Sprawa C-301/06
Irlandia
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu
i
Radzie Unii Europejskiej
„Skarga o stwierdzenie nieważności — Dyrektywa 2006/24/WE — Zatrzymywanie generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem usług łączności elektronicznej — Wybór podstawy prawnej”
Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 14 października 2008 r. I ‐ 595
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 10 lutego 2009 r. I ‐ 628
Streszczenie wyroku
Akty instytucji – Wybór podstawy prawnej
(art. 95 WE; dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/24)
Dyrektywa 2006/24 w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności musiała zostać przyjęta na podstawie art. 95 WE.
W istocie prawodawca wspólnotowy może skorzystać z art. 95 WE w szczególności w razie zaistnienia rozbieżności między przepisami krajowymi, jeżeli takie rozbieżności mogą naruszać podstawowe swobody lub powodować zakłócenia konkurencji i wywierać w ten sposób bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Okazuje się, że rozbieżności między różnymi przepisami krajowymi wprowadzanymi w dziedzinie zatrzymywania danych dotyczących łączności elektronicznej mogły mieć bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego i można było przewidywać, że wpływ ten będzie się pogłębiał. Taka sytuacja uzasadniała wprowadzenie przez prawodawcę wspólnotowego zharmonizowanych przepisów w celu ochrony prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Ponadto dyrektywa 2006/24 reguluje czynności niezależne od wdrożenia jakiegokolwiek ewentualnego działania w dziedzinie współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych. Nie harmonizuje ona ani kwestii dostępu do danych ze strony organów krajowych właściwych w sprawach karnych, ani kwestii związanych z wykorzystaniem takich danych przez te organy i ich wymianą między nimi. Kwestie te, wchodzące co do zasady w zakres tytułu VI traktatu UE, zostały wyłączone z przepisów dyrektywy. Z powyższego wynika, że treść dyrektywy 2006/24 obejmuje zasadniczo działalność dostawców usług w danym sektorze rynku wewnętrznego, z wyłączeniem działań państwowych wchodzących w zakres tytułu VI traktatu UE. Mając na względzie wskazaną treść omawianej dyrektywy, należy uznać, że w przeważającej mierze dyrektywa dotyczy funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(por. pkt 63, 71, 72, 83–85, 93)