dyrektywa 2001/29/WE - Zwielokrotnianie utworów w pamięci dekodera satelitarnego i na ekranie telewizora - Wyjątek od prawa zwielokrotniania - Publiczne udostępnianie utworów w lokalach gastronomicznych - Dyrektywa 93/83/EWG)

2011/C 347/02

Język postępowania: angielski

Sądy krajowe

High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division, High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Zjednoczone Królestwo

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Football Association Premier League Ltd, NetMed Hellas SA, Multichoice Hellas SA (C-403/08), Karen Murphy (C-429/08)

Strona pozwana: QC Leisure, David Richardson, AV Station plc, Malcolm Chamberlain, Michael Madden, SR Leisure Ltd, Philip George Charles Houghton, Derek Owen (C-403/08), Media Protection Services Ltd (C-429/08)

Przedmiot

Wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — High Court of Justice (Chancery Division), Queen's Bench Division (Administrative Court) — Zjednoczone Królestwo — Wykładnia art. 28, 30, 49 i 81 WE oraz art. 2 lit. a) i e), art. 4 lit. a) i art. 5 dyrektywy 98/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 1998 r. w sprawie prawnej ochrony usług opartych lub polegających na warunkowym dostępie (Dz.U. L 320, s. 54), art. 2, 3 i art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz. U. L 167, s. 10), art. 1 lit. a) i b) dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (Dz.U. L 298, s. 23) i wykładnia dyrektywy Rady nr 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 r. w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową (Dz.U. L 248, s. 15) — Przyznanie, za wynagrodzeniem, wyłącznych praw do zapewnienia retransmisji drogą satelitarną meczy piłki nożnej — Sprzedaż w Zjednoczonym Królestwie dekoderów wprowadzonych zgodnie z prawem do obrotu w innym państwie członkowskim, pozwalających wyświetlać te mecze z naruszeniem przyznanych praw wyłącznych

Sentencja

Wykładni pojęcia nielegalnego urządzenia w rozumieniu art. 2 lit. e) dyrektywy 98/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 listopada 1998 r. w sprawie prawnej ochrony usług opartych lub polegających na warunkowym dostępie należy dokonywać w ten sposób, iż nie obejmuje ono ani zagranicznych urządzeń dekodujących — zapewniających dostęp do usług przekazu satelitarnego organizacji nadawczej, które są produkowane i sprzedawane za zezwoleniem tej organizacji, lecz używane, wbrew jej woli, poza obszarem geograficznym, na który zostały dostarczone — ani urządzeń uzyskanych lub aktywowanych w wyniku podania nieprawdziwego nazwiska i adresu ani urządzeń używanych z naruszeniem ograniczenia umownego pozwalającego na używanie ich jedynie do celów prywatnych.

Artykuł 3 ust. 2 dyrektywy 98/84 nie stoi na przeszkodzie przepisom krajowym zabraniającym używania zagranicznych urządzeń dekodujących, w tym urządzeń uzyskanych lub aktywowanych w wyniku podania nieprawdziwego nazwiska i adresu lub urządzeń używanych z naruszeniem ograniczenia umownego pozwalającego na używanie ich jedynie do celów prywatnych, ponieważ takie przepisy nie są objęte dziedziną regulowaną przez tę dyrektywę.

Wykładni art. 56 TFUE należy dokonywać w ten sposób, iż:

—

stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego delegalizującym przywóz, sprzedaż i używanie w tym państwie członkowskim zagranicznych urządzeń dekodujących umożliwiających dostęp do kodowanej usługi przekazu satelitarnego pochodzącej z innego państwa członkowskiego i zawierającej przedmioty objęte ochroną na podstawie przepisów tego pierwszego państwa;

—

ani okoliczność, iż zagraniczne urządzenie dekodujące zostało uzyskane lub aktywowane po przedstawieniu nieprawdziwego nazwiska i adresu z zamiarem obejścia omawianego ograniczenia terytorialnego, ani okoliczność, iż urządzenia tego używano do celów handlowych, podczas gdy było ono zarezerwowane do użytku prywatnego, nie unieważniają tego wniosku.

Klauzule umowy licencyjnej na wyłączność zawartej pomiędzy podmiotem praw własności intelektualnej i organizacją nadawczą stanowią ograniczenie konkurencji zabronione przez art. 101 TFUE, w sytuacji gdy nakładają na tę organizację obowiązek niedostarczania urządzeń dekodujących umożliwiających dostęp do objętych ochroną przedmiotów tego podmiotu na zewnątrz terytorium, którego dotyczy ta umowa licencyjna.

Wykładni art. 2 lit. a) dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym należy dokonywać w ten sposób, że prawo do zwielokrotniania rozciąga się na mające przejściowy charakter fragmenty utworów w pamięci dekodera satelitarnego i na ekranie telewizora, pod warunkiem że fragmenty te zawierają elementy stanowiące wyraz własnej twórczości intelektualnej zainteresowanych autorów, przy czym całość złożona z jednocześnie zwielokrotnianych fragmentów musi być zbadana w celu sprawdzenia, czy zawiera takie elementy.

Czynności zwielokrotniania takie jak te będące przedmiotem sprawy C-403/08, które zachodzą w pamięci dekodera satelitarnego i na ekranie telewizora, spełniają przesłanki określone w art. 5 ust. 1 dyrektywy 2001/29 i w konsekwencji czynności te mogą być dokonywane bez zezwolenia zainteresowanych podmiotów praw autorskich.

7)	Wykładni pojęcia publicznego udostępniania w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29 należy dokonywać w ten sposób, że obejmuje ono transmitowanie nadawanych utworów klientom obecnym w lokalu gastronomicznym przy użyciu ekranu telewizora i głośników.

Wykładni dyrektywy Rady nr 93/83/EWG z dnia 27 września 1993 r. w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową należy dokonywać w ten sposób, że nie ma ona wpływu na legalność czynności zwielokrotniania zachodzących w pamięci dekodera satelitarnego i na ekranie telewizora.

(1) Dz.U. C 301 z 22.11.2008.