Sprawa C‑15/05

Kawasaki Motors Europe NV

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane district Rotterdam

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez

Gerechtshof te Amsterdam)

Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – Klasyfikacja pojazdów – Ciągniki – Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób – Rozporządzenie (WE) nr 2518/98 – Punkt 5 załączonej tabeli – Nieważność

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 27 kwietnia 2006 r.  I ‑ 0000

Streszczenie wyroku

1.     Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – Pojazdy, które mogą ciągnąć ciężar przynajmniej trzykrotnie większy od ich ciężaru własnego – Rozporządzenie Komisji nr 2518/98

(rozporządzenie Komisji nr 2518/98)

2.     Wspólna Taryfa Celna – Pozycje taryfowe – Nowe pojazdy czterokołowe przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie, które mogą pchać ciężar przynajmniej dwukrotnie większy od ich ciężaru własnego

1.     Punkt 5 tabeli załączonej do rozporządzenia nr 2518/98 dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej jest nieważny z tego względu, że przyjmuje dla pojazdów opisanych w podpozycji 8703 21 10 Nomenklatury Scalonej zdolność ciągnięcia ciężaru przynajmniej trzykrotnie większego od ich ciężaru własnego, odmienną od zdolności wskazanej w opinii klasyfikacyjnej Komitetu Systemu Zharmonizowanego Oznaczania i Kodowania Towarów z 1999 r., i rozszerza tym samym zakres pozycji odnoszącej się do pojazdów przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób.

(por. pkt 51 oraz pkt 1 sentencji)

2.     Nowe pojazdy czterokołowe – przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie, mające jedno siedzenie, wyposażone w mechanizm kierowniczy skonstruowany w oparciu o zasadę Ackermana, poruszany za pomocą kierownicy, oraz w hak holowniczy, odznaczające się charakterystyką techniczną umożliwiającą pchanie ciężaru przynajmniej dwukrotnie większego od ich ciężaru własnego – należy sklasyfikować do podpozycji 8701 90 Nomenklatury Scalonej. Do sądu krajowego należy dokonanie klasyfikacji wskazanych pojazdów do podpozycji odpowiednich dla mocy silnika tych pojazdów.

(por. pkt 59 oraz pkt 2 sentencji)




WYROK TRYBUNAŁU (piąta izba)

z dnia 27 kwietnia 2006 r.(*)

Wspólna taryfa celna – Pozycje taryfowe – Klasyfikacja pojazdów – Ciągniki – Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób – Rozporządzenie (WE) nr 2518/98 – Punkt 5 załączonej tabeli – Nieważność

W sprawie C‑15/05

mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) postanowieniem z dnia 28 grudnia 2004 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 19 stycznia 2005 r., w postępowaniu:

Kawasaki Motors Europe NV

przeciwko

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane district Rotterdam,

TRYBUNAŁ (piąta izba),

w składzie: J. Makarczyk, prezes izby, R. Silva de Lapuerta i P. Kūris (sprawozdawca), sędziowie,

rzecznik generalny: P. Léger,

sekretarz: R. Grass,

uwzględniając procedurę pisemną,

rozważywszy uwagi przedstawione:

–       w imieniu Kawasaki Motors Europe NV przez J. A. H. Hollebeeka, adviseur i K. Winters, advocaat,

–       w imieniu rządu niderlandzkiego przez H. Sevenster i C. Wissels, działające w charakterze pełnomocników,

–       w imieniu Komisji Wspólnot Europejskich przez J. Hottiaux i F. Tuytschaevera, działających w charakterze pełnomocników,

podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,

wydaje następujący

Wyrok

1       Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy, po pierwsze, kwestii ważności pkt 5 tabeli załączonej do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2518/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej (Dz.U. L 315, str. 3) i, po drugie, interpretacji podpozycji wspólnej taryfy celnej, którą należałoby przyjąć w odniesieniu do towarów wskazanych w tym pkt 5, gdyby był on nieważny.

2       Powyższy wniosek został przedłożony w ramach sporu pomiędzy Kawasaki Motors Europe NV (zwaną dalej „Kawasaki”) a Inspecteur van de Belastingdienst/Douane district Rotterdam (zwanym dalej „inspektorem”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej nowych pojazdów przeznaczonych do poruszania się w każdego rodzaju terenie – Kawasaki All Terrain Vehicles (zwanych dalej „pojazdami ATV”).

