Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 9 lipca 2008 r. — Gerlach & Co. przeciwko Belgische Staat

(sprawa C-477/07)

„Artykuł 104 ust. 3 akapit pierwszy regulaminu — Wspólnotowy kodeks celny — Pojęcie „zaksięgowanie” i „powiadomienie” dłużnika o kwocie należności celnych — Uprzednie zaksięgowanie kwoty należności celnych — Pokrycie długu celnego”

1. 

Środki własne Wspólnot Europejskich — Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych (rozporządzenia Rady: nr 2913/92, art. 217 ust. 1, art. 221 ust. 1; nr 1552/89, art. 6) (por. pkt 18, 22, 23; pkt 1 sentencji)

2. 

Środki własne Wspólnot Europejskich — Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych (rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 221 ust. 1, 3) (por. pkt 25–30; pkt 2 sentencji)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Hof van beroep te Antwerpen — Wykładnia art. 217 ust. 1 i art. 221 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1) oraz art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 155, s. 1) [obecnie rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 2000/597/WE, Euratom (Dz.U. L 130, s. 1)] — Pojęcie „zaksięgowanie” i „powiadomienie” dłużnika o kwocie należności celnych — Uprzednie zaksięgowanie kwoty należności celnych — Pokrycie długu

Sentencja

1) 

Artykuł 221 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy interpretować w ten sposób, że ustanowione w tym przepisie „zaksięgowanie” kwoty należności celnych podlegających pokryciu stanowi „zaksięgowanie” w rozumieniu art. 217 ust. 1 tego rozporządzenia i zaksięgowanie to należy odróżnić od wpisania należności w rachunkach dotyczących środków własnych wskazanych w art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot.

2) 

Artykuł 221 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92 należy interpretować w ten sposób, że powiadomienie o kwocie należności celnych podlegających pokryciu powinno zostać poprzedzone zaksięgowaniem tej kwoty przez organy celne państwa członkowskiego oraz że w braku prawidłowego zawiadomienia zgodnie z tym przepisem, kwota ta nie może zostać pobrana przez organy celne. Jednakże organy celne zachowują możliwość ponownego powiadomienia o tej kwocie przy poszanowaniu przesłanek przewidzianych w tym przepisie i przepisów dotyczących przedawnienia obowiązujących w chwili, w której powstał dług celny.

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 9 lipca 2008 r. — Gerlach & Co. przeciwko Belgische Staat

(sprawa C-477/07)

„Artykuł 104 ust. 3 akapit pierwszy regulaminu — Wspólnotowy kodeks celny — Pojęcie „zaksięgowanie” i „powiadomienie” dłużnika o kwocie należności celnych — Uprzednie zaksięgowanie kwoty należności celnych — Pokrycie długu celnego”

1. 

Środki własne Wspólnot Europejskich — Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych (rozporządzenia Rady: nr 2913/92, art. 217 ust. 1, art. 221 ust. 1; nr 1552/89, art. 6) (por. pkt 18, 22, 23; pkt 1 sentencji)

2. 

Środki własne Wspólnot Europejskich — Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych lub wywozowych (rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 221 ust. 1, 3) (por. pkt 25–30; pkt 2 sentencji)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Hof van beroep te Antwerpen — Wykładnia art. 217 ust. 1 i art. 221 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1) oraz art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (Dz.U. L 155, s. 1) [obecnie rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonujące decyzję 2000/597/WE, Euratom (Dz.U. L 130, s. 1)] — Pojęcie „zaksięgowanie” i „powiadomienie” dłużnika o kwocie należności celnych — Uprzednie zaksięgowanie kwoty należności celnych — Pokrycie długu

Sentencja

1) 

Artykuł 221 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny należy interpretować w ten sposób, że ustanowione w tym przepisie „zaksięgowanie” kwoty należności celnych podlegających pokryciu stanowi „zaksięgowanie” w rozumieniu art. 217 ust. 1 tego rozporządzenia i zaksięgowanie to należy odróżnić od wpisania należności w rachunkach dotyczących środków własnych wskazanych w art. 6 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89 z dnia 29 maja 1989 r. wykonującego decyzję 88/376/EWG, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot.

2) 

Artykuł 221 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92 należy interpretować w ten sposób, że powiadomienie o kwocie należności celnych podlegających pokryciu powinno zostać poprzedzone zaksięgowaniem tej kwoty przez organy celne państwa członkowskiego oraz że w braku prawidłowego zawiadomienia zgodnie z tym przepisem, kwota ta nie może zostać pobrana przez organy celne. Jednakże organy celne zachowują możliwość ponownego powiadomienia o tej kwocie przy poszanowaniu przesłanek przewidzianych w tym przepisie i przepisów dotyczących przedawnienia obowiązujących w chwili, w której powstał dług celny.