9.2.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 37/9 |
Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (izba druga) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-348/03 Koninklijke Friesland Foods NV (dawniej Friesland Coberco Dairy Foods Holding NV) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 22 listopada 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich
(Sprawa C-519/07 P)
(2008/C 37/11)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: H. van Vliet i S. Noë)
Druga strona postępowania: Koninklijke Friesland Foods NV (dawniej Friesland Coberco Dairy Foods Holding NV)
Żądania wnoszącego odwołanie
— |
Uchylenie zaskarżonego wyroku, oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji (1) i obciążenie Koninklijke Friesland Foods NV (zwanej dalej KFF) kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji oraz kosztami niniejszego postępowania; |
— |
Pomocniczo: uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim przyznaje on prawa na rzecz podmiotów gospodarczych innych niż Koninklijke Friesland Foods NV, która w dniu 11 lipca 2001 r. wystąpiła do niderlandzkich organów podatkowym z wnioskiem o zastosowanie spornego systemu pomocy oraz oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji, w zakresie odnoszącym się do przyznania praw na rzecz innych niż Koninklijke Friesland Foods NV podmiotów gospodarczych, które w dniu 11 lipca 2001 r. wystąpiły z wnioskiem o zastosowanie systemu pomocy będącego przedmiotem sporu. |
Zarzuty i główne argumenty
Zdaniem Komisji Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo wspólnotowe:
(i) |
uznając, że KFF posiada legitymację do wniesienia skargi, bowiem w przypadku jej uwzględnienia mogłaby ona wystąpić do władz niderlandzkich z żądaniami dotyczącymi systemu CFA (zaskarżony wyrok, pkt 58-73); |
(ii) |
uznając, że decyzja dotyczy KFF bezpośrednio i indywidualnie (zaskarżony wyrok, pkt 93-101); |
(iii) |
stwierdzając nieważność decyzji, na podstawie okoliczności, które nie były znane Komisji i nie musiały być jej znane w chwili podjęcia decyzji, a mianowicie konkretna sytuacja KFF (zaskarżony wyrok, pkt 141-143); |
(iv) |
po pierwsze, uznając błędnie za bezsporne — a tym samym udowodnione — twierdzenie o zasadniczym znaczeniu dla toku rozumowania Sądu (błędnie stwierdzając, że Komisja nie kwestionowała tego, że skarżąca przyjęła rozwiązania rachunkowe i podjęła decyzje finansowe i gospodarcze, które nie mogły zostać zmienione w terminie 15 miesięcy, zaskarżony wyrok, pkt 137); po drugie, uznając, że przedsiębiorstwo, które jedynie złożyło wniosek o skorzystanie z systemu pomocy może powoływać się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań (zaskarżony wyrok, pkt 125-140); |
(v) |
uznając, że KFF może powoływać się na zasadę równości (zaskarżony wyrok, pkt 149 i 150); |
(vi) |
pomocniczo: wyłączając skutki zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim przyznaje on prawa innym niż KFF podmiotom gospodarczym (zaskarżony wyrok, tenor, pkt 1). |
(1) Decyzja Komisji 2003/515/WE z dnia 17 lutego 2003 r. w sprawie systemu pomocy wprowadzonego przez Niderlandy na rzecz przedsiębiorstw prowadzących międzynarodową działalność finansową (Dz.U. L 180, str. 52).