 Ramy prawne

 Prawo międzynarodowe

3       Decyzja Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. dotycząca zawarcia Międzynarodowej konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów oraz protokołu zmian do tej konwencji (Dz.U. L 198, str. 1) zatwierdziła w imieniu Wspólnoty wskazaną konwencję – sporządzoną w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r. – w brzmieniu zmienionym protokołem zmian do tej konwencji z dnia 24 czerwca 1986 r. (zwaną dalej „konwencją HS”).

4       Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. a) wskazanej konwencji każda z umawiających się stron zobowiązuje się do tego, że jej taryfa celna i nomenklatury statystyczne będą zgodne z systemem zharmonizowanym (zwanym dalej „HS”), że będzie w tym celu stosowała wszystkie pozycje i podpozycje HS bez dodatków lub modyfikacji wraz z ich odpowiednimi kodami cyfrowymi oraz że będzie przestrzegała kolejności cyfrowych tego systemu. To samo postanowienie przewiduje również obowiązek umawiających się stron do stosowania ogólnych reguł interpretacji HS, a także wszystkich uwag dotyczących sekcji, działów i podpozycji HS oraz obowiązek niedokonywania modyfikacji ich zakresu.

5       Artykuł 7 ust. 1 lit. b) konwencji stanowi, że do zadań Komitetu Systemu Zharmonizowanego (zwanego dalej „komitetem”) należy, mając na uwadze postanowienia art. 8 konwencji, przyjmowanie decyzji w zakresie not wyjaśniających, opinii klasyfikacyjnych lub innych informacji dotyczących interpretacji HS.

6       Artykuł 8 ust. 2 konwencji stanowi, że noty wyjaśniające, opinie klasyfikacyjne, inne informacje dotyczące interpretacji HS oraz zalecenia mające zapewnić jednolitość interpretacji i stosowania HS, przygotowywane podczas sesji komitetu, uważane są za zatwierdzone przez Radę Współpracy Celnej utworzoną na mocy konwencji międzynarodowej w sprawie jej ustanowienia, sporządzonej w Brukseli w dniu 15 grudnia 1950 r., nazwaną później Światową Organizacją Ceł (zwaną dalej „WCO”), jeżeli do końca drugiego miesiąca następującego po tym miesiącu, w którym sesja została zamknięta, żadna z umawiających się stron nie powiadomiła Sekretarza Generalnego WCO, że występuje o to, by taka sprawa została odesłana do tej organizacji.

7       WCO zatwierdza decyzje przyjęte przez komitet na warunkach określonych w art. 8 ust. 3 konwencji HS.

8       Nomenklatura załączona do konwencji zawiera sekcję XVII zatytułowaną „Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe”, która mieści w sobie dział 87 zatytułowany „Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria”. W dziale tym figuruje między innymi pozycja 8701 „Ciągniki (inne niż ciągniki objęte pozycją 8709)” oraz pozycja 8703 „Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo‑towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi”.

9       Uwaga 2 do działu 87, odnosząca się do pozycji 8701 ma następujące brzmienie:

„W niniejszym dziale określenie »ciągniki« oznacza pojazdy przeznaczone do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków, nawet wyposażone w osprzęt umożliwiający, w połączeniu z podstawowym wykorzystaniem ciągnika, transport narzędzi, nasion, nawozów lub pozostałych towarów.

Maszyny i narzędzia robocze, przeznaczone do montowania na ciągnikach objętych pozycją 8701, jako wymienne wyposażenie, pozostają zaklasyfikowane w swoich odpowiednich pozycjach, nawet jeżeli są zgłaszane z ciągnikiem i nawet gdy są na nich zamontowane”.

10     Nota wyjaśniająca WCO wskazuje w zakresie pozycji 8703:

„Niniejsza pozycja obejmuje pojazdy mechaniczne różnego typu (łącznie z pojazdami mechanicznymi pływającymi) przeznaczone do przewozu osób, jednakże nie obejmuje pojazdów mechanicznych objętych pozycją 8702. Pojazdy niniejszej pozycji mogą być wyposażone w silnik dowolnego typu (tłokowy wewnętrznego spalania, elektryczny, turbinę gazową itp).

[…]

Niniejsza pozycja obejmuje również:

[…]

6)      Pojazdy czterokołowe, z podwoziem rurowym, wyposażone w układ kierowniczy typu samochodowego, funkcjonujący np. w oparciu o zasadę Ackermana.

