Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 31 stycznia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato — Włochy) — Centro Europa 7 Srl przeciwko Ministero delle Comunicazioni e Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Direzione Generale Autorizzazioni e Concessioni Ministero delle Comunicazioni

(Sprawa C-380/05) (1)

(Swoboda świadczenia usług - Łączność elektroniczna - Telewizyjna działalność nadawcza - Nowe wspólne ramy regulacyjne - Przydzielanie częstotliwości radiowych)

(2008/C 79/02)

Język postępowania: włoski

Sąd krajowy

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Centro Europa 7 Srl

Strona pozwana: Ministero delle Comunicazioni e Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Direzione Generale Autorizzazioni e Concessioni Ministero delle Comunicazioni

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Consiglio di Stato — Wykładnia dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) (Dz.U. L 108, str. 21) oraz dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowa) (Dz.U. L 108, str. 33) — Wykładnia art. 10 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności — Obowiązek zapewnienia przez państwa członkowskie w sektorze działalności polegającej na rozpowszechnianiu programów telewizyjnych dostępu do sieci i zachowania wielości podmiotów działających na tym rynku — Krajowe uregulowania pozwalające na przyznanie praw podmiotowych przedsiębiorcom niebędącym uprawnionymi w ramach planu krajowego określającego podmioty, którym przysługuje koncesja na nadawanie programów telewizyjnych oraz uniemożliwiające przedsiębiorstwu uprawnionemu w ramach tego planu wykonywanie działalności

Sentencja

Wykładni art. 49 WE i od dnia ich stosowania: art. 9 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej), art. 5 ust. 1 i 2 akapit drugi i art. 7 ust. 3 dyrektywy 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach) oraz art. 4 dyrektywy Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej, należy dokonywać w ten sposób, że sprzeciwiają się one w dziedzinie telewizyjnej działalności nadawczej ustawodawstwu krajowemu, którego stosowanie powoduje, że nadawca posiadający koncesję nie może nadawać z powodu braku częstotliwości radiowych przydzielonych na podstawie obiektywnych, przejrzystych, niedyskryminacyjnych oraz proporcjonalnych kryteriów.

(1)  Dz.U. C 10 z 14.1.2006.