Prawo Unii – Bezpośrednia skuteczność – Pierwszeństwo – Uregulowanie krajowe dotyczące monopolu państwowego w zakresie urządzania zakładów sportowych
(art. 43 WE, 49 WE)
Ze względu na pierwszeństwo podlegającego bezpośredniemu stosowaniu prawa Unii przepisy prawa krajowego dotyczące państwowego monopolu w zakresie urządzania zakładów sportowych, które to przepisy wedle ustaleń sądu krajowego zawierają ograniczenia niezgodne ze swobodą przedsiębiorczości oraz swobodą świadczenia usług, ponieważ ograniczenia te nie przyczyniają się w sposób spójny i systematyczny do limitowania działalności w zakresie urządzania zakładów sportowych jak tego wymaga orzecznictwo Trybunału, nie mogą być nadal stosowane w okresie przejściowym.
Jest bowiem niedopuszczalne, by przepisy prawa krajowego, nawet rangi konstytucyjnej, naruszały jedność i skuteczność prawa Unii.
Nawet gdyby przyjąć, że rozumowanie podobne do tego dotyczącego utrzymania w mocy unieważnionego aktu Unii, które ma na celu niedopuszczenie do powstania luki prawnej do czasu zastąpienia tego unieważnionego aktu nowym aktem, mogłoby poprzez analogię i w drodze wyjątku doprowadzić do tymczasowego zawieszenia wyłączenia przepisów prawa krajowego sprzecznych z podlegającym bezpośredniemu stosowaniu prawem Unii, to jednak tego rodzaju zawieszenie, którego warunki mogą zostać określone wyłącznie przez Trybunał, należy stanowczo wykluczyć z braku nadrzędnych względów pewności prawa, które mogłyby to zawieszenie uzasadnić.
(por. pkt 61, 66, 67, 69; sentencja)