[…]”.

11     Kompendium opinii klasyfikacyjnych systemu zharmonizowanego (zwane dalej „kompendium HS”), wydane przez WCO, zawiera listę opinii klasyfikacyjnych przyjętych przez tę organizację, zredagowaną zgodnie z porządkiem pozycji i podpozycji HS. W kompendium tym zawarta jest następująca opinia klasyfikacyjna, przyjęta na mocy decyzji komitetu w trakcie 23. sesji, która odbyła się w maju 1999 r.:

„8703 21 2.     Pojazd terenowy z napędem na cztery koła (A.T.V.) z podwoziem rurowym, wyposażony w siedzenie typu motocyklowego, kierownicę (typu motocyklowego) i terenowe opony balonowe. Kierowanie pojazdu odbywa się przez skręcanie dwóch przednich kół i bazuje na układzie kierowniczym typu samochodowego (zasada Ackermana). Pojazd jest wyposażony w dwuzakresową, pięciobiegową skrzynię biegów z jednym biegiem wstecznym, podwójne hamulce bębnowe w kołach przednich i pojedyncze hamulce bębnowe w kołach tylnych. Napędzany jest czterosuwowym silnikiem jednocylindrowym o pojemności 386 cm³; napęd jest przenoszony na koła tylne i przednie za pomocą wałów. Wyposażony jest w stojaki bagażowe do przewożenia towarów (całkowita ładowność 120 kg, bez kierowcy) i zaczep przyczepy; może holować ciężar maksymalny 410 kg (sam pojazd ma masę 273 kg)”.

 Prawo wspólnotowe

12     Na mocy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256, str. 1) ustanowiona została, dla potrzeb zarówno Wspólnej Taryfy Celnej, jak i statystyk w dziedzinie handlu zewnętrznego Wspólnoty Europejskiej, nomenklatura towarowa określona jako „Nomenklatura Scalona” (zwana dalej „CN”), oparta na HS. Każda podpozycja CN ma kod cyfrowy, w którym pierwsze sześć cyfr stanowią cyfry odpowiadające pozycjom i podpozycjom nomenklatury HS, a dwie kolejne cyfry wprowadzają dalszy podział właściwy dla CN.

13     Wersja CN obowiązująca w chwili wystąpienia okoliczności leżących u podstaw postępowania przez sądem krajowym została zawarta w załączniku I do wskazanego rozporządzenia, zmienionym na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2388/2000 z dnia 13 października 2000 r. (Dz.U. L 264, str. 1 oraz sprostowanie Dz.U. 2000 L 276, str. 92). W drugiej części tego załącznika, w sekcji XVII zatytułowanej „Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe”, znajduje się dział 87 „Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria”.

14     Dział ten zawiera następujące pozycje i podpozycje:

„8701           Ciągniki (inne niż ciągniki objęte pozycją 8709)

[...]

8701 90           – Pozostałe

– – Ciągniki rolnicze (z wyłączeniem ciągników kierowanych przez pieszego) i stosowane w leśnictwie, kołowe:

                           – – – Nowe, o mocy silnika:

8701 90 11 – – – – Nieprzekraczającej 18 kW

8701 90 20 – – – – Przekraczającej 18 kW, ale nieprzekraczającej 37 kW

[…]

8703           Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo‑towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:

[...]

8703 21           – – O pojemności skokowej nieprzekraczającej 1000 cm3:

8703 21 10  – – – Nowe

[…]”.

15     Rozporządzenie nr 2658/87 upoważnia Komisję Wspólnot Europejskich do wyjaśnienia zakresu pozycji taryfowych. Artykuł 9 ust. 1 tego rozporządzenia stanowi:

„Środki odnoszące się do kwestii określonych poniżej przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 10:

a)      stosowanie Nomenklatury Scalonej i [Zintegrowanej Taryfy Wspólnoty Europejskiej] w szczególności dotyczące:

–       klasyfikacji towarów w nomenklaturach, określonych w art. 8,

–       uwag wyjaśniających;

b)      zmiany w Nomenklaturze Scalonej uwzględniające zmiany w wymaganiach dotyczących statystyki lub polityki handlowej;

[...]

d)      zmiany w Nomenklaturze Scalonej i dostosowania ceł zgodnie z decyzjami przyjętymi przez Radę lub Komisję;

e)      zmiany w Nomenklaturze Scalonej mające dostosować ją do rozwoju techniki lub handlu lub mające na celu dostosowanie lub wyjaśnienie wersji językowych;

[…]”.

