Sprawa C-279/05

Vonk Dairy Products BV

przeciwko

Productschap Zuivel

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven)

„Rolnictwo — Wspólna organizacja rynku — Ser — Artykuły 16–18 rozporządzenia (EWG) nr 3665/87 — Refundacje wywozowe zróżnicowane — Niemal bezpośredni ponowny wywóz z kraju przywozu — Dowód nieuczciwej praktyki — Zwrot nienależnego świadczenia — Artykuł 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 — Nieprawidłowość ciągła lub powtarzająca się”

Opinia rzecznika generalnego E. Sharpston przedstawiona w dniu 7 czerwca 2006 r.   I - 242

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 11 stycznia 2007 r.   I - 269

Streszczenie wyroku

1. Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Refundacje wywozowe – Refundacja zróżnicowana

   (rozporządzenie Komisji nr 3665/87)

2. Środki własne Wspólnot Europejskich – Rozporządzenie w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich

   (rozporządzenie Rady nr 2988/95, art. 3 ust. 1 akapit drugi)

1.  W ramach procedury cofnięcia i zwrotu refundacji wywozowych zróżnicowanych wypłaconych ostatecznie na podstawie rozporządzenia nr 3665/87 ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych stwierdzenie nienależnego charakteru tych refundacji musi być poparte dowodem nieuczciwej praktyki eksportera przeprowadzonym zgodnie z regułami prawa krajowego.

   Dowód taki wymaga z jednej strony zaistnienia ogółu obiektywnych okoliczności, z których wynika, że pomimo formalnego zachowania warunków przewidzianych w regulacji wspólnotowej cel tej regulacji nie został osiągnięty, a z drugiej strony wystąpienia subiektywnego elementu woli uzyskania korzyści wynikającej z regulacji wspólnotowej poprzez sztuczne stworzenie warunków wymaganych dla jej uzyskania. Istnienie tego subiektywnego elementu może zostać wykazane między innymi poprzez dowód zmowy pomiędzy eksporterem otrzymującym refundacje a importerem produktu do kraju trzeciego innego niż kraj przywozu.

   Do sądu krajowego należy ustalenie zgodnie z regułami dowodowymi przewidzianymi w przepisach krajowych, o ile nie naruszy to skuteczności prawa wspólnotowego, czy w zawisłym przed nim postępowaniu spełnione zostały przesłanki stwierdzenia nieuczciwej praktyki.

   (por. pkt 33, 34, 38 oraz pkt 1 sentencji)

2.  W rozumieniu art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia nr 2988/95 w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich nieprawidłowość ciągła lub powtarzająca się ma miejsce wtedy, gdy popełniana jest przez przedsiębiorcę wspólnotowego, który czerpie korzyści ekonomiczne z ogółu podobnych operacji, które naruszają ten sam przepis prawa wspólnotowego. Nie ma przy tym znaczenia, czy nieprawidłowość dotyczy stosunkowo niewielkiej części wszystkich operacji przeprowadzonych w danym okresie i czy operacje, w odniesieniu do których stwierdzono nieprawidłowość, dotyczą za każdym razem różnych partii.

   (por. pkt 41, 42, 44 oraz pkt 2 sentencji)