9.2.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 37/9


Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (izba druga) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-348/03 Koninklijke Friesland Foods NV (dawniej Friesland Coberco Dairy Foods Holding NV) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 22 listopada 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-519/07 P)

(2008/C 37/11)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: H. van Vliet i S. Noë)

Druga strona postępowania: Koninklijke Friesland Foods NV (dawniej Friesland Coberco Dairy Foods Holding NV)

Żądania wnoszącego odwołanie

Uchylenie zaskarżonego wyroku, oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji (1) i obciążenie Koninklijke Friesland Foods NV (zwanej dalej KFF) kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji oraz kosztami niniejszego postępowania;

Pomocniczo: uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim przyznaje on prawa na rzecz podmiotów gospodarczych innych niż Koninklijke Friesland Foods NV, która w dniu 11 lipca 2001 r. wystąpiła do niderlandzkich organów podatkowym z wnioskiem o zastosowanie spornego systemu pomocy oraz oddalenie skargi o stwierdzenie nieważności decyzji, w zakresie odnoszącym się do przyznania praw na rzecz innych niż Koninklijke Friesland Foods NV podmiotów gospodarczych, które w dniu 11 lipca 2001 r. wystąpiły z wnioskiem o zastosowanie systemu pomocy będącego przedmiotem sporu.

Zarzuty i główne argumenty

Zdaniem Komisji Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo wspólnotowe:

(i)

uznając, że KFF posiada legitymację do wniesienia skargi, bowiem w przypadku jej uwzględnienia mogłaby ona wystąpić do władz niderlandzkich z żądaniami dotyczącymi systemu CFA (zaskarżony wyrok, pkt 58-73);

(ii)

uznając, że decyzja dotyczy KFF bezpośrednio i indywidualnie (zaskarżony wyrok, pkt 93-101);

(iii)

stwierdzając nieważność decyzji, na podstawie okoliczności, które nie były znane Komisji i nie musiały być jej znane w chwili podjęcia decyzji, a mianowicie konkretna sytuacja KFF (zaskarżony wyrok, pkt 141-143);

(iv)

po pierwsze, uznając błędnie za bezsporne — a tym samym udowodnione — twierdzenie o zasadniczym znaczeniu dla toku rozumowania Sądu (błędnie stwierdzając, że Komisja nie kwestionowała tego, że skarżąca przyjęła rozwiązania rachunkowe i podjęła decyzje finansowe i gospodarcze, które nie mogły zostać zmienione w terminie 15 miesięcy, zaskarżony wyrok, pkt 137);

po drugie, uznając, że przedsiębiorstwo, które jedynie złożyło wniosek o skorzystanie z systemu pomocy może powoływać się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań (zaskarżony wyrok, pkt 125-140);

(v)

uznając, że KFF może powoływać się na zasadę równości (zaskarżony wyrok, pkt 149 i 150);

(vi)

pomocniczo: wyłączając skutki zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim przyznaje on prawa innym niż KFF podmiotom gospodarczym (zaskarżony wyrok, tenor, pkt 1).


(1)  Decyzja Komisji 2003/515/WE z dnia 17 lutego 2003 r. w sprawie systemu pomocy wprowadzonego przez Niderlandy na rzecz przedsiębiorstw prowadzących międzynarodową działalność finansową (Dz.U. L 180, str. 52).