16     Wskazany powyżej art. 9 stanowi podstawę rozporządzenia Komisji nr 2518/98. Zgodnie z pkt 5 tabeli załączonej do tego rozporządzenia, w ramach kodu CN 8703 21 10 powinny zostać sklasyfikowane towary odpowiadające następującemu opisowi:

„Nowe (przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie) pojazdy z napędem na cztery koła, wyposażone w czterosuwowe jednocylindrowe silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym i pojemności skokowej 395 cm3, skrzynię biegów z pięcioma biegami w przód i jednym biegiem wstecznym oraz hamulcami hydraulicznymi na oba przednie koła. Takie pojazdy posiadają miejsce jedynie dla jednej osoby i urządzenia sterujące umieszczone na kierownicy. Mechanizm kierowniczy jest skonstruowany w oparciu o zasadę Ackermana.

Takie pojazdy są wyposażone w kosze bagażowe i hak holowniczy, a ich uciąg maksymalny wynosi 880 kg (z hamulcem najazdowym przyczepy).

Ponadto takie pojazdy są wyposażone w licznik czasu pracy, chłodnicę oleju i samoblokujący mechanizm różnicowy.

Wymiary pojazdu (długość, szerokość, wysokość) to 1944 mm, 1156 mm, 1080 mm, a jego waga w stanie suchym to 249 kg”.

17     Uzasadnienie wskazanego pkt 5 jest sformułowane w następujący sposób:

„Klasyfikacja ustalona przez przepisy ogólnych reguł 1 i 6 interpretacji Nomenklatury Scalonej [uregulowanych w tytule I pierwszej części załącznika I do rozporządzenia nr 2658/87] oraz treścią kodów CN 8703, 8703 21 i 8703 21 10.

Pojazdy nadające się do przewozu zarówno osób w trudnym terenie (np. do celów związanych z wypoczynkiem), jak i do holowania lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków, nie spełniają wymogów uwagi 2 do działu 87, jeżeli nie są zasadniczo skonstruowane do holowania lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków”.

 Postępowanie przed sądem krajowym i pytania prejudycjalne

18     W 1992 r. Kawasaki wniosła odwołanie od decyzji niderlandzkich organów celnych, na mocy której dokonały one korekty pozycji taryfowej odnoszącej się do modeli ATV KLF 300‑B5, KLF 300‑C3 i KLF 400‑B1, wskazując pozycję 8703 21 10 jako właściwą dla pojazdów przeznaczonych do przewozu osób.

19     Na mocy decyzji nr 13 013 (UTC 1995/39) z dnia 10 marca 1995 r. komisja taryfikacyjna stwierdziła, że pojazdy te powinny zostać sklasyfikowane do pozycji taryfowej 8701 90 11, obejmującej „pozostałe ciągniki” o mocy silnika nieprzekraczającej 18 kW.

20     W dniu 28 kwietnia 1995 r. niderlandzkie organy celne wydały w sprawie pojazdów ATV wiążące informacje taryfowe, zgodne z powyższą decyzją.

21     W dniu 21 maja 2001 r. inspektor poinformował Kawasaki, że te wiążące informacje taryfowe, ważne przez okres sześciu lat, utraciły ważność w dniu 28 kwietnia 2001 r.

22     W dniu 20 czerwca 2001 r. Kawasaki wniosła do inspektora osiem wniosków o udzielenie wiążącej informacji taryfowej dla ośmiu modeli ATV ze wskazaniem na klasyfikację do pozycji taryfowej 8701 90 11 lub 8701 90 20, w zależności od tego, czy moc silników była w tych pojazdach odpowiednio mniejsza lub równa 18 kW, czy przekraczała tę moc.

23     W dniu 21 sierpnia 2001 r. inspektor wydał osiem wiążących informacji taryfowych, klasyfikujących wszystkie pojazdy ATV do podpozycji CN 8703 21 10 obejmującej nowe pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne, przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, o pojemności skokowej nieprzekraczającej 1000 cm3.

