Sprawa C-29/05 P

Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

przeciwko

Kaul GmbH

„Odwołanie — Wspólnotowy znak towarowy — Postępowanie w sprawie sprzeciwu — Przedstawienie nowych okoliczności faktycznych i dowodów na poparcie odwołania wniesionego do izby odwoławczej OHIM”

Opinia rzecznika generalnego E. Sharpston przedstawiona w dniu 26 października 2006 r.   I - 2215

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 13 marca 2007 r.   I - 2243

Streszczenie wyroku

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 59, art. 74 ust. 2)

Przy rozpoznaniu odwołania od decyzji oddalającej sprzeciw wobec wniosku o rejestrację oznaczenia jako wspólnotowego znaku towarowego izbie odwoławczej przysługuje zakres swobodnego uznania, z zastrzeżeniem podania uzasadnienia w tym zakresie co do tego, czy okoliczności faktyczne i dowody — jakie strona, która wniosła sprzeciw, przedstawia po raz pierwszy w pisemnym stanowisku, które przedkłada ona na poparcie swojego odwołania — winny być uwzględniane w celu wydania wymaganej od niej decyzji, co oznacza, że po pierwsze, nie jest ona zobowiązana do uwzględnienia takich okoliczności faktycznych i dowodów, oraz po drugie, że uwzględnienie takich okoliczności faktycznych i dowodów nie jest z urzędu wykluczone.

Po pierwsze bowiem, jak wynika to z brzmienia art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego — zgodnie z którym Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) może nie uwzględnić okoliczności faktycznych czy dowodów, które nie zostały przedstawione w odpowiednim terminie przez strony — zasadniczo i z zastrzeżeniem odmiennych przepisów możliwe jest przedstawienie okoliczności faktycznych i dowodów przez strony po upływie terminów, którym podlega ich przedstawienie zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 40/94, i w żaden sposób nie zabrania się Urzędowi uwzględnienia przywołanych czy przedstawionych w ten sposób z opóźnieniem okoliczności faktycznych i dowodów. Jednak z omawianego brzmienia wynika również jasno, iż takie opóźnione powołanie się na okoliczności faktyczne i dowody czy ich przedstawienie nie może przyznać stronie, która to czyni, bezwarunkowego prawa do tego, by te okoliczności faktyczne czy dowody zostały uwzględnione przez Urząd.

Po drugie, żadna zasadnicza przyczyna związana z charakterem postępowania toczącego się przed izbą odwoławczą czy też właściwością tejże instancji nie stoi na przeszkodzie temu, by w celu rozpatrzenia wniesionego do niej odwołania izba ta uwzględniła przedstawione po raz pierwszy w stadium postępowania odwoławczego okoliczności faktyczne czy dowody.

Po trzecie, art. 59 rozporządzenia nr 40/94, który określa przesłanki wniesienia odwołania do izby odwoławczej, nie można interpretować jako przyznającego osobie wnoszącej takie odwołanie nowy termin celem przedstawienia okoliczności faktycznych i dowodów na poparcie jej sprzeciwu, a zatem takich okoliczności faktycznych i dowodów nie można uznać za przedstawione „w odpowiednim terminie” w rozumieniu art. 74 ust. 2 rozporządzenia.

(por. pkt 41–43, 49, 60–62, 64, 67, 68)