1.8.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 180/4


Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 11 czerwca 2009 r. — (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf — Niemcy) — Hans & Christophorus Oymanns GbR, Orthopädie Schuhtechnik przeciwko AOK Rheinland/Hamburg

(Sprawa C-300/07) (1)

(Dyrektywa 2004/18/WE - Zamówienia publiczne na dostawy i usługi - Powszechne kasy chorych w ramach ubezpieczenia zdrowotnego - Podmioty prawa publicznego - Instytucje zamawiające - Zaproszenie do składania ofert - Wytwarzanie i dostawa obuwia ortopedycznego dostosowanego do indywidualnych potrzeb pacjentów - Szczegółowe porady udzielane pacjentom)

2009/C 180/06

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Oberlandesgericht Düsseldorf

Strony

Strona skarżąca: Hans & Christophorus Oymanns GbR, Orthopädie Schuhtechnik

Strona pozwana: AOK Rheinland/Hamburg

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Oberlandesgericht Düsseldorf Wykładnia art. 1 ust. 2 lit. c) i d) oraz ust. 4, 5 i 9 akapit drugi lit. c) przypadki pierwszy i drugi dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (Dz.U. L 134, s. 114) — Przetarg ogłoszony przez kasę chorych w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego dotyczący dostawy obuwia ortopedycznego na rzecz ubezpieczonych — Świadczenia obejmujące dostawy obuwia wytwarzanego według indywidualnych potrzeb ubezpieczonych oraz szczegółowe porady w zakresie wykorzystania produktu — Uznanie tych świadczeń za „zamówienia na dostawy” lub „zamówienia na usługi”

Sentencja

1)

Artykuł 1 ust. 9 akapit drugi lit. c) przypadek pierwszy dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, powinien być interpretowany w ten sposób, że finansowanie w przeważającej części przez państwo ma miejsce wówczas, gdy działalność powszechnych kas chorych jest finansowana zasadniczo ze składek obciążających członków, nałożonych, obliczanych i pobieranych według zasad prawa publicznego takich jak omawiane w postępowaniu przed sądem krajowym. Takie powszechne kasy chorych muszą być uznane za podmioty prawa publicznego, a zatem instytucje zamawiające dla celów stosowania reguł tej dyrektywy.

2)

Gdy przedmiotem mieszanego zamówienia publicznego są jednocześnie produkty i usługi, kryterium, które należy zastosować w celu ustalenia, czy dane zamówienie należy uznać za zamówienie na dostawy, czy za zamówienie na usługi, jest wartość produktów i usług zawartych w zamówieniu. W przypadku udostępnienia towarów wyprodukowanych i dostosowanych do indywidualnych potrzeb każdego klienta i w zakresie korzystania z których każdy klient powinien uzyskać indywidualne porady, konfekcjonowanie tych towarów musi zostać zaszeregowane w części „dostawy” danego zamówienia, dla celów obliczenia wartości każdego jego składnika.

3)

W sytuacji gdy świadczenie usług przeważa w przypadku danego zamówienia nad dostawą produktów, umowę, taką jak rozpatrywana w postępowaniu przed sądem krajowym, zawartą pomiędzy powszechną kasą chorych a przedsiębiorcą, w której określono wynagrodzenia za różnego rodzaju świadczenia oczekiwane od przedsiębiorcy, oraz okres stosowania umowy, przy czym przedsiębiorca ten zobowiązuje się do wykonania świadczeń na rzecz ubezpieczonych, którzy o nie wystąpią, a dana kasa jest ze swej strony jedynym dłużnikiem w zakresie wynagrodzenia za świadczenia tego przedsiębiorcy, należy uważać za „umowę ramową” w rozumieniu art. 1 ust. 5 dyrektywy 2004/18.


(1)  Dz.U. C 235 z 06.10.2007