24     W dniu 14 marca 2002 r. Kawasaki wniosła do Gerechtshof te Amsterdam (regionalnego sądu apelacyjnego w Amsterdamie) skargę na decyzję inspektora oddalającą uprzednie odwołanie w sprawie wiążącej informacji taryfowej.

25     W ramach wszczętego w ten sposób postępowania inspektor uzasadniał klasyfikację przyjętą w wiążących informacjach taryfowych, powołując się na pkt 5 załącznika do rozporządzenia nr 2518/98.

26     W tym kontekście należy wskazać, że z postanowienia odsyłającego wynika, że pojazdy ATV są wprowadzane w ruch za pomocą wału kardana. Niektóre z nich mają napęd na cztery koła (zwany dalej „4x4”). Modele KLF 220 i KLF 300 są wyposażone w skrzynię biegów z pięcioma biegami w przód i jednym biegiem wstecznym oraz automatyczne sprzęgło. Model KLF 300 4x4 ma ponadto skrzynię redukcyjną high/low.

27     Modele KVF 400, KVF 400 4x4 i KVF 650 4x4 są wyposażone w bezstopniową przekładnię automatyczną high/low. Powyższe modele mają również sprzęgło automatyczne i bieg wsteczny.

28     Wszystkie te pojazdy są wyposażone w system hamowania kół przednich i tylnych. Model KLF 220 ma hamulce bębnowe w czterech kołach. Modele KLF 300, KLF 300 4x4, KVF 300, KVF 300 4x4, KVF 400 i KVF 400 4x4 są wyposażone w hamulce tarczowe w kołach przednich i hamulce bębnowe w kołach tylnych. Model KVF 650 4x4 ma hamulce tarczowe w kołach przednich i układ hamulcowy „kąpiel olejowa” w kołach tylnych.

29     Kierowanie powyższymi pojazdami odbywa się za pomocą kierownicy wyposażonej w dwa uchwyty, na której umieszczone są urządzenia sterujące. Prędkość maksymalna pojazdów wynosi 70 km/h.

30     Silnik tych pojazdów jest dostosowany w szczególności do użycia w trudnym terenie, uzyskując przy niskich obrotach wystarczającą moc do holowania sprzętu. Uciąg maksymalny pojazdów ATV wynosi odpowiednio 740 kg dla modelu KLF 220, 916 kg dla modelu KLF 300 i ponad 1000 kg dla innych modeli.

31     Opony, w które wyposażone są wszystkie wskazane pojazdy, mają głęboki bieżnik przystosowany do nieubitego terenu. Pojazdy te mają amortyzatory przednie i tylne. Mają one jedno siedzenie dla kierowcy, w typie siodła podobnego do siodła motocyklowego. Są one ponadto seryjnie wyposażone w hak holowniczy na tylnej osi oraz kosze bagażowe. Ich udźwig maksymalny wynosi od 20 kg do 40 kg w przypadku przedniego kosza bagażowego i od 30 kg do 70 kg w przypadku tylnego kosza bagażowego.

32     Zdaniem Kawasaki charakterystyka techniczna pojazdów ATV i ich użycie w połączeniu z innym sprzętem, jak przyczepy lub kosiarki, odróżniają je od Sport Utility Vehicles (Sports Quads) (samochodów sportowo‑użytkowych), które należą do innej gałęzi przemysłu. Pojazdy ATV stanowią w rzeczywistości ofertę alternatywną w zakresie jakości dla traktorów użytkowych i mają niższą cenę.

33     W tych okolicznościach Gerechtshof te Amsterdam postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

„1.      Czy rozporządzenie [nr 2518/98] jest ważne w zakresie, w którym nowe (przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie) pojazdy z napędem na cztery koła opisane w pkt 5 załącznika do tego rozporządzenia są sklasyfikowane jako pojazdy przeznaczone do przewozu osób w rozumieniu pozycji 8703 21 Wspólnej Taryfy Celnej?

2.      Jeśli [to] rozporządzenie jest nieważne, czy Wspólną Taryfę Celną można interpretować w ten sposób, że przedmiotowe towary mogą zostać sklasyfikowane w jednej z podpozycji pozycji 8701 90 Wspólnej Taryfy Celnej?”.

