Sprawa C-325/05

Ismail Derin

przeciwko

Landkreis Darmstadt-Dieburg

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Darmstadt)

„Stowarzyszenie EWG–Turcja — Artykuł 59 protokołu dodatkowego — Artykuły 6, 7 i 14 decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia — Prawo swobodnego dostępu do zatrudnienia na podstawie art. 7 akapit pierwszy tiret drugie — Prawo pobytu wynikające z prawa dostępu do zatrudnienia — Obywatel turecki, który ukończył 21 rok życia i nie pozostaje już na utrzymaniu rodziców — Wyroki karne — Przesłanki utraty praw nabytych — Zgodność z zasadą, zgodnie z którą Republika Turcji nie może korzystać z traktowania bardziej korzystnego, niż państwa członkowskie udzielają sobie nawzajem”

Opinia rzecznika generalnego Y. Bota przedstawiona w dniu 11 stycznia 2007 r.   I - 6498

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 lipca 2007 r.   I - 6530

Streszczenie wyroku

Umowy międzynarodowe – Układ stowarzyszeniowy EWG–Turcja – Rada Stowarzyszenia powołana układem stowarzyszeniowym EWG–Turcja – Decyzja nr 1/80 – Łączenie rodzin – Dziecko tureckiego pracownika, który nabył prawo swobodnego dostępu do pracy najemnej

(protokół dodatkowy do układu stowarzyszeniowego EWG–Turcja, art. 59; decyzja nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG–Turcja, art. 7 akapit pierwszy i art. 14 ust. 1)

Z systematyki oraz celu decyzji nr 1/80 w sprawie rozwoju stowarzyszenia, wydanej przez Radę Stowarzyszenia, utworzoną na mocy Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, wynika, że obywatel turecki, który jako dziecko uzyskał zgodę na przyjazd na terytorium państwa członkowskiego w ramach łączenia rodzin i który nabył prawo swobodnego dostępu do dowolnej pracy najemnej na podstawie art. 7 akapit pierwszy tiret drugie tej decyzji, traci wynikające z prawa dostępu do zatrudnienia prawo pobytu w przyjmującym państwie członkowskim tylko w dwóch przypadkach, mianowicie

—

gdy pobyt owego migrującego na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego stanowi, ze względu na jego zachowanie indywidualne, rzeczywiste i dostatecznie poważne zagrożenie porządku, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego w rozumieniu art. 14 ust. 1 tej decyzji, lub

—

gdy opuści terytorium danego państwa członkowskiego na znaczny okres i bez uzasadnionych powodów,

nawet jeżeli ukończył już 21 rok życia, nie pozostaje już na utrzymaniu rodziców, lecz prowadzi samodzielne życie w danym państwie członkowskim i nie był aktywny na rynku pracy przez okres kilku lat w związku z odbywaniem w tym okresie kary pozbawienia wolności, której wykonanie nie zostało zawieszone.

Taka wykładnia nie jest niezgodna z wymogami określonymi w art. 59 protokołu dodatkowego do układu stowarzyszeniowego, zgodnie z którym Turcja nie może korzystać z traktowania bardziej korzystnego, niż państwa członkowskie udzielają sobie nawzajem.

(por. pkt 54, 57, 75 i sentencja)