 W przedmiocie pytań prejudycjalnych

 W przedmiocie pytania pierwszego

34     W pytaniu pierwszym sąd krajowy zmierza w istocie do ustalenia, czy poprzez zaklasyfikowanie do pozycji 8703 opisanego w tym pytaniu pojazdu przeznaczonego do poruszania się w każdego rodzaju terenie, będącego pojazdem podobnym do pojazdów stanowiących przedmiot postępowania przed sądem krajowym, rozporządzenie nr 2518/98 dokonało niezgodnego z prawem rozszerzenia zakresu tej pozycji.

35     Należy na wstępie przypomnieć, że Rada przyznała Komisji, współpracującej z ekspertami celnymi państw członkowskich, szeroki zakres uznania w przedmiocie precyzowania zakresu pozycji taryfowych mogących mieć zastosowanie przy klasyfikacji danego towaru. Niemniej jednak uprawnienie Komisji do przyjmowania środków, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a), b), d) i e) rozporządzenia nr 2658/87, nie upoważnia jej do zmiany zakresu pozycji taryfowych określonych na podstawie HS ustanowionego na mocy konwencji, w której, na podstawie art. 3, Wspólnota zobowiązała się do niedokonywania modyfikacji ich zakresu (zob. wyroki: z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie C‑267/94 Francja przeciwko Komisji, Rec. str. I‑4845, pkt 19 i 20; z dnia 28 marca 2000 r. w sprawie C‑309/98 Holz Geenen, Rec. str. I‑1975, pkt 13 i z dnia 7 lipca 2005 r. w sprawach połączonych C‑304/04 i C‑305/04 Jacob Meijer BV i Eagle International Freight, Rec. str. I‑6251, pkt 22).

36     Ponadto, nawet jeżeli opinie WCO dotyczące klasyfikacji towaru w ramach HS nie mają mocy wiążącej, to stanowią dla klasyfikacji tego towaru w CN wskazówki, które przyczyniają się w istotny sposób do określenia interpretacji zakresu poszczególnych pozycji CN (zob. podobnie postanowienie z dnia 19 stycznia 2005 r. w sprawie C‑206/03 SmithKline Beecham, Rec. str. I‑415, pkt 26).

37     Podobnie również, noty wyjaśniające do CN oraz noty wyjaśniające do HS przyczyniają się w istotny sposób do interpretacji zakresu różnych pozycji taryfowych, nie mając jednakże mocy wiążącej (zob. w szczególności wyrok z dnia 16 września 2004 r. w sprawie C‑396/02 DFDS, Rec. str. I‑8439 pkt 28). Noty te powinny być w związku z tym zgodne z przepisami CN i nie mogą modyfikować zakresu tych przepisów (zob. w szczególności wyroki: z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie C‑280/97 ROSE Elektrotechnik, Rec. str. I‑689, pkt 23; z dnia 26 września 2000 r. w sprawie C‑42/99 Eru Portuguesa, Rec. str. I‑7691, pkt 20 i z dnia 15 września 2005 r. w sprawie C‑495/03 Intermodal Transports, Rec. str. I‑8151, pkt 48).

38     Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w interesie pewności prawa i łatwości kontroli leży, aby decydujące kryteria dla klasyfikacji taryfowej towarów ustalać w oparciu o cechy i właściwości obiektywne towarów określone w pozycji CN i w uwagach do sekcji i działów (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawie DFDS, pkt 27 i w sprawie Intermodal Transports, pkt 47).

39     W niniejszej sprawie należy stwierdzić, że brzmienie pozycji i podpozycji odnoszących się do ciągników ujętych w pozycji 8701 i pojazdów ujętych w pozycji 8703 jest identyczne w HS i CN.

40     Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że zaklasyfikowanie pojazdu do pozycji 8701 albo 8703 zależy od jego konstrukcji wykazującej obiektywne cechy i właściwości.

41     W celu określenia tej konstrukcji należy dokonać interpretacji wskazanych pozycji taryfowych, mając na uwadze odpowiednie noty wyjaśniające.

42     Należy wskazać w tym zakresie, że druga uwaga do działu 87, dotycząca pozycji CN 8701, identyczna z drugą uwagą tego samego działu HS, definiuje ciągnik jako pojazd przeznaczony do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków.

43     W zakresie dotyczącym pozycji 8703 nota wyjaśniająca HS wskazuje zasadniczo, że pojazdy objęte tą pozycją są pojazdami mechanicznymi różnego typu (łącznie z pojazdami mechanicznymi pływającymi) przeznaczonymi do przewozu osób, wyposażonymi w silnik dowolnego typu i odznaczającymi się pewnymi cechami technicznymi, takimi jak układ kierowniczy typu samochodowego, funkcjonujący w oparciu o zasadę Ackermana.

44     Co się tyczy kwestii określenia konstrukcji pojazdów opisanych w pkt 5 załącznika do rozporządzenia nr 2518/98 dla potrzeb dokonania klasyfikacji do jednej z powyższych pozycji, należy wskazać, że podczas 22 sesji komitetu z sierpnia 1998 r. wpłynął do niego wniosek o wydanie opinii klasyfikacyjnej dotyczącej czterokołowego pojazdu przeznaczonego do poruszania się w każdego rodzaju terenie, odznaczającego się analogicznymi cechami jak pojazdy będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, lecz o mniejszej mocy od tych pojazdów. Wniosek ten został zgłoszony ze względu na rozbieżności interpretacyjne powstałe między umawiającymi się stronami konwencji HS odnośnie do klasyfikacji wskazanego pojazdu do pozycji 8701 albo do pozycji 8703.

45     Opinia klasyfikacyjna komitetu, która została opublikowana w kompendium HS z 1999 r., wskazuje podpozycję 8703 21 ze względu na techniczną charakterystykę przedmiotowego pojazdu, uniemożliwiającą ciągnięcie lub pchanie ciężaru przynajmniej dwukrotnie większego od ciężaru własnego pojazdu.

46     Z powyższego wynika, że uciąg maksymalny pojazdu stanowi obiektywną właściwość umożliwiającą ustalenie, czy pojazd ten jest zasadniczo przeznaczony do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków, czy też do przewozu osób.

47     Należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie charakterystyka techniczna pojazdów ATV jest analogiczna do charakterystyki pojazdu opisanego we wskazanej opinii klasyfikacyjnej. Pojazdy te są wyposażone w podwozie rurowe, cztery koła, siedzenie kierowcy, kierownicę umożliwiającą kierowanie kołami skręcanymi zgodnie z zasadą Ackermanna oraz mają pięciobiegową skrzynię biegów oraz kosze bagażowe.

48     Z powyższego wynika, po pierwsze, że pkt 5 załącznika do rozporządzenia nr 2518/98 zawiera opis pojazdów o charakterystyce technicznej analogicznej do charakterystyki wskazanej w punkcie poprzednim.

49     Niemniej jednak rzeczony pkt 5 wskazuje na uciąg maksymalny 880 kg (przyczepa z hamulcem najazdowym) dla pojazdów o wadze wynoszącej w stanie suchym 249 kg, z czego wynika najwyraźniej, że pojazdy te są przeznaczone do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków o wadze trzyipółkrotnie przekraczającej własny ciężar tych pojazdów.

50     W związku z tym, dokonując klasyfikacji pojazdu, który może ciągnąć lub pchać ładunek o wadze równej lub większej niż dwukrotna waga tego pojazdu, do pozycji 8703, Komisja zawęziła zakres pozycji 8701 i wykroczyła tym samym poza granice swego zakresu uznania. Dlatego też należy stwierdzić nieważność pkt 5 tabeli załączonej do rozporządzenia nr 2518/98.

51     Na pytanie pierwsze należy w związku z tym odpowiedzieć, że pkt 5 tabeli załączonej do rozporządzenia Komisji nr 2518/98 z dnia 23 listopada 1998 r. jest nieważny z tego względu, że przyjmuje dla pojazdów opisanych w podpozycji CN 8703 21 10 zdolność ciągnięcia ciężaru przynajmniej trzykrotnie przekraczającego ciężar samego pojazdu, odmienną od zdolności wskazanej w opinii klasyfikacyjnej komitetu z 1999 r., i rozszerza tym samym zakres pozycji odnoszącej się do pojazdów przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób.

 W przedmiocie pytania drugiego

52     W pytaniu drugim sąd krajowy zmierza w istocie do ustalenia, czy w przypadku nieważności rozporządzenia nr 2518/98 w zakresie klasyfikacji pojazdów opisanych w pkt 5 załącznika do tego rozporządzenia, pojazdy ATV mogą zostać sklasyfikowane do jednej z podpozycji w ramach pozycji CN 8701 odnoszącej się do ciągników.

53     Z ogólnej reguły interpretacji CN nr 1 wynika, że klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią tych pozycji i uwag, zgodnie z ogólnymi regułami interpretacji. W zakresie dotyczącym klasyfikacji towarów do podpozycji tej samej pozycji ogólna reguła nr 6 wskazuje, że porównywane mogą być tylko podpozycje na tym samym poziomie oraz że uwagi do sekcji i działów mają również zastosowanie, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej.

54     Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem przeznaczenie produktu może stanowić w zakresie klasyfikacji taryfowej obiektywne kryterium, jeżeli jest ono nierozerwalnie związane z tym produktem, przy czym związek taki powinien być oceniony według cech i właściwości obiektywnych produktu (zob. w szczególności wyrok z dnia 17 marca 2005 r. w sprawie C‑467/03 Ikegami, Rec. str. I‑2389, pkt 23).

55     Co się tyczy pojazdów ATV, jasne jest, że cechy i właściwości obiektywne tych pojazdów odpowiadają uwadze 2 do działu 87 CN, są one bowiem zasadniczo przeznaczone do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów, urządzeń lub ładunków. Zastosowanie ogólnej reguły interpretacji CN nr 1 prowadzi w związku z tym do klasyfikacji wskazanych pojazdów ATV do pozycji 8701.

56     Klasyfikację do podpozycji w ramach pozycji 8701 należy zgodnie z ogólną regułą interpretacji CN nr 6 przeprowadzić przy uwzględnieniu charakterystyki technicznej różnych modeli przedmiotowych pojazdów.

57     W tym kontekście podpozycja CN 8701 90 zatytułowana „pozostałe” zawiera w szczególności podpozycję CN 8701 90 11, odnoszącą się do pojazdów o mocy silnika nieprzekraczającej 18 kW, oraz podpozycję 8701 90 20, odnoszącą się do pojazdów o mocy silnika przekraczającej 18 kW, ale nieprzekraczającej 37 kW.

58     Mając na uwadze charakterystykę techniczną różnych modeli ATV będących przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, do sądu tego należy dokonanie ich klasyfikacji do podpozycji CN 8701 90, a ściślej mówiąc, do podpozycji CN 8701 90 11 albo CN 8701 90 20, według mocy silników, w które są wyposażone.

59     Na pytanie drugie przestawione przez sąd krajowy należy odpowiedzieć, że nowe pojazdy czterokołowe przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie, mające jedno siedzenie, wyposażone w mechanizm kierowniczy skonstruowany w oparciu o zasadę Ackermana, poruszany za pomocą kierownicy, oraz w hak holowniczy, odznaczające się charakterystyką techniczną umożliwiającą pchanie ciężaru przynajmniej dwukrotnie większego od ich ciężaru własnego należy sklasyfikować do podpozycji CN 8701 90. Do sądu krajowego należy dokonanie klasyfikacji wskazanych pojazdów do podpozycji odpowiednich dla mocy silnika tych pojazdów.

 W przedmiocie kosztów

60     Dla stron postępowania przed sądem krajowym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed tym sądem, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż poniesione przez strony postępowania przed sądem krajowym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (piąta izba) orzeka, co następuje:

1)      Punkt 5 tabeli załączonej do rozporządzenia Komisji nr 2518/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej jest nieważny z tego względu, że przyjmuje dla pojazdów opisanych w podpozycji 8703 21 10 Nomenklatury Scalonej zdolność ciągnięcia ciężaru przynajmniej trzykrotnie większego od ich ciężaru własnego, odmienną od zdolności wskazanej w opinii klasyfikacyjnej Komitetu Systemu Zharmonizowanego z 1999 r., i rozszerza tym samym zakres pozycji odnoszącej się do pojazdów przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób.

2)      Nowe pojazdy czterokołowe przeznaczone do poruszania się w każdego rodzaju terenie, mające jedno siedzenie, wyposażone w mechanizm kierowniczy skonstruowany w oparciu o zasadę Ackermana, poruszany za pomocą kierownicy, oraz w hak holowniczy, odznaczające się charakterystyką techniczną umożliwiającą pchanie ciężaru przynajmniej dwukrotnie większego od ich ciężaru własnego należy sklasyfikować do podpozycji 8701 90 tej nomenklatury. Do Gerechtshof te Amsterdam należy dokonanie klasyfikacji wskazanych pojazdów do podpozycji odpowiednich dla mocy silnika tych pojazdów.

Podpisy


* Język postępowania: niderlandzki.